Contemporary Visual Culture

Wykraczające poza ograniczenie medium, ale też i eksplorując jego specyfikę, jak i obszar sztuki doświadczenie wizualne jest elementem obszaru kultury masowej. Modele wyrastające z doświadczeń modernizmu próbowały sytuować się poza masowością obszaru wizualności, próbując chronić autonomię działań artystycznych, także w sferze wizualności. Neoawangarda i jej późniejsze konsekwencje przyniosła skomplikowaną, wielopłaszczyznową grę pomiędzy doświadczeniem wizualnym, a doświadczaniem sztuki. Ta ostatnia, przynajmniej od czasu konceptualizmu, koncentrując się na ideach znacznie bardziej radykalnie niż wcześniejsze próby podejmowane m.in. przez dadaistów odeszła od znaczenia wyglądu czy fizyczności sztuki. Artysta współczesny sytuując się w szerokim kontekście tradycji historii sztuki, polityki i teorii krytycznych, instytucji i strategii wystawienniczych oraz organizacji życia artystycznego nie zaniechał eksplorowania obszaru wizualności. Podejmując z nim różnego rodzaju gry, wykorzystując jego strategie do własnych, indywidualnych celów, wolnych od dyktatu jednoznaczności celowości masowej kultury wizualnej. Przedmiotem zajęć w pierwszej kolejności ma być pokazanie właśnie owej wieloaspektowej strategii artystycznej. Gry między obszarem wizualności a obszarem sztuki. Punktem wyjścia będą przemiany zachodzące w samej sztuce. Studia nad kulturą wizualną w ograniczonym zakresie formułują uprzywilejowanej rolę obszaru działań artystycznych w doświadczeniu współczesności. Skupienie się na obszarze sztuki, jako kontekście kultury wizualnej będzie próbą pokazania złożoności relacji między doświadczeniem wizualnym a doświadczeniem sztuki. Ważnym elementem zajęć jest poznanie wybranych zagadnień teoretycznych i historiozoficznych, towarzyszących kulturze wizualnej.

Treści merytoryczne:

Ukazanie strategii kultury wizualnej w kontekście historii sztuki, teorii krytycznej, teorii mediów, kultury masowej, polityki, instytucji i organizacji życia artystycznego.

Celem zajęć jest sięgnięcie do teoretycznych koncepcji stanowiących modele dla zrozumienia zachodzących przemian.

HS2_W03

Zna i rozumie w zaawansowanym stopniu metody analizy obiektów kultury wizualnej.

HS2_W05

Ma wiedzę na temat specyfiki kultury wizualnej i jej

interpretacji.

HS2_U04

Posiada umiejętność merytorycznego argumentowania z

wykorzystaniem poglądów własnych oraz innych autorów i

specjalistów. Umie stawiać hipotezy w zakresie interpretacji obiektów kultury wizualnej w odniesieniu do istniejących w jej obszarze koncepcji.

HS2_U05

Potrafi w zaawansowanym stopniu posługiwać się językiem

specjalistycznym z zakresu kultury wiuzalnej.

HS2_U07

Posiada zaawansowaną umiejętność konstruowania logicznej

wypowiedzi w mowie z zakresu współczesnej kultury wizualnej.

HS2_K01

Docenia wartość wiedzy ekspertów, ale jednocześnie jest gotów poddać wiedzę ekspercką krytycznej analizie.

Egzamin w formie pisemnej.

