(in Polish) Neurochirurgia

Przedmiot neurochirurgia składa się z 25 godzin seminarium i 10 godzin ćwiczeń.

Celem zajęć jest nauczenie studenta znajomości kryteriów kwalifikacji do operacji neurochiorurgicznych, znajomości chorób leczonych neurochirurgicznie i podstawowych technik neurochirurgicznych.

Semiaria: 25 godzin i ćwiczenia 10 godzin.

Tematyka zajęć

1. Urazy czaszkowo-mózgowe: epidemiologia, objawy, diagnostyka i klasyfikacja. Metody leczenia urazów czaszkowo-mózgowych. Następstwa urazów czaszkowo-mózgowych.

2. Nowotwory ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego: epidemiologia, etiologia i czynniki ryzyka. Objawy kliniczne, diagnostyka. Leczenie chirurgiczne.

3. Bezpośrednie zagrożenie życia. Podstawy diagnostyki neuroradiologicznej. Badanie podmiotowe i przedmiotowe, neurologiczne chorych neurochirurgicznych

4. Diagnostyka i leczenie urazów głowy. Patofizjologia, syptomatologia i postępowanie w przypadku narastającej ciasnoty wewnątrzczaszkowej.

5. Rozpoznawanie krwawienia podpajęczynówkowego (SAH) i dalsze postępowanie przedszpitalne i na izbie przyjęć z chorymi po SAH. Diagnostyka i leczenie zabiegowe chorych z SAH.

6. Diagnostyka i leczenie chorych z nowotworem wewnątrzczaszkowym.

7. Diagnostyka i leczenie urazów kręgosłupa. Diagnostyka i leczenie dyskopatii lędźwiowej. Diagnostyka i leczenie dyskopatii szyjnej. Neurochirurgiczne leczenie bólu.

8. Uszkodzenia pourazowe Ośrodkowego Układu Nerwowego – mechanizmy uszkodzeń, zjawiska fizyczne towarzyszące urazowi (zjawisko kawitacji, przyspieszenia kątowe i liniowe, siła grawitacji i siła odśrodkowa). Ostre stłuczenie mózgowia z wytworzeniem krwiaka śródmózgowego. Ostre i przewlekłe krwiaki nad i podtwardówkowe. Krwiaki tylnej jamy czaszki. Złamania podstawy czaszki przedniego i środkowego dołu – płynotok nosowy, uszny, powietrze śródczaszkowo położone. Poprzeczne i podłużne

złamania piramidy kości skroniowej. Przypomnienie patofizjologicznych mechanizmów autoregulacji przepływu mózgowego.

9. Pourazowe uszkodzenia kręgosłupa i nerwów obwodowych, w tym dyskopatie, złamania kości kręgosłupa. Uszkodzenie splotu barkowego.

10. Krwotok podpajęczynówkowy, tętniaki śródczaszkowe i malformacje naczyniowe OUN, objawy, sposoby postępowania w tym zabiegowe zaopatrzenie w/w malformacji drogą endowaskularną lub operacyjną wyłączenia tętniaka z krążenia mózgowego. Diagnostyka różnicowa.

11. Neurochirurgia czynnościowa. Padaczka lekooporna, schorzenia układu pozapiramidowego, zespoły bólowe, neuralgia, kręczu szyi.

12. Infekcje OUN, w tym ropnie śródczaszkowe. Objawy, sposoby rozpoznawania, diagnostyka radiologiczna, elementy terapii zachowawczej i operacyjnej. Podstawy patofizjologiczne, mikrobiologiczne i patomorfologiczne rozwoju zakażenia OUN.

Literatura podstawowa

1. Biernat W., Kordek R., Kozubski W., Liberski P. 2011. Neuroonkologia kliniczna. Lublin: Czelej.

2. Diaz A.R., Vos P.E. 2017. Pourazowe uszkodzenie mózgu. Wrocław: Edra Urban & Partner.

3. Lindsay K.W. i wsp. 2018.: Neurologia i neurochirurgia. Wrocław: Edra Urban & Partner.

4. Opara J. 2016. Urazy czaszkowo-mózgowe: diagnostyka – leczenie-rehabilitacja. Warszawa: PZWL.

5.

