Thematic seminar: History and Geography of Intellect 1

Celem zajęć jest zapoznanie uczestników zajęć z rozwojem problematyki poznania intelektualnego w filozofii starożytnej i średniowiecznej.

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z głównymi sposobami rozstrzygania problematyki intelektu. Aspektem prezentowania zagadnień jest perspektywa historyczno-filozoficzna. Rozpoczyna się ona od zaprezentowania intelektu u Anaksagorasa a kończy sie rozstrzygnięciami Tomasza z Akwinu. Główny nurt prezentacji problematyki intelektu związany jest w starożytności i średniowieczu z rozstrzygnięciami Arystotelesa. Jednak rozstrzygnięcia tradycji platońskiej również są przedstawiane (Platon, Plotyn, Augustyn, Izaak ze Stella). Problematyka intelektu jest prezentowana zarówno w aspekcie przedmiotu, aktów, sprawności intelektualnych a także w różnych znajdujących się w tekstach nazwach odpowiadających intelektowi. Słuchacze zapoznają się z różnymi sposobami określania poznania intelektualnego (intelekt, umysł, rozum, inteligencja, sumienie).

1. Alexander of Aphrodisias, De intellectu, w: F.M. Schroeder, RB. Todd, Two greek aristotelian comenntators On the Intellect, Toronto 1990, s. 45-58.

2. Al-Kindi, On the Intellect, in: Classical Arabic Philosophy. An Anthology of Sources, transl. J. McGinnis, D.C. Reisman, Indianapolis, Cambridge 2007, s. 16-18.

3. Al-Farabi, On the Intellect, in: Classical Arabic Philosophy. An Anthology of Sources, transl. J. McGinnis, D.C. Reisman, Indianapolis, Cambridge 2007, s. 68-78.

4. Anaxagoras of Clazomenae, Fragments and Testimonia – A Text and Translation with notes and Essays by Patricia Curd, Toronto 2010.

5. Emilsson E.K., Plotinus on Intellect, Oxford 2007.

6. Fritz K., von, Nous, Noein and their Derivatives in Pre-Socratic Philosophy, in: Mourelatos A.P. (ed.), The Pre-Socratics: A collection of Critical Essays, New York 1974, s. 23-85.

7. Jan z La Rochelle, Summa de Anima, ed. J. G. Bougerol, Paris 1995.

8. Kubok D. Prawda i mniemania. Studium filozofii Parmenidesa z Elei, Katowice 2004.

9. Lee R.A., Long Ch.P., Nous and Logos in Aristotle, „Freiburger Zeitschrift für Philosophie und Theologie”, 54 (2007) 3, s. 348-367.

10. Narecki K., Logos we wczesnej myśli greckiej, Lublin 1999.

11. Surzyn J., Pierwszy adekwatny przedmiot ludzkiego intelektu w rozumieniu Jana Dunsa Szkota, „Studia Antyczne i Mediewistyczne” 42 (2009) 7, s. 199-219.

WIEDZA: student zna podstawy formułowania teorii intelektu przez filozofów starożytnych i średniowiecznych; student posiada wiedzę na temat stosowanej przez filozofów starożytnych i średniowiecznych terminologii dotyczącej intelektu; student ma rozeznanie w dziejach problematyki poznania intelektualnego

UMIEJĘTNOŚCI: student potrafi zidentyfikować problematykę poznania intelektualnego – akty, przedmioty, nazwy władz – w filozofii starożytnej i średniowiecznej; student potrafi zidentyfikować koncepcję intelektu w czytanych przez siebie tekstach filozoficznych

KOMPETENCJE: student potrafi krytycznie odnieść się do stosowanego w czytanym tekście rozumienia intelektu; zyskuje świadomość znaczenia problematyki poznania intelektualnego w całej filozofii

Udział w zajęciach – 30 godzin

Lektura tekstów i przygotowanie do zajęć – 30 godzin

SUMA GODZIN 60 [60 : 30 (25) = 2]

LICZBA ECTS = 2

WIEDZA:

- na ocenę 2 (ndst): student nie zna podstaw formułowania teorii intelektu przez filozofów starożytnych i średniowiecznych; nie posiada wiedzy na temat stosowanej przez filozofów starożytnych i średniowiecznych terminologii dotyczącej intelektu; student zupełnie nie ma rozeznanie w dziejach problematyki poznania intelektualnego

- na ocenę 3 (dst): student nie zna podstaw formułowania teorii intelektu przez filozofów starożytnych i średniowiecznych; student posiada niewielką wiedzę na temat stosowanej przez filozofów starożytnych i średniowiecznych terminologii dotyczącej intelektu; student ma słabe rozeznanie w dziejach problematyki poznania intelektualnego

- na ocenę 4 (db): student poprawnie wskazuje na podstawy formułowania teorii intelektu przez filozofów starożytnych i średniowiecznych; student posiada wystarczającą wiedzę na temat stosowanej przez filozofów starożytnych i średniowiecznych terminologii dotyczącej intelektu; student ma dobre rozeznanie w dziejach problematyki poznania intelektualnego

- na ocenę 5 (bdb): student doskonale zna podstawy formułowania teorii intelektu przez filozofów starożytnych i średniowiecznych; student świetnie radzi sobie z wykorzystaniem wiedzy na temat stosowanej przez filozofów starożytnych i średniowiecznych terminologii dotyczącej intelektu; student ma znakomite rozeznanie w dziejach problematyki poznania intelektualnego

UMIEJĘTNOŚCI

- na ocenę 2 (ndst): student nie potrafi zidentyfikować problematyki poznania intelektualnego – akty, przedmioty, nazwy władz – w filozofii starożytnej i średniowiecznej; student nie umie zidentyfikować koncepcji intelektu w czytanych przez siebie tekstach filozoficznych

- na ocenę 3 (dst): student potrafi zidentyfikować problematykę poznania intelektualnego – akty, przedmioty, nazwy władz – w filozofii starożytnej i średniowiecznej; student w znikomym stopniu jest w stanie zidentyfikować koncepcje intelektu w czytanych przez siebie tekstach filozoficznych

- na ocenę 4 (db): student potrafi poprawnie zidentyfikować problematykę poznania intelektualnego – akty, przedmioty, nazwy władz – w filozofii starożytnej i średniowiecznej; student dobrze identyfikuje koncepcje intelektu w czytanych przez siebie tekstach filozoficznych.

- na ocenę 5 (bdb): student doskonale przeprowadza identyfikację problematyki poznania intelektualnego – akty, przedmioty, nazwy władz – w filozofii starożytnej i średniowiecznej; student świetnie identyfikuje koncepcje intelektu w czytanych przez siebie tekstach filozoficznych.

KOMPETENCJE:

Ocenie podlega pogłębiona świadomość znaczenia koncepcji intelektu w dziejach filozofii starożytnej i średniowiecznej

Kryteria oceniania: obecność na zajęciach oraz praca zaliczeniowa przygotowana na koniec zajęć.

Kryterium obecności jest rozumiane jako:

1-2 nieobecności - bdb

3-4 nieobecności - db

5-6 nieobecności - dst

7-15 nieobecności - ndst.