Zakres egzaminu: omówienie problemowej tezy z zakresu problematyki zajęć

Obowiązujący zakres materiału - wykład i literatura obowiązkowa

Ocena bdb. 81-100 pkt

Ocena db. 66-80 pkt

Ocena dst. 51-65 pkt

Tezy

1. Najważniejsze teoretyczne koncepcje medium od starożytności po współczesność

2. Miejsce obrazu we współczesnej kulturze

3. Visual studies a studia nad kulturą wizualną – koncepcja W. J. T. Mitchella

4. Wolfgang Welsh – koncepcja anestetyki

5. Jean Baudrillard – koncepcja symulakrów i jej znaczenie dla kultury wizualnej

6. Visual studies (studia wizualności) a historia sztuki

7. Zwrot piktorialny – czym jest, czy rzeczywiście zaistniał, jakie są jego przyczyny, konsekwencje zagrożenia

8. Holocaust jako problem współczesnej kultury wizualne

9. Czym jest przemoc ikoniczna

10. Hybrydyzacja jako strategia wizualności

11. Koncepcja „życia” obrazów Mitchella

12. Posthumanizm i postobraz – rozumienie pojęć

13.Postmodernistyczne strategie wizualne – transkulturowość i tożsamość

14. Prowokacja jako narzędzie w kulturze wizualnej

15. Jaka jest relacja między obrazem a rzeczywistością?

16. Kultura wizualna, a historia sztuki

17. Przedmiot i specyfika badań w obszarze kultury wizualnej

Kryteria oceniania:

Podstawą oceny jest materiał przekazany podczas wykładów oraz poznany samodzielnie przez studenta na podstawie samodzielnej lektury.

Wiedza:

ocena 2 (ndst): student nie zna podstawowej terminologii; nie posiada znajomości podstawowych problemów współczesnej kultury wizualnej i nie potrafi umieścić ich w układzie historycznym; nie ma wiedzy na temat najważniejszych problemów współczesnej kultury wizualnej.

ocena 3 (dst): student zna podstawowym stopniu terminologię; ma podstawową wiedzę o kierunkach rozwoju współczesnej kultury wizualnej.

ocena 4 (db): student zna podstawową terminologię; ma orientację w podstawowych zagadnieniach współczesnej kultury wizualnej i potrafi je, w ogólnym stopniu, umieścić w układzie chronologicznym.

ocena 5 (bdb): student zna terminologię; ma w pełni uporządkowaną znajomość podstawowych zagadnień; posiada wiedzę na temat najważniejszych zagadnień współczesnej kultury wizualnej i ich chronologii. Jego wiedza oparta jest zarówno o tok wykładów jak i literaturę przedmiotu.

Umiejętności:

ocena 2 (ndst): student nie potrafi omówić podstawowych problemów współczesnej kultury wizualnej, nie potrafi odpowiednio przedstawiać poszczególnych koncepcji i nie potrafi umieścić ich w układzie chronologicznym.

ocena 3 (dst): student potrafi jedynie w ograniczonym stopniu omówić podstawowe problemy współczesnej kultury wizualnej i przedstawić je w układzie chronologicznym.

ocena 4 (db): student potrafi odpowiednio przedstawiać podstawowe problemy współczesnej kultury wizualnej , wykazuje się podstawowym zrozumieniem ich specyfiki, popełnia jednak błędy w przytaczaniu poszczególnych koncepcji, potrafi umieścić je w układzie chronologicznym.

ocena 5 (bdb): student potrafi poprawnie przedstawiać podstawowe problemy współczesnej kultury wizualnej , potrafi formułować samodzielnie wnioski i odnosić się krytycznie do przedstawionego materiału.

Kompetencje:

ocena 2 (ndst): student nie potrafi samodzielnie analizować poszczególnych problemów problemy współczesnej kultury wizualnej , nie potrafi zapoznać się z podstawową literaturą i terminologią.

ocena 3 (dst): student potrafi jedynie w ograniczonym stopniu posługiwać się podstawowymi terminami, ma problemy z odróżnieniem specyfiki poszczególnych problemów współczesnej kultury wizualnej.

ocena 4 (db): student potrafi samodzielnie przeanalizować wybrane problemy współczesnej kultury wizualnej i poszukiwać dla nich szerszego historycznego kontekstu.

ocena 5 (bdb): student potrafi kompleksowo i krytycznie przedstawić wybrane problemy współczesnej kultury wizualnej , wykracza poza przedstawione w toku wykładów tezy i twierdzenia.