Parazytologia ogólna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WMCM-LEN-PAO-ćw |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0912) Medycyna
|
Nazwa przedmiotu: | Parazytologia ogólna |
Jednostka: | Wydział Medyczny. Collegium Medicum |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | WMKL_C.W16 WMKL_C.W17 WMKL_C.W19 WMKL_C.U07 WMKL_C.U08 WMKL_C.U09 |
Skrócony opis: |
Założenia i cele przedmiotu: - wyposażenie studenta w niezbędne wiadomości na temat biologii i morfofizjologii medycznie ważnych gatunków pasożytów bytujących w tkankach, narządach oraz układach ludzkiego organizmu; - przekazanie wiedzy o aktualnych problemach parazytologii lekarskiej, środowiskowych czynnikach inwazji i dyspersji pasożytów, gatunkach oportunistycznych, o patogenezie i przebiegu chorób pasożytniczych w stanach immunosupresji czy defektów immunologicznych oraz epidemiologii inwazji pasożytniczych; - zaznajomienie studenta z metodami nowoczesnej diagnostyki laboratoryjnej i z właściwą interpretacją wyników badań diagnostycznych. |
Pełny opis: |
Założenia i cele przedmiotu: - wyposażenie studenta w niezbędne wiadomości na temat biologii i morfofizjologii medycznie ważnych gatunków pasożytów bytujących w tkankach, narządach oraz układach ludzkiego organizmu; - przekazanie wiedzy o aktualnych problemach parazytologii lekarskiej, środowiskowych czynnikach inwazji i dyspersji pasożytów, gatunkach oportunistycznych, o patogenezie i przebiegu chorób pasożytniczych w stanach immunosupresji czy defektów immunologicznych oraz epidemiologii inwazji pasożytniczych; - zaznajomienie studenta z metodami nowoczesnej diagnostyki laboratoryjnej i z właściwą interpretacją wyników badań diagnostycznych. Zakres tematów: Ćw. 1. Nicienie – pasożyty przewodu pokarmowego. Ćw. 2. Nicienie – pasożyty tkanek. Ćw. 3. Tasiemce (tasiemczyce, wągrzyca). Ćw. 4. Tasiemce (bąblowice, sparganoza). Ćw. 5-6. Pierwotniaki pasożytnicze, komensalne i amfizoiczne. Ćw. 7. Pasożyty tropikalne (zarodźce, świdrowce, filarie). Ćw. 8. Przywry (jelitowe, wątrobowe)i. Ćw. 9. Przywry (płucne, krwi). Ćw. 10. Stawonogi (owady). Ćw. 11. Stawonogi (pajęczaki). Ćw. 12-13. Diagnostyka laboratoryjna chorób pasożytniczych. |
Literatura: |
Literatura podstawowa 1. Buczek Alicja. Choroby pasożytnicze: epidemiologia, diagnostyka, objawy. Lublin: Koliber, 2005. 451 s. Literatura uzupełniająca 1. Parazytologia i akaroentomologia medyczna: podręcznik dla studentów, nauczycieli akademickich, lekarzy praktyków i pracowników laboratoriów diagnostycznych / red. nauk. Antoni Deryło; [aut.: Krystyna Boczoń et al.]. Warszawa: PWN, 2002. 506 s. 2. Zarys parazytologii lekarskiej dla studentów: podręcznik / pod red. Rościsława Kadłubowskiego i Alicji Kurnatowskiej; [aut. Bogdan Czapliński et al.]. Warszawa: PZWL, 1999. 343 s. 3. Buczek Alicja. Atlas pasożytów człowieka. Lublin: Koliber, 2005. 192 s. 4. Zarys parazytologii medycznej / redakcja Joanna Błaszkowska, Tomasz Ferenc, Piotr Kurnatowski; [autorzy Joanna Błaszkowska et al.]. Wrocław: Edra Urban & Partner, 2017. 141 s. Artykuły o filariozach w Polsce: 1. Wesołowska M, Zając-Pytrus H, Masny A, Pytrus W, Knysz B, Golab E, Sałamatin R. Onchocerca jakutensis ocular infection in Poland: a new vector-borne human health risk? Parasit Vectors. 