(in Polish) Pochodzenie naszych nazwisk

Problematyka związana z charakterystyką nazw osobowych łączy się z szeroko pojętą kulturą narodu. Dzięki słownikom onomastycznym możliwe jest ustalenie i doprecyzowanie etymologii danego antroponimu. Historia imion natomiast pozwala prześledzić kształtowanie się polskiego systemu nazewniczego od jednoelementowego do dwuelementowego. Ukazanie mian, imion, pseudonimów, przydomków i przezwisk oraz jako symptom współczesności - nicków - pozwala docenić bogactwo językowe i kulturowe onomastyki polskiej. Dzięki formule Konwersatorium możliwe jest wprowadzenie podstawowej terminologii onomastycznej.

Student zna terminologię dotyczącą nazwisk: onomastyka, antroponimia, imię, miano, przezwisko, pseudonim, irconim. Potrafi podać przykłady osobowych nazw własnych: odmiejscowych (toponimów), odimiennych, odapelatywnych. Rozróżnia nazwiska rodzime i obce. Klasyfikuje nazwiska zgodnie z poznaną taksonomią. Rozpatruje nazwisko zarówno jako: formułę identyfikacyjną i pewien zasób danych, coraz pilniej strzeżonych we współczesnej cywilizacji.

Dostateczną ocenę uzyskuje student, który:

- wybiórczo zna podstawową terminologię dotyczącą antroponimii;

- nie zawsze poprawnie stosuje podstawową terminologię dotyczącą antroponimii;

- sporadycznie uzasadnia etymologię danego antroponimu;

- sporadycznie dyskutuje np. o wariantywności podstaw etymologicznych nazwisk

Dobrą ocenę uzyskuje student, który:

- dobrze zna podstawową terminologię dotyczącą antroponimii;

- poprawnie stosuje podstawową terminologię dotyczącą antroponimii;

- często uzasadnia etymologię danego antroponimu.

-chętnie dyskutuje np. o wariantywności podstaw etymologicznych nazwisk

Bardzo dobrą ocenę uzyskuje student, który:

- bardzo dobrze zna podstawową terminologię dotyczącą antroponimii;

- poprawnie stosuje podstawową terminologię dotyczącą antroponimii;

- uzasadnia właściwie etymologię danego antroponimu;

- często i chętnie dyskutuje np. o wariantywności podstaw etymologicznych

nazwisk;

- ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy. Potrafi uzasadnić, że nazwisko jako element języka, prawa oraz jako późne zjawisko historyczne wpisuje się w ten chroniony i ważny obszar.