Technika wystąpień publicznych

podstawowy

FP1_W09,

FP1_U01,

FP1_U09,

FP1_K01,

FP1_K03.

Kurs ma charakter warsztatowy. Jego celem jest przyswojenie metod doskonalenia umiejętności przygotowania i wygłaszania wystąpień.

Kurs ma na celu wskazanie metod doskonalenia umiejętności przygotowania i wygłaszania wystąpień. Zajęcia mają charakter warsztatowy. Obejmują pracę indywidualną, pracę w większej (część analityczna) i mniejszej grupie (część praktyczna). Na początku kursu dokonana zostanie diagnoza umiejętności uczestników i analiza przykładowych wystąpień. Kolejne spotkania poświęcone zostaną poszczególnym aspektom wystąpienia: pozawerbalnym i werbalnym. Prześledzimy i przećwiczymy poszczególne kroki pracy nad wystąpieniem. Efektem zajęć jest przygotowanie własnego wystąpienia. Oto tematy poszczególnych zajęć:

1. Ja - mówca doskonały: indywidualna diagnoza i cele warsztatowe.

2. Co się składa na skuteczny przekaz? Elementy wystąpienia.

3. Przygotowanie wystąpienia: analiza – planowanie – realizacja.

4. Trema.

5. Pozawerbalne aspekty wystąpienia: postawa, wzrok, gest, mimika.

6. Głos.

7. Struktura wystąpienia.

8. Język wystąpienia.

9. Pomoce.

10. Relacja: mówca – audytorium.

Aubin C., Modlitwa ciała, Poznań 2007.

Ciecierksa-Zajdel B., Trening głosu. Praktyczny kurs dobrego mówienia, Warszawa 2012.

Kazimierski L., Sztuka wystąpień publicznych, Warszawa 2013.

Leathers D. G., Komunikacja niewerbalna, Warszawa 2007.

Linklater K., Uwolnij swój głos. Tworzenie obrazów w pracy nad głosem i mową, Kraków 2012.

McKay, M. Davis, P. Fanning, Sztuka skutecznego porozumiewania się. Praca. Rodzina. Zabawa, Gdańsk 2010.

Morreale, S.P., Spitzberg, B. H., Barge, J.K., Komunikacja między ludźmi. Motywacja, wiedza i umiejętności, Warszawa.

Morschitzky H., Lęk przed porażką, Poznań 2008

Stewart J. (red.), Mosty zamiast murów. Podręcznik komunikacji interpersonalnej, Warszawa 2008.

Wiszniewski A., Sztuka mówienia, Katowice 2003.

EK 1: wymienia aspekty wystąpienia, mając świadomość ich różnorodnej natury (FP1_W09);

EK 2: formułuje cele wystąpienia (FP1_U01);

EK 3: dokonuje analizy oczekiwań audytorium względem mówcy (FP1_U01);

EK 4: doskonali umiejętność planowania procesu przygotowania wystąpienia i jego wygłaszania (FP1_U09);

EK 5: doskonali elementy pozawerbalne wystąpienia (FP1_U09);

Ek 6: tworzy ustrukturyzowane wystąpienie (FP1_U09)

Ek 7: umiejętnie korzysta z pomocy technicznych: rzutnika, tablicy, flipchartu (FP1_U09).

Udział w zajęciach -30 h. = 1 ECTS

Praca własna nad doskonaleniem umiejętności wygłaszania wystąpień - 15 h = 0,5 ETCS

Przygotowanie wystąpienia - 15 h = 0,5 ETCS

W skład oceny zaliczeniowej wchodzi: obecność na zajęciach oraz przygotowanie ok. 10 minutowego wystąpienia.

Na ocenę bardzo dobrą student

EK 1: wymienia wszystkie aspekty wystąpienia, mając świadomość ich różnorodnej natury;

EK 2: trafnie formułuje cele wystąpienia,

EK 3: właściwie identyfikuje oczekiwania audytorium względem mówcy;

EK 4: potrafi zaplanować, przygotować ustrukturyzowane wystąpienie, mieszcząc się w przewidzianym czasie i osiągając zamierzone cele;

EK 5: potrafi w harmonijny sposób posługiwać się swoim głosem, gestem i mimiką podczas wygłaszania wystąpienia;

Ek 6: tworzy ustrukturyzowane i ciekawe wystąpienie;

Ek 7: umiejętnie korzysta z pomocy technicznych: rzutnika, tablicy, flipchartu.

Na ocenę dobrą student

EK 1: wymienia niektóre aspekty wystąpienia;

EK 2: właściwie formułuje cele wystąpienia z wykorzystaniem wskazówek z zewnątrz,

EK 3: częściowo identyfikuje oczekiwania audytorium względem mówcy;

EK 4: wykazuje postęp w planowaniu i przygotowaniu wystąpienia, częściowo osiąga stawiane sobie cele;

EK 5: wykazuje postęp w harmonijnym posługiwaniu się swoim głosem, gestem i mimiką podczas wygłaszania wystąpienia;

Ek 6: tworzy ustrukturyzowane wystąpienie (FP1_U09)

Ek 7: korzysta z pomocy technicznych: rzutnika, tablicy, flipchartu.

Na ocenę dostateczną student

EK 1: wymienia co najmniej jeden aspekt wystąpienia;

EK 2: przedstawia propozycje sforumowania celów wystąpienia,

EK 3: stara się rozpoznać oczekiwania audytorium względem mówcy;

EK 4: wykazuje postęp w planowaniu i przygotowaniu wystąpienia, choć nie osiąga stawianych sobie celów;

EK 5: wykazuje postęp w harmonijnym posługiwaniu się swoim głosem, gestem i mimiką podczas wygłaszania wystąpienia;

Ek 6: tworzy wystąpienie o niewyraźnej strukturze;

Ek 7: z trudem korzysta z pomocy technicznych: rzutnika, tablicy, flipchartu.