Print syllabusHistorical Grammar of the Polish Language
General data
| Course ID: | WH-FP-W-GHJP |
| Erasmus code / ISCED: | (unknown) / (unknown) |
| Course title: | Historical Grammar of the Polish Language |
| Name in Polish: | Gramatyka historyczna języka polskiego |
| Organizational unit: | Institute of Polish Philology |
| Course groups: | |
| ECTS credit allocation (and other scores): |
(not available)
|
| Language: | Polish |
| Subject level: | elementary |
| Learning outcome code/codes: | (in Polish) W01; W02; W15; U02; U05; K01; K06 |
| Short description: |
Course Level : Basic Course Objectives: Students acquire practical skills in historical and linguistic analysis of Old Polish texts (in particular, he knows how to recognize and name the old phonetic and inflectional processes and word-formation). The student is able to explain the contemporary language forms different from the standard language. He knows how to determine the position of the Polish language in the group of Slavic languages and knows elements of grammar of OCS language. Prerequisites : credit for classes in Descriptive Grammar of Polish Language , Introduction to Linguistics and Language Culture |
| Full description: |
Course contents : The lectures are given information on the position of the Polish language among the languages of the world , particularly in the Indo-European family , in the group of Slavic languages. Pre-Indo-European and Proto-Slavic languages are characterized generally; the phonetic and morphological changes are shown. The lectures characterize the development of the grammatical system in the Polish language phonetics, inflection, word formation, syntax and phraseology. They indicate the heritage of different epochs in the stock of contemporary Polish . Assessment methods: oral exam with the knowledge of basic developmental processes in the Polish language: theory and examples. |
| Bibliography: |
Do wyboru: - Z. Klemensiewicz, T. Lehr-Spławiński, S. Urbańczyk, Gramatyka historyczna języka polskiego (dowolne wydanie) - B. Wieczorkiewicz, R. Sinielnikoff, Elementy gramatyki historycznej języka polskiego, Warszawa 1965 - S. Rospond, Gramatyka historyczna języka polskiego z ćwiczeniami, (wydania zmienione, np. Warszawa 2000) - J. Strutyński, Gramatyka historyczna języka polskiego (dowolne wydanie) - W. Mańczak, Polska fonetyka i morfologia historyczna, Warszawa 1983 - K. Długosz-Kurczabowa, S. Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Warszawa 2001 Ponadto: - Z. Stieber, Rozwój fonologiczny języka polskiego (wydanie dowolne, także w języku angielskim: A Historical Phonology of the Polish Language, Heidelberg 1973) - L. Moszyński, Wstęp do filologii słowiańskiej, Warszawa 1984 - J. Strutyński, Podstawowe wiadomości z gramatyki języka staro-cerkiewno-słowiańskiego, Kraków 1991 - K. Kleszczowa, Staropolskie kategorie słowotwórcze i ich perspektywiczna ewolucja. Rzeczowniki, Katowice 1998 - K. Kleszczowa, Staropolskie derywaty przymiotnikowe i ich perspektywiczna ewolucja, Katowice 2003 - K. Długosz-Kurczabowa, S. Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego w testach, ćwiczeniach i tematach egzaminacyjnych, Warszawa 2006 |
| Efekty kształcenia i opis ECTS: |
(in Polish) przygotowanie do wykładu 20 konsultacje 15 przygotowanie do kolokwium 25 przygotowanie do egzaminu 30 suma 120/30 ~4 Aby otrzymać 4 ECTS student: Wiedza: student ma podstawową wiedzę o zakresie i znaczeniu filologii polskiej w obszarze nauk humanistycznych i w systemie kultury narodowej, zna jej aksjologiczny horyzont; zna podstawową terminologię nauk humanistycznych z zakresu językoznawstwa. ma uporządkowaną wiedzę o kryteriach periodyzacji historii języka polskiego i jego kontekstach kulturowych; zna badania i dorobek krytyczny z zakresu historii języka polskiego. Umiejętności: posiada podstawowe umiejętności w zakresie formułowania problemów badawczych, doboru metod i narzędzi badawczych oraz prezentowania wyników przeprowadzonych badań w sposób zgodny z normami języka polskiego; potrafi posługiwać się podstawowymi narzędziami badawczymi z zakresu językoznawstwa, potrafi samodzielnie przeprowadzić analizę zjawisk językowych. Kompetencje społeczne: ma świadomość poziomu swojej wiedzy, rozumie potrzebę uczenia się, rozwoju osobistego i uczestniczenia w kulturze przez całe życie; ma świadomość roli wiedzy o kulturze, języku i literaturze w budowaniu tożsamości narodowej i rozwijaniu dialogu społecznego na poziomie lokalnym, krajowym i globalnym. |
Copyright by Cardinal Stefan Wyszynski University in Warsaw.
