(in Polish) Kompetencje psychologa praktyka

Zapoznanie słuchaczy z podstawowymi pojęciami związanymi z psychoterapią, rozwijanie podstawowych umiejętności przygotowujących do rozumienia procesu psychoterapii i pomocy psychoterapeutycznej. Zapoznanie studentów z kryteriami doboru pacjentów do danej metody psychoterapii, jakie są wskazania do kierowania na psychoterapię. Zapoznanie studentów ze specyficznymi czynnikami związanymi z nawiązaniem relacji terapeutycznej, jej roli w całym procesie terapeutycznym, z przebiegiem procesu psychoterapii oraz z najważniejszymi jej kierunkami, rodzajami i różnymi szkołami.: nabywanie i rozwijanie umiejętności posługiwania się technikami terapeutycznymi, specyfika naboru i prowadzenia terapii grupowej , metoda psychodramy Moreno jako technika pracy podczas prowadzenia terapii grupowej. Przedstawienie i omówienie czynników leczących w procesie terapii grupowej.

Zapoznanie słuchaczy z podstawowymi pojęciami związanymi z psychoterapią, rozwijanie podstawowych umiejętności przygotowujących do rozumienia procesu psychoterapii i pomocy psychoterapeutycznej. Zapoznanie studentów z kryteriami doboru pacjentów do danej metody psychoterapii, jakie są wskazania do kierowania na psychoterapię. Zapoznanie studentów ze specyficznymi czynnikami związanymi z nawiązaniem relacji terapeutycznej, jej roli w całym procesie terapeutycznym, z przebiegiem procesu psychoterapii oraz z najważniejszymi jej kierunkami, rodzajami i różnymi szkołami.: nabywanie i rozwijanie umiejętności posługiwania się technikami terapeutycznymi, specyfika naboru i prowadzenia terapii grupowej , metoda psychodramy Moreno jako technika pracy podczas prowadzenia terapii grupowej. Przedstawienie i omówienie czynników leczących w procesie terapii grupowej.

1) Brammer, L. M. (1984). Kontakty służące pomaganiu. Procesy i umiejętności. Warszawa: Studium Pomocy Psychologicznej Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.

2. Czabała, Cz. (1997). Czynniki leczące w psychoterapii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN

3. Johnson, D. W. (1992). Podaj dłoń. Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia i Trzeźwości.

4. Okun, B. F. (2002). Skuteczna pomoc psychologiczna. (Budowanie relacji i ustalanie celów). Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia PTP.

5. Szustrowa, T. (1991). Swobodne techniki diagnostyczne – wywiad i obserwacja. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.

7. Trzebinska, E. (1994). Ogólna charakterystyka przygotowania i przebiegu procesu psychoterapii. W: L. Grzesiuk (red.), Psychoterapia.Szkoły, zjawiska, techniki i specyficzne problemy (s. 109-134), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Literatura uzupełniająca:

1. Brzeziński, J., Toeplitz – Wiśniewska, M. (red.). (2000). Etyczne dylematy psychologa. Poznań: Wydawnictwo Fundacji: Humaniora.

2. Egan, G. (2002). Kompetentne pomaganie, Poznań: Wydawnictwo Zysk i Ska (wybrane rozdziały)

3. Fengler, J. (2001). Pomaganie męczy. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

4. Gołąb, A. (1980). Normy moralne a gotowość do udzielania pomocy. W: J. Rejkowski. (red.), Osobowość a społeczne zachowanie sie ludzi.Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza.

5. Goldstein, A. (1983). Metody ulepszania kontaktów służących pomaganiu, Nowiny Psychologiczne, 10.

6. Jedliński, K. (1993). Sztuka słuchania. W: J. Santorski (red.), ABC Pomocy Psychologicznej. Rezonans i Dialog (t. 8, s. 13 – 26). Warszawa:Jacek Santorski & Co Agencja.

7. Rakowska, J. M. (2000). Wymiar etyczny interwencji terapeutycznych,Nowiny psychologiczne, 1, 91 – 102.

8. Santorski, J. (red.). (1984). Nowe strategie i techniki pomocy psychologicznej. Warszawa: PTHP.

9. Sęk, H. (2001).O wieloznacznych funkcjach wsparcia społecznego. W: L.Cierpiałkowska, H. Sęk (red.), Psychologia kliniczna i psychologia zdrowia(s. 13-32). Poznań: Wydawnictwo Fundacji Humaniora.

wiedzy: student wie jakie znaczenie ma relacja terapeutyczna dla procesu psychoterapii, posiada wiedzę na temat najważniejszych czynników leczących w psychoterapii, zna techniki zawierania kontraktu terapeutycznego

umiejętności: student potrafi sporządzić diagnozę psycho-społecznych przyczyn zaburzeń ., potrafi zastosować podstawowe techniki psychoterapeutyczne z konkretnych szkół.

kompetencji społecznych: student staje się wrażliwy na znaczenie relacji terapeutycznej.

Na ocenę końcową składają się:

1. Frekwencja

2. Aktywność na zajęciach

3. Ocena z kolokwium pisemnego. Egzamin pisemny. Obowiązuje materiał przedstawiony na wykładzie i lektury . Zaliczenie przedmiotu na podstawie wyników z egzaminu pisemnego. Zaliczenie przedmiotu -

ocena 2( ndst) - student nie posiada wiedzy z przedmiotu, nie uzyskał wyniku 60 % poprawnych odpowiedzi

ocena 3 ( dst) 60% poprawnych odpowiedzi

ocena 4( db) student ma średnio uporządkowaną wiedzę. 70% poprawnych odpowiedzi

ocena 5 ( bdb) - student posiada kompletną wiedzę z zakresu przedmiotu. 90% poprawnych odpowiedzi