Popularization of art and history of art in educational institutions

Zajęcia powadzone są za pośrednictwem platformy Microsoft Teams w systemie synchronicznym w czwartki o godzinie 8.00-9.30.

Adresatem zajęć są studenci III roku ochrony dóbr kultury i środowiska studiów I stopnia.

Zajęcia mają charakter ćwiczeniiowy. Studenci nabywają kompetencje do zadań popularyzacyjnych historii sztuki i plastyki w instytucjach kultury (muzeach, galeriach, ośrodkach kultury oraz placówkach pozaszkolnych, które zajmują się edukacją z zakresu nauk o sztuce). Poznają podstawowe formy, metody i techniki pracy. Kształcą umiejętności właściwego programowania, przygotowywania i prowadzenia zajęć popularyzacyjnych.

Liczba godzin zajęć - 30

Zajęcia mają charakter konwersatorium, to znaczy łączą elementy wykładu z ćwiczeniami studentów oraz komentarzem do ćwiczeń prowadzonym w formie heurystycznej (rozmowy prowadzącej do rozwiązywania problemów w sposób twórczy, wspierający proces tworzenia rozwiązań i samodzielnego dochodzenia do nich).

Na zajęciach studenci dowiadują się:

1. Które instytucje powołane są do prowadzenia zajęć popularyzacyjnych nauki o sztuce, a zwłaszcza historii sztuki i plastyki, a szczególnie:

- działy oświatowe muzeów i galerii artystycznych,

- ośrodki kultury,

- instytucje pozarządowe, zajmujące się upowszechnianiem kultury

(fundacje, stowarzyszenia),

- placówki oświatowe pozaszkolne (ogniska plastyczne, dziecięce

i młodzieżowe akademie artystyczne, kluby seniora, uniwersytety

trzeciego wieku).

2. Jakie są formy popularyzacji ww. przedmiotów.

3. Jakie metody i techniki są najbardziej skuteczne w popularyzacji (w zależności od wieku i przygotowania adresata), a w szczególności:

- mini wykłady z prezentacją multimedialną,

- gry dydaktyczne,

- techniki dramy

- rozmowa nauczająca

- różne formy zajęć grupowych (uczenia się we współpracy).

4. Każdy student przygotowuje i prowadzi jedne zajęcia popularyzacyjne

historię sztuki, lub plastykę, lub elementy historii sztuki i plastyki łącznie.

1. Arends R.I.: Uczymy się nauczać, WSiP, Warszawa 2002

2. Dziedzic A., Kozłowska W.E., Drama na lekcjach historii, WSiP, Warszawa 1999.

3. Goźlińska E., Jak skonstruować grę dydaktyczną, WSiP, Warszawa 2004.

Ukończony I rok studiów I stopnia w zakresie Ochrony Dóbr Kultury i Środowiska

Link do przedmiotu

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aLX6RC4WcX7HlOGALhH_M7g3PkzWcZUNLFtAeOYpY0jY1%40thread.tacv2/conversations?groupId=73fbc3f8-3c69-4723-af03-0f7439d41e61&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3

Adresatem zajęć są studenci III roku ochrony dóbr kultury i środowiska studiów I stopnia.

Zajęcia mają charakter konwersatorium. Studenci nabywają kompetencje do zadań popularyzacyjnych historii sztuki i plastyki w instytucjach kultury (muzeach, galeriach, ośrodkach kultury oraz placówkach pozaszkolnych, które zajmują się edukacją z zakresu nauk o sztuce). Poznają podstawowe formy, metody i techniki pracy. Kształcą umiejętności właściwego programowania, przygotowywania i prowadzenia zajęć popularyzacyjnych.

Liczba godzin zajęć - 30

Zajęcia mają charakter konwersatorium, to znaczy łączą elementy wykładu z ćwiczeniami oraz komentarzem do ćwiczeń prowadzonym w formie heurystycznej (rozmowy prowadzącej do rozwiązywania problemów w sposób twórczy, wspierający proces tworzenia rozwiązań i samodzielnego dochodzenia do nich).

Celem zajęć jest praktyczne przygotowanie studentów do prowadzenia zajęć popularyzujących historię sztuki i plastykę.

