Anthropology of ecological crisis

Wykład podsumowuje wiedzę z zakresu ekologii humanistycznej. Celem wykładu jest ugruntowanie wiedzy o cywilizacyjnym charakterze kryzysu ekologicznego.

Treści merytoryczne:

1/ Problematyka przedmiotowej obecności człowieka w zagrożonym środowisku życia (10 godz.)

- charakterystyka zagrożeń środowiska przyrodniczego

- charakterystyka zagrożeń środowiska kulturowego

- semantyczna, epistemologiczna i historyczna identyfikacja akryzysu ekologicznego.

2/ Problematyka podmiotowej obecności człowieka w zagrożonym środowisku życia (10 godz.)

- biologiczny wymiar podmiotowej obecności człowieka w środowisku

- człowiek istotą z natury ryzykowną

- człowiek istotą z natury kulturową

- racjonalny wymiar podmiotowej obecności człowieka w środowisku

- nowożytny program panowania człowieka nad przyrodą.

3/ Problematyka poszukiwania etosu ekologicznego przetrwania ludzkości (10 godz.)

- H. Jonasa postulat fizjocentrycznej zasady przetrwania

- L. Schäfera postulat antropocentrycznej zasady przetrwania

- K. Lorenza postulat etologicznej zasady przetrwania

- antropologiczny postulat kapitalizmu ekologicznego

Łepko Z., Antropologia kryzysu ekologicznego w świetle współczesnej literatury niemieckiej, Wydawnictwo Naukowe UKSW, Warszawa 2003.

Łepko Z., Ekologiczny postulat nauki dla zrównoważonego rozwoju, „Seminare” 27 (2010), ss. 77-86.

Łepko Z., W sprawie polityki dla zrównoważonego rozwoju, „Seminare” 29(2011), ss. 75-88.

Łepko Z., Anthropological Aspects of the Oikos Crisis, in in Joshtrom Isaac Kureethadam, Zbigniew Łepko, Ryszard F. Sadowski (ed), Return to The OIKOS. Ways to Recover Our Common Home, edited by, LAS, Rome 2016, ss. 25-40.

Bołoz W., Jaromi S., Karaczun Z., Łepko Z., Papuziński A., Sadowski R., Ekofilozoficzne przesłanie encykliki Laudato Si’, „Studia Ecologiae et Bioethicae” 14(2016)4, ss. 109-128.

Wiedza:

Zna terminologię używaną w ochronie dóbr kultury i historii sztuki,

w tym w konserwacji zabytków.

Zna terminologię używaną w ochronie przyrody. Rozumie

podstawowe zjawiska przyrodnicze.

Zna i rozumie elementarne fakty i pojęcia z zakresu ochrony dóbr

kultury i nauk o sztuce z uwzględnieniem problematyki konserwacji

i archeologii oraz zależności między nimi. W tym ma wiedzę o

rozwoju sztuki od starożytności do współczesności.

Zna i rozumie elementarne zasady inwentaryzacji i digitalizacji w

instytucjach związanych z ochroną dziedzictwa kulturowego i

powiązanych z nimi bibliotekach i archiwach.

W zakresie poszczególnych specjalizacji w obszarze ochrony dóbr

kultury i historii sztuki zna i rozumie elementarne fakty oraz

zależności między nimi.

W zakresie poszczególnych specjalizacji w obszarze ochrony

środowiska zna i rozumie elementarne fakty i pojęcia oraz zależności

między nimi.

Zna i rozumie elementarne regulacje prawne i dobre praktyki w

zakresie prawa autorskiego, prawa ochrony przyrody, prawa ochrony

zabytków.

Zna i rozumie elementarne fakty, pojęcia i zasad działań

administracyjnych oraz zasady bezpieczeństwa w zarządzaniu

instytucjami związanymi z ochroną szeroko pojętej kultury i ochrony

środowiska.

Ma elementarną wiedzę w zakresie najważniejszych nurtów i

koncepcji filozofii europejskiej od czasów starożytnych po

współczesność oraz rozumie zależności między nimi, a także

rozumie elementarne fakty i pojęcia w obszarze norm etycznych

obowiązujących w ochronie środowiska przyrodniczego oraz

ochronie zabytków.

Umiejętności:

Potrafi wykorzystać wiedzę teoretyczną do interpretowania i

analizowania zabytków.

Potrafi posługiwać się językiem specjalistycznym i stosować

właściwą terminologię używaną w ochronie dziedzictwa

kulturowego.

Potrafi posługiwać się językiem specjalistycznym i stosować

właściwą terminologię używaną w ochronie dziedzictwa

przyrodniczego.

Potrafi wykorzystać zdobyte umiejętności i wiedzę w praktycznych

działaniach związanych z ochroną dóbr kultury w tym z

działalnością oświatową i popularyzatorską.

Potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę w praktycznych działaniach

związanych z ochroną przyrody w tym z działalnością oświatową i

popularyzatorską.

Posiada umiejętność współdziałania ze służbami cywilnymi,

wojskowymi, przedstawicielami wymiaru sprawiedliwości i

urzędnikami państwowymi w zakresie przeciwdziałania sytuacjom

zagrażającym dziedzictwu kulturowemu, także w kontekście

analizowania zjawisk społecznych.

Ma umiejętności językowe w zakresie dóbr kultury i środowiska,

zgodnie z wymogami określonymi dla poziomu B2 Europejskiego

Systemu Opisu Kształcenia Językowego.

Potrafi pracując w zespole i wykorzystując doświadczenie innych

specjalistów sprawnie podejmować działania na rzecz ochrony

dziedzictwa kulturowego.

Posiada umiejętność prezentowania własnych poglądów i opinii na

temat dóbr kultury, a także skonstruować logiczne wypowiedzi w

mowie i w piśmie w języku polskim i obcym na temat ochrony dóbr

kultury oraz przygotować tekst naukowy z aparatem badawczym i

poprawnie opracowanymi fotografiami.

Kompetencje społeczne:

Ma świadomość interdyscyplinarności wiedzy z zakresu ochrony

dóbr kultury i rozumie konieczność ciągłego samokształcenia i

konsultacji specjalistycznych w codziennej działalności.

Jest gotowy do samokształcenia i konsultacji specjalistycznych w

codziennej działalności wynikających ze świadomość

interdyscyplinarności wiedzy z zakresu ochrony środowiska.

Jest gotowy do brania odpowiedzialności za dziedzictwo minionych

epok.

Metody oceny: Kolokwium ustne. Obowiązuje materiał przedstawiony na wykładzie oraz lektura.

ECTS:

udział w konwersatorium - 30

przygotowanie do konwersatorium - 10

konsultacje - 5

przygotowanie do kolokwium - 15

SUMA GODZIN 60 [60 : 30 = 2]

LICZBA ECTS – 2