Polish Identity

Zajęcia mają na celu zapoznanie studentów ze współczesnymi ujęciami problematyki tożsamości polskiej, reprezentującymi różnorodne typy dyskursów i przekazów. Przedmiotem uwagi uczestników zajęć będą przede wszystkim polskie współczesne publikacje o charakterze naukowym i eseistycznym, zawierające próby definicji polskości oraz analizy procesów historycznych decydujących o jej współczesnym kształcie. Krytyczna analiza omawianych publikacji będzie skoncentrowana na ujawniającym się w toku ich lektury napięciu między koncepcjami esencjalistycznymi i konstruktywistycznymi.

Zajęcia mają na celu zapoznanie studentów ze współczesnymi ujęciami problematyki tożsamości polskiej, reprezentującymi różnorodne typy dyskursów i przekazów. Przedmiotem uwagi uczestników zajęć będą przede wszystkim polskie współczesne publikacje o charakterze naukowym i eseistycznym, zawierające próby definicji polskości oraz analizy procesów historycznych decydujących o jej współczesnym kształcie. Krytyczna analiza omawianych publikacji będzie skoncentrowana na ujawniającym się w toku ich lektury napięciu między koncepcjami esencjalistycznymi i konstruktywistycznymi oraz refleksji nad tym, w jakim stopniu poszczególne ujęcia polskości traktować można również jako formę jej ekspresji. Przedmiotem analizy staną się także przekazy artystyczne - współczesne teksty literackie, wystawy, spektakle teatralne.

A. Bisko, Polska dla średniozaawansowanych. Współczesna polskość codzienna, Kraków 2014.

Z. Bokszański, Tożsamość narodowa [w:] Idem, Tożsamości zbiorowe, Warszawa 2007.

M. Janion, Zmierzch paradygmatu [w:] Eadem, Czy będziesz wiedział, co przeżyłeś?,Warszawa 1996.

R. Legutko, Esej o duszy polskiej, Kraków 2008; wskazane fragmenty.

E. Thompson, Sarmatyzm i postkolonializm. O naturze polskich resentymentów, "Europa" (46) (18.11.2006)

A. Bielik-Robson, Polska: wspólnota fantazmatyczna [w:] Kim są Polacy?, Warszawa 2013.

P. Czapliński, Horror polonicus [w:] Kim są Polacy?, Warszawa 2013.

A. Leszczyński, No dno po prostu jest Polska: dlaczego Polacy tak bardzo nie lubią swojego kraju i innych Polaków, Warszawa 2017; fragmenty.

D. Masłowska, Między nami dobrze jest, Warszawa 2008.

D. Masłowska, Między nami dobrze jest, reż. G. Jarzyna, TR, Warszawa 2009.

P. Czapliński, Polska do wymiany, Warszawa 2009, fragmenty.

Opera o Polsce, reż. P. Stasik, 2016

P. Boski, Ramy zachowań społecznych w kulturze polskiej. Od makropsychologii międzykulturowej do psychologii indygenicznej [w:] Idem, Kulturowe ramy zachowań społecznych.

K. Mazur, Polska ejdetyczna, „Pressje”, teka 22-23.

M. Król, Patriotyzm przyszłości,Warszawa 2014.

T. Rakowski, Potomkowie chłopów – wolni od kultury, „Znak” nr 692, styczeń 2013

M. Duch-Dyngosz, Zapomniana genealogia Polaków, „Znak” nr 684, maj 2012

Uczestnik konwersatorium "Tożsamość polska" po zakończeniu kursu:

- ma uporządkowaną i pogłębioną wiedzę szczegółową z zakresu studiowanych specjalizacji, pozwalającą na specjalizowanie się w wybranym kierunku badań kulturoznawczych

- ma pogłębioną wiedzę o powiązaniach dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla kulturoznawstwa z innymi dziedzinami nauki i dyscyplinami naukowymi obszaru nauk

humanistycznych oraz częściowo obszaru nauk społecznych, pozwalającą na integrowanie perspektyw właściwych dla kilku dyscyplin naukowych

- zna zaawansowane metody analizy i interpretacji tekstów kultury polskiej i obcej w kontekście wybranych tradycji, teorii i szkół badawczych w zakresie kulturoznawstwa oraz pokrewnych

dyscyplin humanistycznych i społecznych

- umie dokonać krytycznej oceny jakości źródła informacji oraz przeprowadzić analizę i ocenę pozyskanej informacji

- potrafi rozpoznać, wyselekcjonować oraz dokonać krytycznej oceny różnego rodzaju polskich i obcych tekstów kultury, zachowując oryginalne podejście do podejmowanego problemu

- formułuje opinie krytyczne na temat tekstów kultury, czerpiąc z wiedzy naukowej oraz wykorzystując wyniki własnych doświadczeń badawczych

- rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie

- ma świadomość własnej i wspólnej odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego Polski i Europy jako znaków tożsamości człowieka we współczesnym zglobalizowanym świecie