2020;13(1):61. doi: 10.1186/s13071-020-3925-6. 2. Cielecka D, Żarnowska-Prymek H, Masny A, Salamatin R, Wesołowska M, Gołąb E. Human dirofilariosis in Poland: the first cases of autochthonous infections with Dirofilaria repens. Ann Agric Environ Med. 2012;19(3):445-50. 3. Sałamatin RV, Pavlikovska TM, Sagach OS, Nikolayenko SM, Kornyushin VV, Kharchenko VO, Masny A, Cielecka D, Konieczna-Sałamatin J, Conn DB, Golab E. Human dirofilariasis due to Dirofilaria repens in Ukraine, an emergent zoonosis: epidemiological report of 1465 cases. Acta Parasitol. 2013 58(4):592-8. doi: 10.2478/s11686-013-0187-x. o Blastocystis: 1. Kaczmarek A, Rocka A, Wesołowska M, Gołąb E, Sałamatin R. Blastocystis isolates from a dog and their owners presenting with chronic diarrhoea. Dogs as reservoirs of Blastocystis: research in Poland and worldwide. Ann Parasitol. 2020;66(4):573-579. doi: 10.17420/ap6604.300. 2. Kaczmarek A, Gołąb E, Żarnowska-Prymek H, Rawska A, Jańczak D, Lewicki A, Wesołowska M, Rożej-Bielicka W, Cielecka D, Sałamatin R. Genetic diversity of Blastocystis hominis sensu lato isolated from humans in Poland. Przegl Epidemiol. 2017;71(4):539-546. diagnostyka laboratoryjna: 1. Myjak P, Głowniak Cz, Gołąb E i in. Standardy w zakresie laboratoryjnych czynności w parazytologii medycznej, oceny ich jakości i wartości diagnostycznej oraz laboratoryjnej interpretacji i autoryzacji wyników badań (propozycje). Diagn Lab 2011; 47 (3): 341-351. WWW Wydział Chorób Pasożytniczych, Centrum Zwalczania i Zapobiegania Chorób (CDC’s Division of Parasitic Diseases): https://www.cdc.gov/dpdx/ |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
Wiedza. Student zna i rozumie: – inwazyjne dla człowieka formy lub stadia rozwojowe wybranych pasożytniczych pierwotniaków, helmintów i stawonogów, z uwzględnieniem geograficznego zasięgu ich występowania; – zasadę funkcjonowania układu pasożyt – żywiciel i podstawowe objawy chorobowe wywoływane przez pasożyty; – podstawy diagnostyki parazytologicznej. Umiejętności: Student potrafi: – rozpoznawać najczęściej spotykane pasożyty człowieka na podstawie ich budowy, cykli życiowych i objawów chorobowych; – posługiwać się reakcją antygen-przeciwciało w aktualnych modyfikacjach i technikach dla diagnostyki chorób zakaźnych; – przygotowywać preparaty i rozpoznawać patogeny pod mikroskopem. ECST - udział w ćwiczeniach: 25 godz. - praca własna studenta: 10 godz. LICZBA ECTS = 1 |
Metody i kryteria oceniania: |
1. Warunkiem zaliczenia przedmiotu i przystąpienia do zaliczenia jest obecność na wszystkich zajęciach, czynny udział w seminariach. Opuszczone zajęcia muszą być odpracowane w innym terminie lub, o ile to niemożliwe ze względów organizacyjnych, zaliczone na warunkach i w terminie określonych przez prowadzącego. 2. Podstawą do zaliczenia ćwiczeń jest zeszyt w którym należy wykonać zlecone zadania. 3. Kolokwium zaliczeniowe ma formę praktyczną i teoretyczną. Część praktyczna polega na rozpoznaniu 5 preparatów. Część teoretyczna polega na rozwiązaniu testu wielokrotnego wyboru (50 pytań, maksymalna liczba punktów - 500, próg zaliczenia - 251 pkt.). |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.