Descriptive Grammar of Polish Language

General data

Course ID:	WH-FP-W-GOJP1
Erasmus code / ISCED:	(unknown) / (unknown)
Course title:	Descriptive Grammar of Polish Language
Name in Polish:	Gramatyka opisowa języka polskiego
Organizational unit:	Institute of Polish Philology
Course groups:
ECTS credit allocation (and other scores):	(not available) Basic information on ECTS credits allocation principles: the annual hourly workload of the student’s work required to achieve the expected learning outcomes for a given stage is 1500-1800h, corresponding to 60 ECTS; the student’s weekly hourly workload is 45 h; 1 ECTS point corresponds to 25-30 hours of student work needed to achieve the assumed learning outcomes; weekly student workload necessary to achieve the assumed learning outcomes allows to obtain 1.5 ECTS; work required to pass the course, which has been assigned 3 ECTS, constitutes 10% of the semester student load. view allocation of credits
Language:	Polish
Subject level:	elementary
Learning outcome code/codes:	FP1_W02 FP1_W22 FP1_U05 FP1_K01
Short description:	Level of the course: basic Objectives of the course: The student knows and understands basic phenomena in the area of morphology. He can analize and use the concepts according to basic theoretical knowledge on morphology; practices reading grammar analysis works. Prerequisites: credit of the course 'Introduction to linguistics'. It is assumed that the student has elementary knowledge from secondary school about morphology and correct intuition in the area of paradigmatics
Full description:	Course contents: 1. Morphology compared to other branches of linguistics. Morphological oppositions. Types of morphemes. Word formation - inflection. The concept of synchronous derivatives (motivation, foundation). Founding word (the basis of word-formation) - the founded word (derivative). Multimotivation and equivalent motivations. 2. The formal structure of the derivative (the two-word construction: Topic (s) + formant). Simple and complex derivatives, univerbalizations. Alternations in the subjects, the qualitative and quantitative. Types of formants: affixal, paradigmatic, alternating, prosodic + mixed . 3. The structure of semantic derivative. Formative paraphrase. The structural and real meaning. Appropriate derivatives (regular, irregular) - association derivatives. Tautological derivatives, of transposition, mutation, modification. Category and type of word formation. Formative analysis according to the scheme: a) formative paraphrase (regular - irregular derivatives), b) formative basis, c) division into root and formant, type of formant, alternations, d) type of derivation: transposition - modification - mutation, e) the category of word-formation. 4. Formative analysis of nouns: the names of actions (nomina actionis), abstract features (nomina essendi), agents of actions (nomina agentis), vector features (nomina attributiva), tools, materials, places, objects of actions, temporal names, n. of ways, quantitative names, collective n., syngulative n., names of residents, diminutive names (deminutiva), thickened (augmentativa), expressive (expressiva), the names of young beings, female names. Compounds and quasi-compounds. 5. Formative analysis of adjectives: modification derivatives of adjectives (intensification, weakening features, expressive, antonyms); derivatives coming from nouns (relational and nonrelational) - possessive use, object use, instrument use, indicating the relationship of part to whole and whole to a part, materials, local, temporal, genetic, of ranges, limiting, of destiny, comparative, characteristic concrete and abstract characteristic; derivatives of verbs - non-predispositional and predispositional (potential, habitual, evaluating, quantitative). Analysis of adverbs. 6. Formative analysis of verbs. Name derivatives (state, event-driven, processual, causative); verbal (aspect, determinative, inchoative, instantaneous, distributaries, completive, perdurative, acumulative, intensive, evolutive, transformative, anulative, iterative, and others). 7. The word - a word form - lexeme. Identifying lexems. 8. Construction słowoform: inflected stem + exponent of grammatical function. Paradigmatic nominal inflection. Synthetic structures, fusions. Alternations in the topic (alomorphs). Topics shortened, supletive. Declension groups in terms of J. Tokarski. Motivation of noun endings. 9. Paradigmatic verbal inflection. Synthetic structures, analytical and agglutinative structures. Stem suffixes. Conjugation groups in terms of J. Tokarski. 10. Functional flexion. Grammatical categories: verbal and nominal. Selective and modulatory categories - vocabulary and inflection. Disputable problems: the interpretation of adverbs, numerals, participles, and pronouns. The problem of the comparatives of adjectives, gender of nouns, passive verbs and aspect. Defective verbs. 11. Division of lexemes into parts of speech: traditional, according to the criterion of semantic, inflectional, syntax, and inflective-syntactic (Z. Saloni). Methods of assessment: Regular attendace of lectures is the condition to receive credit. Only two unexcused absences are alllowed. The credit is obligatory to take the exam of GOJP.
