Thematic seminar: Virtue Ethics 2

Cnoty i poznanie praktyczne. Problematyka cnót, kontynuowane w drugim semestrze skupia się na tym czym jest poznanie praktyczne, jaką rolę odgrywa w etyce, w jaki sposób wpływa na moralną jakość ludzkich aktów, na czym polega jego specyfika

Opis dotyczy cyklu podjętych tematów i zagadnień w obrębie poznawania i omawiania różnych koncepcji poznania praktycznego:

poznanie praktyczne w ujęciu Arystotelesa, w interpretacji Hume'a, Kanta i Schelera oraz Ricoeur'a. Chodzi zatem o określenie i zdiagnozowanie specyfiki i formy poznania e etyce oraz jakie są granice i źródła tego poznania, czy poznanie ma charakter racjonalny czy emocjonalny czy opiera się na doświadczeniu czy ma formę aprioryczną, czy sprowadza się do intuicji czy do sądów, jakich wymaga kompetencji od podmiotu albo jakie warunki sprzyjają poznaniu praktycznemu?

Arystoteles, Etyka nikomachejska

Hume, Badanie zasad moralności

Kant, Krytyka rozumu praktycznego

Scheler, Istota i formy sympatii

Ricoeur, O sobie samym jako o innym

każda z tych pozycji miała kilka różnych wydań

Metody dydaktyczne:

a. analiza fragmentów tekstów źródłowych (kolejność historyczna: Arystoteles, Hume, Kant, Schelet Ricoeur) ze względu na definicję i interpretację poznania praktycznego i jego specyfiki

weryfikacja: student potrafi wyjaśnić i opisać różne ujęcia poznania praktycznego

Metoda dydaktyczna: dyskusja nad tekstami i próba odpowiedzi na pytanie; jaką funkcję pełni poznanie praktyczne w etyce

Metoda dydaktyczna: wspólna praca nad tekstami źródłowymi w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie; jaki zachodzi związek i w czym się on wyraża między interpretacją poznania praktycznego a rozumieniem etyki w tekstach konkretnych autorów

weryfikacja: egzamin końcowy

Wiedza: student wie, na czym polega poznanie w etyce i jaką może przyjąć formę co i dlaczego można poznać w etyce i tym samym posiada odpowiednie kryteria oceny ludzkich działań i umiejętności ich uzasadnienia.

Umiejętności: student potrafi zidentyfikować poznanie praktyczne, określić jego specyfikę, wskazać na konkretne stanowiska, zna różne koncepcje rozumu praktycznego, polemizuje, komentuje inne poglądy oraz wie, jak uzasadnić własne stanowisko.

Kompetencje: oceniany jest stopień zrozumienia przez studenta omawianej problematyki; umiejętność czytania i interpretowania lektur w związku z zagadnieniami etycznymi

Punkty ECTS:

udział w seminarium - 30 godzin

przygotowanie do zajęć - 15 godzin

lektura tekstów - 20 godzin

przygotowanie do egzaminu - 20 godzin

konsultacje - 5 godzin

Suma: 90 : 3 = 3 punkty ECTS

Kryteria oceniania: student jest zobowiązany do aktywnego udziału w seminarium, przygotowywania tekstów, ich analizy i interpretacji, prowadzeniu dyskusji i udziału w dyskusjach, przygotowania dwóch prac pisemnych; sprawozdania z dyskusji oraz odczytu na wybrany temat, związany z poznaniem praktycznym.

Szczegółowe zasady oceniania

ocena 2-student nie zna lektur, nie potrafi omówić żadnej z koncepcji rozumu praktycznego, z omawianych i dyskutowanych na zajęciach

ocena 3-student w bardzo ograniczonym zakresie zna materiał i bardzo ogólnie może przedstawić stanowiska w omawianych kwestiach

ocena 4-student poprawnie omawia wybrane koncepcje, zna terminologie, ale nie go nie rozwija, samodzielnie nie podejmuje problematyki

ocena 5-student doskonale zna materiał, samodzielnie poddaje go analizie, odwołuje się do lektur

Metody oceniania: zaliczenie ustne obejmuje problematykę wybranych trzech tematów przez studenta na podstawie lektur podanych w sylabusie