Latin translation course

Podczas zajęć studenci dokonują przekładu oryginalnych tekstów z j. łacińskiego na j. polski . Na każdych zajęciach przedstawiana jest twórczość innego autora, omawiany jego styl oraz wykonywany jest przekład fragmentów dostarczanych przez prowadzącą zajęcia

Treści merytoryczne:

1. Wstęp do translatorium.

2. Sallustiusz, Bellum Iugurthinum.

3. Gajusz Juliusz Cezar, De bello Gallico.

4. Seneka, Epistulae Morales ad Lucilium.

5. Marek Tuliusz Cycero, In Catilinam.

6. Tytus Liwiusz, Ab urbe condita.

7. ŚW. Augustyn, Confessiones.

8. Grzegorz z Tours

9. Ugeburga, Vita Willibaldi.

10. Legenda antiqua sancti Francisci

11. Trotula, De ornatu mulierum.

12. Roswita z Gandersheim, Calimachus/ Leon Battista Alberti, Uxoria

13. Liber monstrorum

14. Hildegarda di Bingen, Scivias/Krystyna z Markyate, Vita.

15. Piotr Abelard i Heloisa, Epistulae.

Słownik łacińsko-polski, pod red. M. Plezi, t. 1-5, Warszawa 1998.

Słownik łacińsko-polski, oprac. K. Kumaniecki, Warszawa 1995.

Słownik kościelny łacińsko-polski,Alojzy Jougan, Miejsce Piastowe 1948.

Słownik łaciny średniowiecznej w Polsce, pod red. M. Plezi, Kraków 1952-

J. Sondel, Słownik

Disce puer. Podręcznik do łaciny średniowiecznej,pod red. D. Gwisa, E. Jung-Palczewskiej, Warszawa 2000.

M. Wielewski, Krótka gramatyka języka łacińskiego, Warszawa 1992.

J. Wikarjak, Gramatyka opisowa języka łacińskiego, Warszawa.

Student posiada:

1) znajomość i słownictwo oraz wiedzę z zakresu fleksji i składni przynajmniej jednego języka starożytnego pozwalającą na tłumaczenie tekstów źródłowych.

2) umiejętność odczytania i interpretacji

przynajmniej jednego języka źródeł archiwalnych używanego na

terenie ziem polskich

Student ma ugruntowaną wiedzę na temat metod analizy i interpretacji

źródeł historycznych.

Ponadto student ma przekonanie o sensie, wartości i potrzebie realizacji misji

historyka oraz archiwisty w społeczeństwie. Jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych i społecznych.

Student rozumie, tłumaczy i objaśnia teksty źródłowe z przynajmniej

jednego języka starożytnego.

Opis ECTS:

1. Obecność i czynny udział podczas zajęć- 1pkt

2. Przygotowanie się do zaliczeń cząstkowych- 1 pkt

3. Przygotowanie do końcowego zaliczenia - 1pkt

Zaliczenie na ocenę, na którą składa się:

1. obecność na zajęciach

2. aktywność podczas zajęć

3. zaliczenie wszystkich kartkówek z gramatyki łacińskiej

4. Test końcowy

Ad. 1. Obecność na zajęciach jest obowiązkowa- student ma prawo do trzech nieobecności.

Ad. 2. Aktywność podczas zajęć

Ad. 3. zaliczenie wszystkich pięciu kartkówek z gramatyki łacińskiej

Ad. 4. Test końcowy:

- przygotowanie przekładu tekstu na zaliczenie

- prawidłowe udzielenie odpowiedzi na pytania dotyczące kwestii gramatycznych pojawiających się w tekście przygotowanym przez studenta.

- ocena 2 (ndst): Student nie zna podstawowych łacińskich form gramatycznych. Student nie potrafi przetłumaczyć z j. łacińskiego na j. polski nieskomplikowanego tekstu i nie potrafi określić występujących w nim form gramatycznych.

- ocena 3 (dst): Student zna zaledwie podstawowe łacińskie formy gramatyczne. Student z trudnością tłumaczy z j. łacińskiego na j. polski nieskomplikowany tekst i z trudem określa występujące w nim formy gramatyczne.

- ocena 4 (db): Student zna podstawowe łacińskie formy gramatyczne. Student zna podstawową profilaktykę w archiwach państwowych. Student poprawnie tłumaczy z j. łacińskiego na j. polski nieskomplikowany tekst i określa występujące w nim formy gramatyczne.

- ocena 5 (bdb): Student wykazuje się biegłą znajomością łacińskich form gramatycznych. Student biegle na podstawową profilaktykę w archiwach państwowych. Student biegle tłumaczy z j. łacińskiego na j. polski nieskomplikowany tekst i określa występujące w nim formy gramatyczne.

nie dotyczy

Podczas zajęć studenci dokonują przekładu oryginalnych tekstów z j. łacińskiego na j. polski . Na każdych zajęciach przedstawiana jest twórczość innego autora, omawiany jego styl oraz wykonywany jest przekład fragmentów dostarczanych przez prowadzącą zajęcia

Treści merytoryczne:

1. Wstęp do translatorium.

2. Sallustiusz, Bellum Iugurthinum.

3. Gajusz Juliusz Cezar, De bello Gallico.

4. Seneka, Epistulae Morales ad Lucilium.

5. Marek Tuliusz Cycero, In Catilinam.

6. Tytus Liwiusz, Ab urbe condita.

7. ŚW. Augustyn, Confessiones.

8. Grzegorz z Tours

9. Ugeburga, Vita Willibaldi.

10. Legenda antiqua sancti Francisci

11. Trotula, De ornatu mulierum.

12. Roswita z Gandersheim, Calimachus/ Leon Battista Alberti, Uxoria

13. Liber monstrorum

14. Hildegarda di Bingen, Scivias/Krystyna z Markyate, Vita.

15. Piotr Abelard i Heloisa, Epistulae.

Słownik łacińsko-polski, pod red. M. Plezi, t. 1-5, Warszawa 1998.

Słownik łacińsko-polski, oprac. K. Kumaniecki, Warszawa 1995.

Słownik kościelny łacińsko-polski,Alojzy Jougan, Miejsce Piastowe 1948.

Słownik łaciny średniowiecznej w Polsce, pod red. M. Plezi, Kraków 1952-

J. Sondel, Słownik

Disce puer. Podręcznik do łaciny średniowiecznej,pod red. D. Gwisa, E. Jung-Palczewskiej, Warszawa 2000.

M. Wielewski, Krótka gramatyka języka łacińskiego, Warszawa 1992.

J. Wikarjak, Gramatyka opisowa języka łacińskiego, Warszawa.

Ukończony dwuletni lektorat z j. łacińskiego