Geriatria

podstawowy

E.W1, E.W1, E.W8, E.W9, E.W10, E.W11, E.W12, E.W14, E.W29, E.W41

E.W42, D.W1, D.W3, D.W4, D.W6,E.U1, E.U3, EU.7, E.U13, E.U16, E.U17, E.U18, E.U20, E.U21, E.U22, E.U23, E.U24, E.U25, E.U29, E.U32, E.U35, E.U37, E.U38, G.U1, G.U2, K1, K2, K3, K4, K5, K6

Do wymagań wstępnych należy posiadanie wiedzy z zakresu: anatomii, fizjologii, patofizjologii, farmakologii zdobyte podczas nauczania w zakresie nauk podstawowych oraz wiedza i umiejętności zdobyte na dotychczasowych zajęciach z zakresu chorób wewnętrznych oraz diagnostyki różnicowej chorób. Konieczna jest umiejętność przeprowadzenia prawidłowego badania podmiotowego i przedmiotowego oraz zaproponowanie wstępnego rozpoznania, panelu badań oraz planu leczenia.

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z wiedzą o procesach starzenia się ludzi na poziomie indywidulanym i społecznym, najczęstszymi schorzeniami wieku podeszłego ze szczególnych uwzględnieniem zagadnień wynikających z wielochorobowości, polipragmazji oraz tzw. Wielkich Problemów Geriatrycznych, a także przygotowanie do prowadzenia procesu diagnostyczno-leczniczego u chorych z wykorzystaniem narzędzi Całościowej Oceny Geriatrycznej. Kształcenie obejmuje stawianie diagnostyki oraz zapoznanie się z zakresem postępowania z chorymi.

ćwiczenia

:Nauka podmiotowego i przedmiotowego badania lekarskiego z uwzględnieniem specyfiki schorzeń wieku podeszłego i elementów Całościowej Oceny Geriatrycznej. Interpretacja wyników badań dodatkowych u osób z wielochorobowością i polifarmakoterapią.

Zadania lekarza w interdyscyplinarnym zespole geriatrycznym. Promowanie zdrowego starzenia się. Ocena stanu odżywienia i zapobieganie niedożywienia u osób starszych hospitalizowanych. Ocena funkcjonowania pacjentów w podeszłym wieku, rehabilitacja geriatryczna. Rola psychologa w oddziale geriatrycznym. Specyfika pracy z pacjentem geriatrycznym. Praktyczne aspekty funkcjonowania opieki społecznej i zdrowotnej dla osób starszych.

Wykłady:

1. Gerontologia i geriatria – wykład wprowadzający.

2. Zespół kruchości i sarkopenia.

3. Zaburzenia chodu i równowagi w wieku podeszłym.

4. Majaczenie, depresja i zespoły otępienne w wieku podeszłym.

5. Niedożywienie, żywienie i aktywność ruchowa w wieku podeszłym.

6. Wielochorobowość w wieku podeszłym - cz. I.

7. Wielochorobowość w wieku podeszłym - cz. II

8. Polifarmakoterapia i polipragmazja w wielu podeszłym .

9. Problemy okołooperacyjne w wieku podeszłym.

10. Całościowa ocena geriatryczna.

Literatura Podstawowa:

1. Red. Grodzicki T., Kocemba J., Skalska A. Geriatria z elementami gerontologii ogólnej. Podręcznik dla lekarzy i studentów ., Via Medica, 2006

2. red. Gryglewska B., Grodzicki T. Vademecum geriatrii dla lekarza praktyka. Tom 1 i 2 , Via Medica, 2016, 2017

3. Red. Cybulski M., Krajewska-Kułak E. Wielkie zespoły geriatryczne. Edra Urban&Partner, Wrocław 2021

4. Red. Gąsowski J., Piotrowicz K. Geriatria. Wybrane zagadnienia. Medycyna Praktyczna, Kraków 2020

Literatura uzupełniająca:

1. Red. Schafer C., Liekweg A., Eisert A. Farmakoterapia w geriatrii. , Wydanie I polskie. MedPharmPolska, Wrocław 2017.

2. Red. Grodzicki T., Kenig J., Problemy okołooperacyjne u osób w wieku podeszłym. PZWL, Warszawa 2018.

Uwarunkowania środowiskowe i epidemiologiczne najczęstszych chorób:

Przyczyny, objawy, zasady diagnozowania i postępowania terapeutycznego w odniesieniu do najczęstszych chorób wewnętrznych występujących u osób dorosłych oraz ich powikłań:

1) chorób układu krążenia, w tym choroby niedokrwiennej serca, wad serca, chorób wsierdzia, mięśnia serca, osierdzia, niewydolności serca (ostrej i przewlekłej), chorób naczyń tętniczych i żylnych, nadciśnienia tętniczego – pierwotnego i wtórnego, nadciśnienia płucnego,

2) chorób układu oddechowego, w tym chorób dróg oddechowych, przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, astmy oskrzelowej, rozstrzenia oskrzeli, mukowiscydozy, zakażeń układu oddechowego, chorób śródmiąższowych płuc, opłucnej, śródpiersia, obturacyjnego i centralnego bezdechu sennego, niewydolności oddechowej (ostrej i przewlekłej), nowotworów układu oddechowego,

3) chorób układu pokarmowego, w tym chorób jamy ustnej, przełyku, żołądka i dwunastnicy, jelit, trzustki, wątroby, dróg żółciowych i pęcherzyka żółciowego,

4) chorób układu wydzielania wewnętrznego, w tym chorób podwzgórza i przysadki, tarczycy, przytarczyc, kory i rdzenia nadnerczy, jajników i jąder oraz guzów neuroendokrynnych, zespołów wielogruczołowych, różnych typów cukrzycy i zespołu metabolicznego – hipoglikemii, otyłości, dyslipidemii,

