The History of Polish Cinema

Konwersatorium będzie poświęcone historii kina polskiego od czasów najdawniejszych do dzisiaj.

Będziemy zajmować się początkami kina - tzw. kinem jarmarcznym, kinem tworzonym w dwudziestoleciu międzywojennym - ze szczególnym uwzględnieniem osiągnięć START-u i SAF-u, losami polskich filmowców podczas II wojny światowej, filmami z okresu socrealizmu, polską szkołą filmową, twórczością artystów "osobnych" takich jak W.J. Has, kinem moralnego niepokoju i gorącym latami 80.. Jednak najważniejszym przedmiotem naszej refleksji będzie kino najnowsze: od filmów czasu przełomu, poprzez ewolucję polskiego bohatera od Gangstera do Ojca, by zakończyć omówieniem filmów, których Autorzy odważyli się na eksperymenty z językiem filmowym (Barczyk, Front, Szczepański, Żuławski).

T. Lubelski, Historia kina polskiego. Twórcy, mity, konteksty, Katowice 2009.

Kino polskie 1989-2009. Historia krytyczna, red. A. Wiśniewska i P. Marecki, Warszawa 2010.

Kino polskie wczoraj i dziś. Kino polskie po 1989 roku. red. P. Zwierzchowski i D. Mazur, Bydgoszcz 2007.

"Kwartalnik Filmowy: Kino polskie wczoraj i dziś" 43/2003.

"Kwartalnik Filmowy: Kino polskie, kino sąsiadów" 57-58/2007.

M. Adamczak, Globalne Hollywood. Filmowa Europa i polskie kino po 1989 roku, Gdańsk 2010.

Z. Bauman,Płynna nowoczesność, Kraków 2006.

Z. Bauman, Ponowoczesność jako źródło cierpień, Warszawa 2000.

P. Czapliński. Polska do wymiany. Późna nowoczesność i nasze wielkie narracje, Warszawa 2009.

P. Czapliński, Poruszona mapa. Wyobraźnia geograficzno-kulturowa polskiej literatury przełomu XX i XXI wieku, Kraków 2016.

K. Kornacki, Popiół i diament Andrzeja Wajdy, Gdańsk 2011.

T. Lubelski, Historia niebyła kina PRL, Kraków 2012.

R. Marszałek, Kino rzeczy znalezionych, Gdańsk 2006.

P. Sztompka, Trauma wielkiej zmiany. Warszawa 2000.

K. Taras, Frustraci. Bohaterowie filmowy i literaccy wobec polskiej rzeczywistości po 1989 roku, Warszawa 2012.

P. Zwierzchowski, Zapomniani bohaterowie. O bohaterach filmowych polskiego socrealizmu, Warszawa 2000.

Celem zajęć jest zaznajomienie Studentów z historią kina polskiego, ze szczególnym uwzględnieniem przemian w języku i sposobie kreowania bohatera, ale nade wszystko uczulenie, że najnowsze polskie filmu nie istnieją w izolacji, tylko stanowią próbę polemiki z dokonaniami starych mistrzów. Zajęcia traktuję jako umożliwiające wyrównanie poziomów studentów, którzy kontynuują studia kulturoznawcze, i tych, którzy po raz pierwszy zetkną się z refleksją filmoznawczą.

Po zajęciach Student zna na poziomie rozszerzonym terminologię z zakresu historii filmu polskiego (KU2_W03) oraz historię kina polskiego (KU2_W19); umie samodzielnie pozyskiwać informacje z różnorodnych źródeł (KU2_U02) oraz samodzielnie selekcjonuje i wykorzystuje zdobyte informacje (KU2_U04); umie nazwać cele podejmowanego zadania oraz ocenić znaczenie i potrzebę zachowania właściwej kolejności wykonywania jego etapów (KU2_K04).

Opis ECTS - 3 punkty,

obecność na zajęciach - 30 godzin

przygotowanie się do zajęć: czytanie tekstów i oglądanie filmów - 30 godzin,

przygotowanie pracy zaliczeniowej - 15 godzin,

75 godzin: 25 (1 punkt = 25 godzin)= 3 punkty.

Zajęcia zostaną zaliczone na podstawie:

1. próby monografii filmu zrealizowanego przez rokiem 1989 - semestr pierwszy;

2. eseju napisanego na temat dotyczący najnowszego polskiego kina, na podstawie którego zostają dopuszczeni do ustnego egzaminu kończącego roczna edukację.

Dopuszczenie do procedury zaliczenia będzie możliwe, o ile Student nie przekroczy trzech nieobecności.

Na ocenę dst (3) Student musi znać rozszerzoną terminologię dotyczącą historii filmu polskiego (KU2_W03) oraz potrafić samodzielnie pozyskiwać informacje z różnych źródeł (KU2_U02).

Na ocenę db (4) Student musi to, co na ocenę dst (3) plus musi umieć samodzielnie selekcjonować informacje i źródła (KU2_U04).

Na ocenę bdb (5) Student musi to, co na ocenę db (4) plus musi znać szczegółowa historię kina polskiego od czasów najdawniejszych do współczesności (KU2_W19), oraz potrafić wchodzić w polemikę z autorem dzieła, umieć odnieść procesy zachodzące w kinie najnowszym do przeszłości.