Prawo instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WK-N-PZK1 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Prawo instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego |
Jednostka: | Wydział Prawa Kanonicznego |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | WIEDZA PK_W06; PK_W07; PK_W16; UMIEJĘTNOSCI PK_U01;PK_U04; PK_U05; PK_U06; KOMPETENCJE SPOŁECZNE PK_K01; PK_K05 |
Skrócony opis: |
Poziom przedmiotu: podstawowy Cele przedmiotu: Zapoznanie studentów z ważniejszymi zagadnieniami życia konsekrowanego w Kościele katolickim. Ukazanie form życia konsekrowanego. Wymagania wstępne: Praca z Kodeksem Prawa Kanonicznego z 1983 roku, wykorzystanie odpowiednich materiałów. |
Pełny opis: |
Treści merytoryczne: - Rozwój różnych form życia według rad ewangelicznych biorącego początek z nauki i przykładu Boskiego Mistrza - Normy wspólne wszystkim instytutom życia konsekrowanego - Instytuty zakonne: domy zakonne, ich erekcja i znoszenie, zarząd instytutów, przełożeni i rady, kapituły, dobra doczesne i ich zarząd, przyjmowanie kandydatów i kształcenie członków, przyjęcie do nowicjatu, nowicjat i kształcenie nowicjuszy, profesja zakonna, kształcenie zakonników, obowiązki i prawa instytutów oraz ich członków, apostolstwo instytutów, wyłączenie członków z instytutu, przejście do innego instytutu, wyjście z instytutu, wydalanie członków, zakonnicy wyniesieni do godności biskupiej, konferencje wyższych przełożonych, instytuty świeckie, stowarzyszenia życia apostolskiego, życie pustelnicze, ordo virginum. Metody oceny: Wcześniejsze zaliczenie ćwiczeń, zdanie egzaminu pisemnego. |
Literatura: |
LITERATURA PODSTAWOWA: A. Ch r a p k o w s k i, J. K r z y w d a, J. W r o c e ń s k i, B. W.Z u b e r t, Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. Tom II-2. Księga II. Lud Boży. Część III. Instytuty życia konsekrowanego i stowarzyszenia życia apostolskiego, Pallotinum 2006. B.W. Z u b e r t, Instytuty życia konsekrowanego i stowarzyszenia życia apostolskiego, Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego, Księga II. Lud Boży. Część III, Lublin 1990. E. G a m b a r i, Życie zakonne po Soborze Watykańskim II, Kraków 1998. J.R. B a r, J. K a ł o w s k i, Prawo o instytutach życia konsekrowanego, Warszawa 1985. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: J a n P a w e ł II, Posynodalna adhortacja apostolska «Vita Consecrata», 25.03.1996, Apostolicum1996. S o b ó r W a t y k a ń s k i II, Dekret o przystosowanej do współczesności odnowie życia zakonnego «Perfectae caritatis», w: Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje. Tekst polski. Nowe tłumaczenie, Poznań 2002, s. 259-275. |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
W zakresie wiedzy - student umie podać definicję życia konsekrowanego i określić podstawowe elementy poszczególnych jego form w Kościele katolickim; ma zasdniczą wiedzę dotyczącą wymagań stawianych kandydatom przyjmowanym głównie do instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego, kanonicznego stanu dziewic, życia pustelniczego oraz stanu wdów i wdowców; zna także niektóre wspólnoty powstajacych wciąż w Kościele nowych form życia konsekrowanego; zna podstawowe obowiązki osób konsekrowanych w zakresie realizacji rad ewangelicznych, modlitwy, życia braterskiego we wspólnocie, klauzury, noszenia stroju zakonnego i rozporządzania dobrami materialnymi; potrafi omówić sposób zarządzania w instytutach, formację podstawową i permanentną członków, ich apostolstwo, oraz możliwości wyłączania członków z instytutów. W zakresie umiejętności- pogłębia swą wiedzę o życiu konsekrowanym, korzysta z literatury prawnej w tym zakresie, potrafi udzielić porady osobom pragnącym obrać jedną z form życia konsekrowanego, stwierdzić nieważność przyjęcia do nich oraz pomóc osobom konsekrowanym w ubieganiu się o indult eksklaustracji, sekularyzacji, przejścia do innego instytutu lub w wypadku wydalenia z instytutu. W zakresie kompetencji społecznych - ma świadomość poziomu swojej wiedzy i potrzebę ciągłego jej uzupełniania; w miarę zdobywania nowych umiejętności zauważa i formułuje problemy wokół prawa instytutów życia konsekrowanego, potrafi komunikować się w tych sprawach z innymi osobami, dyskutować i uczestniczyć w działaniach na rzecz właściwego rozumienia istoty konsekracji osób w Kościele. ECTS [1 ECTS = 30 godz.] udział w wykładzie: 30 godzin przygotowanie do egzaminu: 20 godzin konsultacje: 10 godzin prace pisemne: 20 godzin udział w ćwiczeniach - 30 godzin suma godzin: 120 Liczba ECTS: 4 2 pkt - obecność na zajęciach 1/2 pkt - udział w dyskusji 1/2 - przygotowanie i wygłoszenie referatu 1 - przygotowanie do egzaminu |
Metody i kryteria oceniania: |
EFEKTY WIEDZY (EK 1-3): metoda dydaktyczna: wykład problemowy, analiza poszczególnych zagadnień z prawa życia konsekrowanego, prezentacja indywidualna weryfikacja: ocena zadanych ćwiczeń EFEKTY UMIEJĘTNOŚCI (EK 4-6): metoda dydaktyczna: wykład problemowy, prezentacja, dyskusja w kwestiach problematycznych, weryfikacja: poprawność spostrzeżeń i odpowiedzi na kwestie wynikające z omawianych zagadnień EFEKTY KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH (EK 7-8): metoda dydaktyczna: indywidualna lektura tekstów, zajęcia dialogowane weryfikacja: ocena zaangażowania w czasie zajęć |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.