5) chorób nerek i dróg moczowych, w tym ostrych i przewlekłych niewydolności nerek, chorób kłębuszków nerkowych i śródmiąższowych nerek, torbieli nerek, kamicy nerkowej, zakażeń układu moczowego, nowotworów układu moczowego, w szczególności pęcherza moczowego i nerki,

6) chorób układu krwiotwórczego, w tym aplazji szpiku, niedokrwistości, granulocytopenii i agranulocytozy, małopłytkowości, białaczek ostrych, nowotworów mieloproliferacyjnych i mielodysplastyczno- -mieloproliferacyjnych, zespołów mielodysplastycznych, nowotworów z dojrzałych limfocytów B i T, skaz krwotocznych, trombofilii, stanów bezpośredniego zagrożenia życia w hematologii, zaburzeń krwi w chorobach innych narządów,

7) chorób reumatycznych, w tym chorób układowych tkanki łącznej, układowych zapaleń naczyń, zapaleń stawów z zajęciem kręgosłupa, chorób metabolicznych kości, w szczególności osteoporozy i choroby zwyrodnieniowej stawów, dny moczanowej,

8) chorób alergicznych, w tym anafilaksji i wstrząsu anafilaktycznego oraz obrzęku naczynioruchowego,

9) zaburzeń wodno-elektrolitowych i kwasowo-zasadowych: stanów odwodnienia, stanów przewodnienia, zaburzeń gospodarki elektrolitowej, kwasicy i zasadowicy

przebieg i objawy procesu starzenia się oraz zasady całościowej oceny geriatrycznej i opieki interdyscyplinarnej w odniesieniu do pacjenta w podeszłym wieku;

przyczyny i podstawowe odrębności w najczęstszych chorobach występujących u osób starszych oraz zasady postępowania w podstawowych zespołach geriatrycznych;

podstawowe zasady farmakoterapii chorób osób w podeszłym wieku;

zagrożenia związane z hospitalizacją osób w podeszłym wieku;

podstawowe zasady organizacji opieki nad osobą starszą i obciążenia opiekuna osoby starszej;

przyczyny, objawy, zasady diagnozowania i postępowania terapeutycznego w najczęstszych chorobach układu nerwowego, w tym:

1) bólach głowy: migrenie, napięciowym bólu głowy i zespołach bólów głowy oraz neuralgii nerwu V,

2) chorobach naczyniowych mózgu, w szczególności udarze mózgu,

3) padaczce,

4) zakażeniach układu nerwowego, w szczególności zapaleniu opon mózgowo- -rdzeniowych, boreliozie, opryszczkowym zapaleniu mózgu, chorobach neurotransmisyjnych,

5) otępieniach, w szczególności chorobie Alzheimera, otępieniu czołowym, otępieniu naczyniopochodnym i innych zespołach otępiennych,

6) chorobach jąder podstawy, w szczególności chorobie Parkinsona,

7) chorobach demielinizacyjnych, w szczególności stwardnieniu rozsianym,

8) chorobach układu nerwowo-mięśniowego, w szczególności stwardnieniu bocznym zanikowym i rwie kulszowej,

9) urazach czaszkowo-mózgowych, w szczególności wstrząśnieniu mózgu;

zasady leczenia bólu, w tym bólu nowotworowego i przewlekłego;

możliwości i ograniczenia badań laboratoryjnych w stanach nagłych;

wskazania do wdrożenia terapii monitorowanej;

aktualne poglądy na temat społecznego wymiaru zdrowia i choroby, wpływu środowiska społecznego (rodziny, sieci relacji społecznych) i nierówności społecznych oraz społeczno-kulturowych różnic na stan zdrowia, a także rolę stresu społecznego w zachowaniach zdrowotnych i autodestrukcyjnych;

formy przemocy, modele wyjaśniające przemoc w rodzinie i przemoc w wybranych instytucjach, społeczne uwarunkowania różnych form przemocy oraz rolę lekarza i lekarza dentysty w jej rozpoznawaniu;

postawy społeczne wobec znaczenia zdrowia, choroby, niepełnosprawności i starości, konsekwencje społeczne choroby i niepełnosprawności oraz bariery społeczno-kulturowe, a także koncepcję jakości życia uwarunkowaną stanem zdrowia;

znaczenie komunikacji werbalnej i niewerbalnej w procesie komunikowania się z pacjentem i pojęcie zaufania w interakcji z pacjentem;

1. Obecność na zajęciach jest obowiązkowa.

2. Opuszczone zajęcia muszą być odpracowane w innym terminie lub, o ile to niemożliwe ze względów organizacyjnych, zaliczone na warunkach i w terminie określonych przez prowadzącego.

3. Warunkiem zaliczenia przedmiotu przystąpienia do egzaminu jest czynny udział w zajęciach oraz pozytywna ocena z zaliczenia praktycznego, przeprowadzona po zrealizowanych ćwiczeniach.

4. Student ma prawo do przystąpienia do egzaminu w jednym terminie podstawowym i jednym terminie poprawkowym. Ich formę i terminy ustala koordynator przedmiotu.

5. Egzamin teoretyczny ma formę testu jednokrotnego wyboru.

6. Nieuzyskanie pozytywnej oceny w terminie poprawkowym powoduje niezaliczenie przedmiotu.

skala ocen:

<60% pkt – 2; 60-67% pkt – 3,0; 68-75% pkt – 3,5; 76-83% pkt – 4,0; 84-91% pkt 4,5; 92-99% pkt – 5. 100% pkt – 5,5 oraz wykazanie się na zajęciach wyjątkową znajomością przedmiotu.