(in Polish) Etyka ogólna

Głównym celem zajęć jest prezentacja etyki jako nauki filozoficznej, która ustala moralne podstawy i reguły ludzkiego działania przy pomocy wrodzonych człowiekowi zdolności poznawczych. Do najważniejszych pojęć etycznych należą m.in takie kategorie jak godność, sumienie, prawo naturalne, autonomia, wartości czy cnoty. Zajęcia mają na celu kształtowanie umiejętności analizy tekstów filozoficznych, rozpoznawania założeń poszczególnych teorii etycznych oraz ich racjonalnych uzasadnień.

Etyka jest nauką filozoficzną, dzięki której można w sposób racjonalny określać moralną wartość ludzkich czynów. Zajęcia stanowią próbę wyjaśnienia, na czym polega moralna interpretacja ludzkich postaw, działań, zachowań, tzn. jakie są kryteria oceny ludzkich czynów jako dobrych lub złych. Refleksja etyczna określa to, co człowiek powinien czynić i do czego powinien dążyć.

Przedmiotem materialnym etyki są „czyny ludzkie”. Czynem nazywamy wyłącznie świadome działanie człowieka. W zachodniej tradycji filozoficznej odpowiednikiem polskiego „czynu” jest łacińskie określenie „actus humanus". Czyn to tyle, co działanie właściwe człowiekowi jako osobie. Działanie to musi być świadome i wolne. Czyny ludzkie są przejawem świadomego i wolnego działania osoby.

Czymś zupełnie odmiennym jest „czyn człowieka”, czyli „actus hominis", który się w nas po prostu wydarza. Przykładem takiego „czynu człowieka” jest chociażby krążenie krwi w naszym organizmie czy też rozwój fizyczny. W tym przypadku człowiek ma świadomość tego, że coś się w nim wydarza, ale nie ma na to wpływu. „Actus hominis" nie jest owocem działania wolnej woli człowieka. W konsekwencji taki „czyn człowieka” nie może być przedmiotem materialnym etyki.

Natomiast przedmiotem formalnym etyki jest moralność ludzkich działań. Pod pojęciem „moralności” rozumie się zasadniczo dobro bądź zło ludzkich zachowań jako takich. Etyka nie interesuje się doskonałością czy też skutecznością naszych działań, ale zmierza do ustalenia ich wartości moralnej, pyta czy są dobre czy też złe.

Arystoteles, Etyka nikomachejska, w: Dzieła wszystkie, t. 5, Warszawa 2002.

Duchliński P., Kobyliński A., Moń R., Podrez E., Etyka a fenomen życia, Kraków 2017.

Kobyliński A., Filozofia przyjaźni i samotności, „Homo Dei” 266(2003)1, s. 51-66.

Kobyliński A., O możliwości zbudowania etyki nihilistycznej. Propozycja Gianniego Vattima, Warszawa 2014.

Kobyliński A., Wpływ współczesnej rewolucji antropologicznej na rozumienie małżeństwa i rodziny, „Studia Theologica Varsaviensia” 53(2015)1, s. 11-36.

Kobyliński A., Cykl podcastów nt. „Wolność i godność człowieka we współczesnych sporach bioetycznych” – https://radio.filozoficzne.pl/category/studenci/bioetyka/

MacIntyre A., Krótka historia etyki. Historia filozofii moralności od czasów Homera do XX wieku, Warszawa 2012.

Spaemann R., Podstawowe pojęcia moralne, Lublin 2000.

Spaemann R., Szczęście a życzliwość. Esej o etyce, Lublin 1997.

Styczeń T., Wprowadzenie do etyki, Lublin 1995.

Ślipko T., Historia etyki, Kraków 2010.

Ślipko T., Zarys etyki ogólnej, Kraków 2009.

Tugendhat E., Wykłady o etyce, Warszawa 2004.

Brak uwag

Głównym celem zajęć jest prezentacja etyki jako nauki filozoficznej, która ustala moralne podstawy i reguły ludzkiego działania przy pomocy wrodzonych człowiekowi zdolności poznawczych. Do najważniejszych pojęć etycznych należą m.in takie kategorie jak godność, sumienie, prawo naturalne, autonomia, wartości czy cnoty. Zajęcia mają na celu kształtowanie umiejętności analizy tekstów filozoficznych, rozpoznawania założeń poszczególnych teorii etycznych oraz ich racjonalnych uzasadnień.

Etyka jest nauką filozoficzną, dzięki której można w sposób racjonalny określać moralną wartość ludzkich czynów. Zajęcia stanowią próbę wyjaśnienia, na czym polega moralna interpretacja ludzkich postaw, działań, zachowań, tzn. jakie są kryteria oceny ludzkich czynów jako dobrych lub złych. Refleksja etyczna określa to, co człowiek powinien czynić i do czego powinien dążyć.

Przedmiotem materialnym etyki są „czyny ludzkie”. Czynem nazywamy wyłącznie świadome działanie człowieka. W zachodniej tradycji filozoficznej odpowiednikiem polskiego „czynu” jest łacińskie określenie „actus humanus". Czyn to tyle, co działanie właściwe człowiekowi jako osobie. Działanie to musi być świadome i wolne. Czyny ludzkie są przejawem świadomego i wolnego działania osoby.

Czymś zupełnie odmiennym jest „czyn człowieka”, czyli „actus hominis", który się w nas po prostu wydarza. Przykładem takiego „czynu człowieka” jest chociażby krążenie krwi w naszym organizmie czy też rozwój fizyczny. W tym przypadku człowiek ma świadomość tego, że coś się w nim wydarza, ale nie ma na to wpływu. „Actus hominis" nie jest owocem działania wolnej woli człowieka. W konsekwencji taki „czyn człowieka” nie może być przedmiotem materialnym etyki.

Natomiast przedmiotem formalnym etyki jest moralność ludzkich działań. Pod pojęciem „moralności” rozumie się zasadniczo dobro bądź zło ludzkich zachowań jako takich. Etyka nie interesuje się doskonałością czy też skutecznością naszych działań, ale zmierza do ustalenia ich wartości moralnej, pyta czy są dobre czy też złe.

Arystoteles, Etyka nikomachejska, w: Dzieła wszystkie, t. 5, Warszawa 2002.

Duchliński P., Kobyliński A., Moń R., Podrez E., Etyka a fenomen życia, Kraków 2017.

Kobyliński A., Filozofia przyjaźni i samotności, „Homo Dei” 266(2003)1, s. 51-66.

Kobyliński A., O możliwości zbudowania etyki nihilistycznej. Propozycja Gianniego Vattima, Warszawa 2014.

Kobyliński A., Wpływ współczesnej rewolucji antropologicznej na rozumienie małżeństwa i rodziny, „Studia Theologica Varsaviensia” 53(2015)1, s. 11-36.

Kobyliński A., Cykl podcastów nt. „Wolność i godność człowieka we współczesnych sporach bioetycznych” – https://radio.filozoficzne.pl/category/studenci/bioetyka/

MacIntyre A., Krótka historia etyki. Historia filozofii moralności od czasów Homera do XX wieku, Warszawa 2012.

Spaemann R., Podstawowe pojęcia moralne, Lublin 2000.

Spaemann R., Szczęście a życzliwość. Esej o etyce, Lublin 1997.

Styczeń T., Wprowadzenie do etyki, Lublin 1995.

Ślipko T., Historia etyki, Kraków 2010.

Ślipko T., Zarys etyki ogólnej, Kraków 2009.

Tugendhat E., Wykłady o etyce, Warszawa 2004.

Zajęcia prowadzone w formie stacjonarnej i zdalnej.