(in Polish) Psychologia dziecięca

Celem zajęć jest poznanie podstawowych etapów i kluczowych czynników rozwoju psychologicznego dziecka, psychopatologii rozwoju dziecka, a także modelu leczenia zaburzeń psychicznych. Zdobyta wiedza powinna umożliwić zrozumienie procesu diagnozy i leczenia zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży w kontekście czynników biopsychospołecznych.

Student poznaje: mechanizmy psychologii rozwojowej w zakresie faz rozwoju dziecka, zmian rozwojowych, zadań rozwojowych i kryzysów rozwojowych oraz w zakresie czynników biopsychospołecznych warunkujących rozwój dziecka, z naciskiem na systemowe rozumienie rodziny.

Student poznaje również model leczenia zaburzeń psychicznych u dzieci i młodzieży, z uwzględnieniem roli lekarza w procesie diagnozy i leczenia, oraz podstaw leczenia farmakologicznego.

Student zdobywa wiedzę w zakresie podstawowych informacji, rozpoznania, definicji, obrazu klinicznego, etiologii, czynników ryzyka i metod pracy z dzieckiem i rodziną w zakresie zaburzeń psychicznych, takich jak:

1) zaburzenia neurorozwojowe: ADHD, ASD, zaburzenia mowy i języka, niepełnosprawność intelektualna, zaburzenia tikowe

2) psychosomatyczne zaburzenia u dzieci i młodzieży,

3) zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży, zaburzenia rozwojowe u dzieci w rodzinach zastępczych i adopcyjnych,

4) zaburzenia psychotyczne u dzieci i młodzieży,

5) zaburzenia związane z przemocą i nadużyciami seksualnymi wobec dzieci i młodzieży,

6) zaburzenia emocjonalne i zaburzenia lękowe u dzieci i młodzieży,

7) zaburzenia nastroju u dzieci i młodzieży, zaburzenia depresyjne, CHAD,

8) nieprawidłowo kształtująca się osobowość,

9) zaburzenia związane ze stresem zaburzenia adaptacyjne, ostra reakcja na stres PTSD,

10) zaburzenia spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych, uzależnienia behawioralne,

11) zaburzenia zachowania u dzieci i młodzieży,

12) zachowania autodestrukcyjne, samookaleczenia, myśli i tendencje suicydalne.

LITERATURA OBOWIĄZKOWA

1) „Psychologia rozwoju człowieka” Brzezińska, A.I., Appelt K., Ziółkowska B., GWP, Sopot 2023 (2015) str. 38-96,123-296.

2) „Zaburzenia psychiczne u dzieci i młodzieży”, Remberk B. (red.), PZWL Wydawnictwo Lekarskie, 2020

3) Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 października 2023 r. w sprawie Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego na lata 2023–2030, link: https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20230002480/O/D20232480.pdf

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA

1) Psychologia dziecka”, Schaffer H.R., PWN, Warszawa 2005

2) Psychiatria dzieci i młodzieży. Tom 1-2, Janas-Kozik M. i Wolańczyk T. (red.) PZWL Wydawnictwo Lekarskie, 2021

3) Ustawa z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (z późn. zm.)

4) Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 czerwca 2019 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień (z późn. zm.)

5) Standardy organizacyjne i merytoryczne dla podmiotów nowego modelu systemu ochrony zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży https://www.gov.pl/web/zdrowie/standardy-organizacyjne-i-merytoryczne-dla-podmiotow-nowego-modelu-systemu-ochrony-zdrowia-psychicznego-dla-dzieci-i-mlodziezy

WKML_D.W01 Student ma wiedzę na temat społecznego wymiar zdrowia i choroby, wpływu środowiska społecznego (rodziny, sieci relacji społecznych) i nierówności społecznych oraz społeczno-kulturowych różnic na stan zdrowia, a także rolę stresu społecznego w zachowaniach zdrowotnych i autodestrukcyjnych

WKML_D.W03 Student zna formy przemocy, modele wyjaśniające przemoc w rodzinie i przemoc w wybranych instytucjach, społeczne uwarunkowania różnych form przemocy oraz rolę lekarza w jej rozpoznawaniu;

WKML_D.W05 Student zna zasady i metody komunikacji z pacjentem i jego rodziną, które służą budowaniu empatycznej, opartej na zaufaniu relacji;

WKML_D.W07 Student zna funkcjonowanie podmiotów systemu ochrony zdrowia i społeczną rolę lekarza;

WKML_D.W10 Student zna rolę rodziny pacjenta w procesie leczenia;

WKML_D.U2 Student potrafi dostrzegać oznaki zachowań antyzdrowotnych i autodestrukcyjnych oraz właściwie na nie reagować

WKML_D.U4 Student zna zasady budowania atmosfery zaufania podczas całego procesu diagnostycznego i leczenia

WKML_D.U5 Student wie jak przeprowadzać rozmowę z pacjentem -dzieckiem i rodziną z zastosowaniem techniki aktywnego słuchania i wyrażania empatii oraz rozmawiać z pacjentem o jego sytuacji życiowej

WKML_G.U7 Student wie jak rozpoznawać podczas badania dziecka zachowania i objawy wskazujące na możliwość wystąpienia przemocy wobec dziecka;

Warunki zaliczenia przedmiotu - obecność we wszystkich wykładach/seminariach i czynny udział w tych zajęciach i zaliczenie w formie testu końcowego.

Student powinien odbyć wszystkie przewidziane programem studiów zajęcia. Opuszczone zajęcia muszą być odpracowane w innym terminie a jeżeli jest to niemożliwe ze względów organizacyjnych, zaliczone na warunkach i w terminie określonych przez koordynatora przedmiotu.

Zaliczenie końcowe uzyskuje student, który odbędzie wszystkie zajęcia i zda test końcowy.

Student ma prawo do przystąpienia do zaliczenia w jednym terminie podstawowym i jednym terminie

poprawkowym. Ich formę i terminy ustala koordynator przedmiotu. Nieuzyskanie pozytywnej oceny w terminie poprawkowym powoduje niezaliczenie przedmiotu.

Nie dotyczy