Logika
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WF-PS-LOG |
Kod Erasmus / ISCED: |
14.4
|
Nazwa przedmiotu: | Logika |
Jednostka: | Instytut Psychologii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | K_K07 |
Skrócony opis: |
Poziom przedmiotu: podstawowy Cele przedmiotu: Celem zajęć jest przekazanie słuchaczom podstawowych zagadnień z zakresu logiki, ogólnej metodologii nauk i semiotyki. Podstawowym założeniem przy konstrukcji programu zajęć było przekonanie, że wielką wartością w pracy psychologa jest umiejętność precyzyjnego i poprawnego logicznie myślenia oraz komunikowania swoich myśli. Zajęcia dostarczają ponadto aparatury pojęciowej niezbędnej podczas studiów humanistycznych. Efekt kształcenia: postawa – ukształtowanie postawy krytycznego myślenia. Kompetencja – znajomość dyscyplin – logika i metodologia nauk. Wymagania wstępne: Podstawowa wiedza dotycząca języka. |
Pełny opis: |
Metody oceny: Dwa kolokwia pisemne. Obowiązuje materiał przedstawiony na zajęciach. Treści programowe: 1. Zagadnienia wstępne: historia logiki, jej przedmiot i cel nauczania. 2. Pojęcie znaku. 3. Syntaktyczne kategorie wyrażeń: zdania. 4. Syntaktyczne kategorie wyrażeń: nazwy. 5. Podziały nazw. 6. Stosunki zakresowe między nazwami. 7. Syntaktyczne kategorie wyrażeń: funktory i operatory. 8. Analiza syntaktyczna wyrażeń. 9. Analiza syntaktyczna wyrażeń c.d. 10. Klasyczny Rachunek Zdań: budowa języka. 11. Klasyczny Rachunek Zdań: tautologie logiczne, metoda zerojedynkowa. 12. Metoda zerojedynkowa - c.d. 13. Pojęcie wynikania logicznego. 14. Pojęcie i klasyfikacja rozumowań. 15. Typy rozumowań. |
Literatura: |
K. Ajdukiewicz, Logika pragmatyczna, Warszawa 1965. W. Marciszewski (red.), Logika formalna. Zarys encyklopedyczny z zastosowaniem do informatyki i lingwistyki, Wrocław 1987. W. Marciszewski (red.), Mała encyklopedia logiki, Wrocław 1988. E. Nieznański, Logika. Podstawy - język - uzasadnianie, Warszawa 2000. J. Wajszczyk, Wstęp do logiki, Olsztyn 2001. Z. Ziembiński. Logika praktyczna. Warszawa 1992. |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
Celem zajęć jest przekazanie słuchaczom podstawowych zagadnień z zakresu logiki. Podstawowym założeniem przy konstrukcji programu zajęć było przekonanie, że nieocenioną wartością w pracy psychologa jest umiejętność precyzyjnego, poprawnego logicznie myślenia jak również komunikowania swoich myśli innym ludziom. Zajęcia te dostarczają ponadto aparatury pojęciowej, która jest niezbędna podczas studiów humanistycznych. Wiedza: opanowanie pojęć: zdania, wartości zmiennych zdaniowych, matryc spójników logicznych, funkcji zdaniowej, tautologii logicznej, wynikania logicznego, reguł wnioskowania, języka i metajęzyka oraz interpretacji KRZ w języku naturalnym. Umiejętności: Czynne opanowanie metody sprawdzania zero-jedynkowego formuł KRZ. Umiejętność wykazywania „sequitur” w dedukcji. Kompetencje: Współczesny psycholog, powinien znać logiczną naturę języka, którym zamierza się posługiwać jako narzędziem poznania i terapii. Student omawianego przedmiotu ma także obowiązek krytycznie oceniać stan własnej wiedzy i dokonywać selekcji danych teoretycznych. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.