Bibliography:	1. Bańko M., 2002: Wykłady z polskiej fleksji. Warszawa: PWN. 2. Bogusławski A., 1976: O zasadach rejestracji jednostek języka, [w:] Poradnik Językowy, z. 8. 3. Grochowski M., 1997: Wyrażenia funkcyjne. Studium leksykograficzne, Kraków: Wyd. IJPPAN. 4. Grzegorczykowa R., R. Laskowski, H. Wróbel (red.), 1998: Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia. T.I. (Fleksja). Warszawa: PWN. 5. Grzegorczykowa R.: Zarys słowotwórstwa polskiego. Warszawa: PWN. 6. Grzegorczykowa R.: Problemy ogólne słowotwórstwa, w: Gramatyka współczesnego języka polskiego, pod red. R. Grzegorczykowej, R. Laskowskiego i H. Wróbla. T. II (Słowotwórstwo), s. 361-387. 7. Grzegorczykowa R.: Przysłówek, w: Gramatyka współczesnego języka polskiego, pod red. R. Grzegorczykowej, R. Laskowskiego i H. Wróbla. T. II (Słowotwórstwo), s. 524-535. 8. Grzegorczykowa R., J. Puzynina: Rzeczownik, w: Gramatyka współczesnego języka polskiego, pod red. R. Grzegorczykowej, R. Laskowskiego i H. Wróbla. T. II (Słowotwórstwo), s. 389-469. 9. Heinz A. 1961: Fleksja a derywacja, w: Język Polski XLI, z. 5, s. 343-354. 10. Kallas K.: Przymiotnik, w: Gramatyka współczesnego języka polskiego, pod red. R. Grzegorczykowej, R. Laskowskiego i H. Wróbla. T II (Słowotwórstwo), s. 469-523. 11. Klebanowska B., 1987: Kategorie gramatyczne w GWJP. W: Studia gramatyczne VIII, Wrocław. 12. Mańczak W., 1956: Ile rodzajów jest w polskim?, w: Język Polski XXXVI, Kraków, s. 116-121. 13. Nagórko A., 1998: Zarys gramatyki polskiej, wyd. 2, rozszerzone, Warszawa: PWN. 14. Saloni Z., 1974: Klasyfikacja gramatyczna leksemów polskich. W: Język Polski LIV, z. 1 i 2. 15. Saloni Z., 1976: Kategoria rodzaju we współczesnym języku polskim. W: Kategorie gramatyczne grup imiennych w języku polskim, Wrocław. 16. Tokarski J., 2001: Fleksja polska. Warszawa: PWN. 17. Wróbel H.: Czasownik, w: Gramatyka współczesnego języka polskiego, pod red. R. Grzegorczykowej, R. Laskowskiego i H. Wróbla. T II (Słowotwórstwo), s. 536-584.
Efekty kształcenia i opis ECTS:	(in Polish) Student zna podstawową terminologię nauk humanistycznych z zakresu językoznawstwa; ma uporządkowaną wiedzę na temat języka jako systemu znaków, ma świadomość złożoności języka, zna normy językowe i ich rolę w kształtowaniu stylu oralnej i pisemnej komunikacji społecznej; potrafi posługiwać się podstawowymi narzędziami badawczymi z zakresu językoznawstwa, potrafi samodzielnie przeprowadzić analizę zjawisk językowych; ma świadomość poziomu swojej wiedzy, rozumie potrzebę uczenia się, rozwoju osobistego i uczestniczenia w kulturze przez całe życie. Uzasadnienie ECTS: udział w wykładach 30 g = 1 ECTS samodzielna lektura i ćwiczenia 20 g = 1 ECTS przygotowanie do egzaminu i konsultacje 20 g = 1 ECTS suma: 70 g = 3 ECTS
Assessment methods and assessment criteria:	(in Polish) Przedmiot kończy się egzaminem pisemnym po semestrze letnim. Aby przystąpić do egzaminu, należy zaliczyć ćwiczenia z gramatyki opisowej języka polskiego cz. I (fonetyka z fonologią oraz morfologia). Student zna podstawową terminologię nauk humanistycznych z zakresu językoznawstwa; na ocenę bardzo dobrą - w stopniu bardzo dobrym (opanował >90% materiału); na dobrą z plusem - w stopniu więcej niż dobrym (>80%), na dobrą - w stopniu dobrym (>70%), na dostateczną z plusem - w stopniu więcej niż dostatecznym (>60%), na dostateczną - w stopniu dostatecznym (>50%). Student ma uporządkowaną wiedzę na temat języka jako systemu znaków, świadomość złożoności języka, zna normy językowe i ich rolę w kształtowaniu stylu oralnej i pisemnej komunikacji społecznej; na ocenę bardzo dobrą - w stopniu bardzo dobrym (>90%); na dobrą z plusem - w stopniu więcej niż dobrym (>80%), na dobrą - w stopniu dobrym (>70%), na dostateczną z plusem - w stopniu więcej niż dostatecznym (>60%), na dostateczną - w stopniu dostatecznym (>50%). Student potrafi posługiwać się podstawowymi narzędziami badawczymi z zakresu językoznawstwa, potrafi samodzielnie przeprowadzić analizę zjawisk językowych; na ocenę bardzo dobrą - w stopniu bardzo dobrym (>90%); na dobrą z plusem - w stopniu więcej niż dobrym (>80%), na dobrą - w stopniu dobrym (>70%), na dostateczną z plusem - w stopniu więcej niż dostatecznym (>60%), na dostateczną - w stopniu dostatecznym (>50%).

This course is not currently offered.

Course descriptions are protected by copyright.
Copyright by Cardinal Stefan Wyszynski University in Warsaw.