Program zajęć obejmuje:

1. Popularyzacja, definicja i znaczenie popularyzacji.

2. Instytucje powołane do prowadzenia zajęć popularyzacyjnych nauki o sztuce, a zwłaszcza historii sztuki i plastyki, a szczególnie:

- działy oświatowe muzeów i galerii artystycznych,

- ośrodki kultury,

- instytucje pozarządowe, zajmujące się upowszechnianiem kultury

(fundacje, stowarzyszenia),

- placówki oświatowe pozaszkolne (ogniska plastyczne, dziecięce

i młodzieżowe akademie artystyczne, kluby seniora, uniwersytety

trzeciego wieku).

3. Formy popularyzacji a skuteczność ich stosowania w zależności od wieku i przygotowania adresata.

4. Przygotowanie do prowadzenie zajęć popularyzacyjnych - tworzenie scenariuszy.

5. Przygotowanie do prowadzenia zajęć popularyzacyjnych - tworzenie pomocy dydaktycznych.

6. Metody i techniki podające stosowane w popularyzacji: wykład i wykład konwersatoryjny, mini wykłady z prezentacjami.

7. Metody i techniki popularyzacji łączące przekaz werbalny z aktywnością uczestników: heurystyka i różne formy działań grupowych.

8. Metody waloryzacyjne i aktywne: drama oraz gry dydaktyczne.

9. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji historii sztuki w placówkach muzealnych.

10. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji historii sztuki w innych instytucjach kultury.

11. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji plastyki w instytucjach kultury państwowych i samorządowych.

12. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji historii sztuki w instytucjach pozarządowych.

13. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji plastyki w instytucjach pozarządowych.

14. Dyskusja na temat wypracowanych metod i form popularyzacji.

15. Kolokwium - test z najważniejszych pojęć dotyczących popularyzacji, metod i technik.

Literatura obowiązkowa

1. Arends R.I.: Uczymy się nauczać, WSiP, Warszawa 2002

2. Żuk G., Twórcze aspekty działalności muzeów [w:] Twórczość w szkole. Rzeczywiste i możliwe aspekty zagadnienia, red. Barbara Myrdzik

i Małgorzata Karwatowska, Lublin 2011, s. 173-182.

Lektura uzupełniająca:

1. Dziedzic A., Kozłowska W.E., Drama na lekcjach historii, WSiP, Warszawa 1999.

3. Goźlińska E., Jak skonstruować grę dydaktyczną, WSiP, Warszawa 2004.

4. Jałochowska E., Historia sztuki dla dzieci i rodziców. Rozmowy z Kajtkiem, Wyd. Bukowy las, Wrocław 2021.

5. Lewińska B, Kieler W. Ars Longa. Przemiany sztuki od Wenus z Willendorfu do Ogrodu rozkoszy ziemskich. Podręcznik do historii sztuki, cz. 1, CEA, Warszawa 2021.

5. Lewińska B, Kieler W. Ars Longa. Przemiany sztuki od Szpitala Niewiniątek do Huśtawki Fragonarda. Podręcznik do historii sztuki, cz. 2, CEA, Warszawa 2022.

5. Wilder J.B., Historia sztuki dla bystrzaków, Wyd. Helion, Gliwice 2020.

6. Todd H. Kreatywność na zawołanie. Jak odkryć i rozwinąć wewnętrzną moc twórczą, Wyd. OSM POWER, Warszawa 2015.

Ukończony drugi rok studiów I stopnia w zakresie Ochrony Dóbr Kultury i Środowiska.

Adresatem zajęć są studenci III roku ochrony dóbr kultury i środowiska studiów I stopnia.

Zajęcia mają charakter konwersatorium. Studenci nabywają kompetencje do zadań popularyzacyjnych historii sztuki i plastyki w instytucjach kultury (muzeach, galeriach, ośrodkach kultury oraz placówkach pozaszkolnych, które zajmują się edukacją z zakresu nauk o sztuce). Poznają podstawowe formy, metody i techniki pracy. Kształcą umiejętności właściwego programowania, przygotowywania i prowadzenia zajęć popularyzacyjnych.

Liczba godzin zajęć - 30

Zajęcia mają charakter konwersatorium, to znaczy łączą elementy wykładu z ćwiczeniami oraz komentarzem do ćwiczeń prowadzonym w formie heurystycznej (rozmowy prowadzącej do rozwiązywania problemów w sposób twórczy, wspierający proces tworzenia rozwiązań i samodzielnego dochodzenia do nich).

