Critical Text Analysis in Text Editing

Redaktor zawsze powinien podążać za tekstem – to tekst wyznacza zakres i sposób działania redaktora. Każdy tekst jest inny. Ponieważ zaś w ramach naszych zajęć będziemy redagować wszelkie możliwe do wyobrażenia wytwory ludzkiego pióra (od ogłoszeń o zaginionym kocie po czcigodne fragmenty prac doktorskich), nie sposób przewidzieć, które spośród dotykających nas redaktorskich trosk wysuną się na plan pierwszy, a które pozostaną w cieniu. Dlatego też rezygnujemy z określania w tytule każdych zajęć konkretnych problemów do rozwikłania, tylko bowiem czysta praktyka uczy pamiętania równocześnie o kilkudziesięciu zmiennych koniecznych do uwzględnienia przy redagowaniu oraz o doborze właściwych w przypadku każdego tekstu środków redaktorskiej interwencji.

I — „Pan jest redaktorem? A, to pan stawia przecinki”. Czym naprawdę zajmuje się redaktor oraz: zmagania praktyczne (cz. 1)

II — Zmagania praktyczne (cz. 2)

III — Zmagania praktyczne (cz. 3)

IV — Bękarty, sieroty i wdowy (oraz inne przydatne terminy i pojęcia), a także: zmagania praktyczne (cz. 4)

V — Zmagania praktyczne (cz. 5)

VI — Zmagania praktyczne (cz. 6 ‒ podstawy korekty)

VII — Zmagania praktyczne (cz. 7 ‒ podstawy korekty)

VIII — Redagowanie finałowe

Kod do „zespołu” na MS Teams: 0gs3fx2

Link do stosownego „kanału”: https://teams.microsoft.com/l/channel/19%3a24eeaf72b974440a8599844a8436a9ae%40thread.tacv2/Og%25C3%25B3lny?groupId=a063a1ba-ab9c-4970-902a-7a536837003a&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3

Podstawowe słowniki:

Jan Grzenia, Słownik nazw własnych, wyd. 2 popr., Warszawa 2002; Piotr Müldner-Nieckowski, Wielki słownik frazeologiczny języka polskiego. Wyrażenia, zwroty, frazy, Warszawa 2004; Nowy słownik ortograficzny, oprac. zasad pisowni i interpunkcji polskiej prof. Edward Polański, Warszawa 1999; Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, pod red. Andrzeja Markowskiego, Warszawa 2002.

Podstawowe strony internetowe:

http://sjp.pwn.pl/poradnia;

https://www.synonimy.pl/; https://synonim.net.

Student:

a) ma uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu teorii redagowania i opracowywania tekstu współczesnego oraz edytorstwa naukowego na poziomie podstawowym. Ma uporządkowaną wiedzę szczegółową z zakresu norm i zasad redagowania i opracowywania tekstu współczesnego oraz edytorstwa naukowego: jego historii, osiągnięć i kierunków rozwoju - na poziomie podstawowym;

b) potrafi zredagować na poziomie podstawowym współczesny tekst literacki, naukowy, użytkowy i inne rodzaje wypowiedzi. Potrafi zastosować w praktyce wiedzę szczegółową z zakresu norm i zasad redagowania i opracowywania tekstu współczesnego oraz edytorstwa naukowego na poziomie podstawowym;

c) potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role związane z procesem redagowania tekstu, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego;

d) prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy wynikające z wykonywania zawodu edytora, wydawcy, redaktora.

KRYTERIA OCENIANIA

TRZY GŁÓWNE WARUNKI ZALICZENIA:

1) obecność – bez konsekwencji zajęcia można opuścić dwa razy; nieobecność na nich nie oznacza jednak zwolnienia z wykonania przewidzianych za każdym razem prac redakcyjnych; nieobecność na trzech zajęciach skutkuje niezaliczeniem całego cyklu;

2) wykonywanie bieżących prac redakcyjnych na zajęciach (za każdym razem na ocenę);

3) zredagowanie nieco dłuższego (maksymalnie 1849 znaków) tekstu na ostatnich zajęciach (również na ocenę).

POZOSTAŁE ELEMENTY MAJĄCE WPŁYW NA OCENĘ KOŃCOWĄ:

4) aktywność podczas zajęć;

5) zgłaszanie na zajęciach własnych interesujących trudności redakcyjnych.

—