History of Culture from the Middle Ages to the Enlightenment

Przedmiotem zainteresowania są największe dzieła literatury polskiej i europejskiej. Utwory analizowane i interpretowane są nie tyle w ich aspekcie historycznoliterackim, ile w odniesieniu do innych przestrzeni życia kulturalnego człowieka oraz wpływu, jakie wywarły na ciąg dalszy literatury. Wędrówka motywów i inspiracji jest jednym z aspektów nieustannie obecnych podczas prowadzenia zajęć. Szczególną uwagę zwraca się także na historyczno-społeczny kontekst, w jakim dzieła powstały, funkcjonowały i były przekazywane.

Cele przedmiotu:

- analiza i interpretacja wybitnych dzieł literackich europejskich i polskich, które miały znaczący wpływ na dzieje kultury;

- przegląd wybranych toposów, gatunków literackich, nurtów literatury dawnej podkreślających wzajemne zależności między dziełami różnych epok, autorów i krajów;

- analiza wybranych zagadnień literatury w kontekście innych dziedzin życia kulturalnego;

- nabywanie umiejętności samodzielnego interpretowania dzieła literackiego.

Opis przedmiotu:

Przedmiotem zainteresowania "Literatury w komunikacji kulturowej epok dawnych" są największe dzieła literatury polskiej i europejskiej. Reprezentatywne dla każdej epoki dzieła poddawane są analizie i interpretacji historycznoliterackiej z uwzględnieniem ich wpływu na poszczególnych twórców czy kształtowanie się konwencji literackich. Interpretacja obejmuje także relacje literatury z innymi przestrzeniami życia kulturalnego człowieka. Takie ujęcie pozwala obserwować wpływ wielkich dzieł literatury na inne dziedziny sztuki i odwrotnie - pokazuje inspiracje muzyką, malarstwem, rzeźbą w twórczości literackiej.

1) Publius Wergilius Maro, Eneida, przeł. T. Karyłowski, oprac. S. Stabryła, Wrocław 1986. BN II 029.

2) Dante Alighieri, Boska Komedia, przeł. E. Porębowicz, oprac. K. Morawski, Wrocław 1986. BN II 187.

3) Giovanni Boccaccio, Dekameron, t. 1-2, przeł. E. Boyé, tekst poprawił, uzup. i przedmową opatrzy M. Brahmer, Warszawa 1986.

4) Bogurodzica, opr. J. Woronczak, Ossolineum, Wrocław 1962.

5) Kazania świętokrzyskie, Nowa edycja, nowe propozycje badawcze, red. P. Stępień, Biblioteka Narodowa, Warszawa 2009.

6) Łukasz Górnicki, Dworzanin polski, oprac. R. Pollak, Wrocław 1954. BN I 109.

7) Tasso-Kochanowski, Gofred abo Jeruzalem wyzwolona, przekł. P. Kochanowski, oprac. R. Pollak, Wrocław 1951, BN II 004.

8) Jan Kochanowski, Treny, oprac. J. Pelc, Wrocław 1986. BN I 001.

9) Miguel Cervantes, Przemyślny szlachcic Don Kichote z Manczy, przeł. A. L. Czerny i Z. Czerny, Warszawa 1986 i wyd. nast.

10) Jan Andrzej Morsztyn, Lutnia, [w:] Utwory zebrane, oprac. L. Kukulski, Warszawa 1971.

11) Jan Pasek, Pamiętniki, wstęp i objaśnienia W. Czapliński, Wrocław 1968. BN I 62.

12) Jan III Sobieski, Listy do Marysieńki, Warszawa, Czytelnik 1962.

13) Choderlos de Laclos, Niebezpieczne związki, przeł. T. Boy-Żeleński, opr. A. Siemek, Świat Książki, Warszawa 2007 i 2009.

Pełny spis lektur dodatkowych i uzupełniających podany został studentom pocztą mailową - na mail grupowy, ponieważ przekracza limit znaków przyznany przez formularz karty przedmiotu.

KU1_W10

KU1-W12

KU1-U08

KU1_U14

KU1_K07

Metody oceny:

Na ocenę końcową składają się oceny cząstkowe (referat, aktywność podczas zajęć, frekwencja). Znaczącą rolę w ocenie końcowej będzie miał egzamin ustny pod koniec roku oraz lub samodzielna praca roczna.

Na ocenę bdb (5): student zna najważniejsze epoki kultury europejskiej, pogtrafi wskaząć powiązania między nimi, rozumie drogi, którymi wędrowały poszczególne wątki, toposy, dostrzega zmiany stylów

Na ocenę db (4): student zna najważniejsze epoki kultury europejskiej, mie większość powiązań między nimi i przemian toposów, wątków, stylów

Na ocenę dost (3): student wie, że rózne epoki w kulturze europejskiej przynosiły przemiany styklów i wątków, potrafi roznróżnic niektóre z nich, stars ię dostrzec ich powiązania

Na ocenę ndst 92): student nie zna poszczególnych epok kultury europesjkiej, nie potrafi rozróżnic stylów w sztuce i kulturze, nie rozumie nastęujących w czasie ich przemian, nie widzi ich powiązań.

Nie dotyczy