Literatura uzupełniająca

1. Jeziorski A., Rutkowski P., Wysocki W. 2019. Chirurgia onkologiczna. Tom 2. Warszawa: PZWL.

2. Shah J., Patel S., Singh B. 2014. Chirurgia i onkologia głowy i szyi. Tom 2. Wrocław: Edra Urban & Partner.

3. Samuels M.A., Ropper A.H.2014. Leczenie w neurologii. Wrocław: Edra Urban & Partner.

WBKL_E.W13. zna i potrafi rozróżnić podstawowe zespoły objawów neurologicznych;

WBKL_E.W14. zna i rozumie przyczyny, objawy, zasady diagnozowania i postępowania terapeutycznego w najczęstszych chorobach układu nerwowego, w tym:

a) bólach głowy: migrenie, napięciowym bólu głowy i zespołach bólów głowy

oraz neuralgii nerwu V,

b) chorobach naczyniowych mózgu, w szczególności udarze mózgu,

c) padaczce,

d) zakażeniach układu nerwowego, w szczególności zapaleniu opon

mózgowo-rdzeniowych, boreliozie, opryszczkowym zapaleniu mózgu,

chorobach neurotransmisyjnych,

e) otępieniach, w szczególności chorobie Alzheimera, otępieniu czołowym,

otępieniu naczyniopochodnym i innych zespołach otępiennych,

f) chorobach jąder podstawy, w szczególności chorobie Parkinsona,

g) chorobach demielinizacyjnych, w szczególności stwardnieniu rozsianym,

h) chorobach układu nerwowo–mięśniowego, w szczególności stwardnieniu

bocznym zanikowym i rwie kulszowej,

i) urazach czaszkowo–mózgowych, w szczególności wstrząśnieniu mózgu;

WBKL_F.W13. zna i rozumie przyczyny, objawy, zasady diagnozowania i postępowania terapeutycznego w odniesieniu do najczęstszych chorób

ośrodkowego układu nerwowego w zakresie:

a) obrzęku mózgu i jego następstw, ze szczególnym uwzględnieniem stanów

nagłych,

b) innych postaci ciasnoty wewnątrzczaszkowej z ich następstwami,

c) urazów czaszkowo-mózgowych,

d) wad naczyniowych CSN,

e) guzów nowotworowych CSN,

f) chorób kręgosłupa i rdzenia kręgowego;

WBKL_F.W15. zna zasady wysuwania podejrzenia oraz rozpoznawania śmierci mózgu;

WBKL_K01. Przestrzega tajemnicy lekarskiej i prawa pacjenta;

WBKL_K02. potrafi nawiązać i utrzymać głęboki i pełen szacunku kontakt z chorym;

WBKL_K03. kieruje się dobrem chorego, stawiając je na pierwszym miejscu;

WBKL_K04. posiada świadomość własnych ograniczeń i umiejętność stałego dokształcania się.

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest osiągnięcie wszystkich wymaganych dla przedmiotu efektów uczenia się. Uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich form zajęć wchodzących w skład przedmiotu jest równoznaczne z jego zaliczeniem i zdobyciem przez studenta przyporządkowanej przedmiotowi liczby punktów ECTS.

1. Seminarium

Na ocenę końcową z seminarium składa się:

• konieczność obecności na wszystkich seminariach;

• aktywność na seminarium;

• przygotowanie do zajęć.

2. Ćwiczenia kliniczne

W celu uzyskania oceny pozytywnej z ćwiczeń należy:

• być obecnym na wszystkich ćwiczeniach;

• aktywnie uczestniczyć w badaniu pacjentów i analizie przypadków;

• wykazać się umiejętnościami opisanymi w efektach kształcenia;

4. Przedmiot kończy się egzaminem na ocenę. Egzamin ma formę ustną

Skala ocen z egzaminu przedstawia się

następująco.

• 3,0 (dostateczny)

• 3,5 (dostateczny plus)

• 4,0 (dobry)

• 4,5 (dobry plus)

• 5,0 (bardzo dobry)