(in Polish) Antyk dla medycyny

Tematyka przedmiotu jest połączeniem najbardziej istotnych treści pochodzących z antyku grecko-rzymskiego, przydatnych dla współczesnej medycyny, zagadnień z historii medycyny i filozofii starożytnej oraz bardzo potrzebne dziś medykom wiadomości na temat komunikacji między lekarzem i pacjentem (co stanowi treść retoryki, również wypracowanej przez antyk). Materiał historyczno-filozoficzny z autorskim opracowaniem m.in. nieznanych nowołacińskich traktatów medycznych lekarzy z terenu Polski i Śląska oraz retoryczno-komunikacyjny, pozwalający na uzmysłowienie i praktykowanie taktyk komunikacyjnych najbardziej potrzebnych w relacjach lekarz-pacjent.

Tematyka (opis szczegółowy):

Blok filozoficzno-historyczny:

1. Związki medycyny i filozofii w antyku grecko-rzymskim.

2. Zdrowie, choroba, leczenie w starożytnej Grecji i Rzymie.

3. Kobieta a medycyna antyczna i nowożytna

4. Podobieństwa między retoryką a medycyną w literaturze antyku (np. w Gorgiaszu Platona, w ujęciu Firmicusa Maternusa).

5. Medycy nowołacińscy Europy

6. Nowołacińskie traktaty medyczne, ich nowatorskie idee, wartość naukowa i literacka (autorzy także z terenu Polski)

Blok retoryczny:

7. Retoryka - wielki dorobek antyku a medycyna: ujęcie diachroniczne. Retoryka w medycynie jako nauce.

8. Kwestia wiarygodności i autorytetu czyli retoryka roli i zadań lekarza. Komunikacja między lekarzem a pacjentem a zasady teorii retorycznej

9. Trudne rozmowy: jak rozmawiać o śmierci – retoryczne i prawne aspekty.

10. Retoryka w promocji leków oraz medycyny alternatywnej. Pseudomedycyna (cudowne kuracje i leki na wszystko) a retoryka – jak szukać argumentów i kontrargumentów.

11. Krytyka i obrona medycyny (np. strategie perswazyjne, stosowane przez ruchy antyszczepionkowe oraz przez lekarzy)

12. Retoryka w kształceniu studentów medycyny.

13. Retoryka w popularyzacji zdrowia, zdrowego stylu życia oraz przeżywania choroby (blogi, porady, poradniki, programy telewizyjne, media społecznościowe)

14. Retoryka w opisywaniu doświadczenia choroby i zdrowienia przez pacjentów

15. Test zaliczeniowy

Literatura dostarczana przez Wykładowcę, obejmująca zarówno teksty źródłowe greckie, łacińskie i nowołacińskie, jak i artykuły naukowe nt. tych zagadnień antyku, które wpłynęły na medycynę nowożytną.

W zakresie komunikacji z pacjentami i środowiskiem pracy zostaną wykorzystane podręczniki do retoryki PWN, których Wykładowczyni jest współautorką.

Student poznając meandry starożytnej myśli medycznej zdobywa wiedzę o nazewnictwo patomorfologicznym, społecznym wymiarze zdrowia i choroby, analizując dorobek antyczny filozofii i retoryki poszerza wiedze o wpływie środowiska społecznego (rodziny, sieci relacji społecznych) i nierówności społecznych oraz społeczno-kulturowych różnic na stan zdrowia, a także rolę stresu społecznego w zachowaniach zdrowotnych

i autodestrukcyjnych. Antyczne i współczesne techniki retoryczne objaśniają studentowwi znaczenie komunikacji werbalnej i niewerbalnej w procesie komunikowania się z pacjentem oraz pojęcie zaufania w interakcji z pacjentem;

Potrafi odnieść się do pojęć i wydarzeń z historii medycyny, medycyny ludów pierwotnych i najdawniejszych cywilizacji oraz wskazać charakterystyczne cechy medycyny średniowiecznej oraz kształtowania się nowożytnej medycyny łacińskiej. Student potrafi posługiwać się w mowie i w piśmie mianownictwem anatomicznym, histologicznym stosować w podstawowym zakresie psychologiczne, oparte na antycznych zasadach retorycznych interwencje motywujące i wspierające, a także komunikować się ze współpracownikami, udzielając informacji zwrotnej i wsparcia, właściwie adresować swoje wypowiedzi , w tym naukowe, do danej grupy odbiorców.

Ponadto jest gotów do: stałego dokształcania się także na temat historii medyny i jej wartości, mając świadomość własnych ograniczeń i potrzeb edukacyjnych oraz planowania własnej aktywności edukacyjnej; Ćwiczenia retoryki i komunikacji usprawnią go do nawiązania i utrzymania głębokiego i pełnego szacunku kontaktu z chorym

Na ocenę bardzo dobrą - wykonywanie wszystkich ćwiczeń seminaryjnych oraz odpowiednie zaliczenie testu końcowego

Na ocenę dobrą możliwe jest opuszczenie wykonania dwu ćwiczeń i odpowiednie zliczenie testu.

Na ocenę dostateczną dopuszcza się opuszczenie wykonania zadań seminaryjnych oraz zaliczenie testu na 60 %.

nie dotyczy