Celem zajęć jest praktyczne przygotowanie studentów do prowadzenia zajęć popularyzujących historię sztuki i plastykę.

Program zajęć obejmuje:

1. Popularyzacja, definicja i znaczenie popularyzacji. Instytucje powołane do prowadzenia zajęć popularyzacyjnych nauki o sztuce, a zwłaszcza historii sztuki i plastyki, a szczególnie:

- działy oświatowe muzeów i galerii artystycznych,

- ośrodki kultury,

- instytucje pozarządowe, zajmujące się upowszechnianiem kultury

(fundacje, stowarzyszenia),

- placówki oświatowe pozaszkolne (ogniska plastyczne, dziecięce

i młodzieżowe akademie artystyczne, kluby seniora, uniwersytety

trzeciego wieku).

2. Metody i techniki podające stosowane w popularyzacji, a skuteczność ich stosowania w zależności od wieku i przygotowania adresata. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji.

3. Wykład i wykład konwersatoryjny, mini wykłady z prezentacjami. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji.

4. Metody waloryzacyjne i aktywne: drama oraz gry dydaktyczne. Praktyczne ćwiczenia w przygotowaniu zajęć popularyzacyjnych.

5. Metody i techniki popularyzacji łączące przekaz werbalny z aktywnością uczestników: heurystyka i różne formy działań grupowych.

6. Inne metody prowadzenia zajęć popularyzacyjnych - dyskusja, debata oxfordzka. Praktyczne ćwiczenia w prowadzeniu zajęć popularyzacyjnych.

7. Przygotowanie do prowadzenia zajęć popularyzacyjnych - tworzenie pomocy dydaktycznych.

8. Przygotowanie do prowadzenia zajęć popularyzacyjnych - tworzenie scenariuszy zajęć.

9. Analiza przygotowanych scenariuszy - dyskusja na temat zastosowanych metod i form popularyzacji.

10. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji historii sztuki w wybranych placówkach kultury państwowych i samorządowych.

11. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji plastyki w muzeach.

12. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji plastyki w instytucjach pozarządowych.

13. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji plastyki i historii sztuki - gry i zabawy terenowe, happeningi.

14. Praktyczne ćwiczenia z zakresu popularyzacji plastyki i historii sztuki - analiza dzieła sztuki, jako sposób na popularyzację.

15. Kolokwium - test z najważniejszych pojęć dotyczących popularyzacji, metod i technik. Ewaluacja zajęć.

Literatura obowiązkowa

1. Arends R.I.: Uczymy się nauczać, WSiP, Warszawa 2002

2. Żuk G., Twórcze aspekty działalności muzeów [w:] Twórczość w szkole. Rzeczywiste i możliwe aspekty zagadnienia, red. Barbara Myrdzik

i Małgorzata Karwatowska, Lublin 2011, s. 173-182.

Lektura uzupełniająca:

1. Dziedzic A., Kozłowska W.E., Drama na lekcjach historii, WSiP, Warszawa 1999.

3. Goźlińska E., Jak skonstruować grę dydaktyczną, WSiP, Warszawa 2004.

4. Jałochowska E., Historia sztuki dla dzieci i rodziców. Rozmowy z Kajtkiem, Wyd. Bukowy las, Wrocław 2021.

5. Lewińska B, Kieler W. Ars Longa. Przemiany sztuki od Wenus z Willendorfu do Ogrodu rozkoszy ziemskich. Podręcznik do historii sztuki, cz. 1, CEA, Warszawa 2021.

5. Lewińska B, Kieler W. Ars Longa. Przemiany sztuki od Szpitala Niewiniątek do Huśtawki Fragonarda. Podręcznik do historii sztuki, cz. 2, CEA, Warszawa 2022.

5. Wilder J.B., Historia sztuki dla bystrzaków, Wyd. Helion, Gliwice 2020.

6. Todd H. Kreatywność na zawołanie. Jak odkryć i rozwinąć wewnętrzną moc twórczą, Wyd. OSM POWER, Warszawa 2015.

Ukończony drugi rok studiów I stopnia w zakresie Ochrony Dóbr Kultury i Środowiska.