(in Polish) Krytyka źródła muzycznego

Systematyczny przegląd liturgiczno-muzycznych źródeł rękopiśmiennych, ich typologia, właściwości, treści, zastosowanie i rozwój historyczny.

Celem zajęć jest nauczenie rozpoznawania typów liturgicznych ksiąg muzycznych, zwłaszcza średniowiecznych i ich prawidłowy opis kodykologiczny. Repertuar kodeksów, cechy charakterystyczne, kalendarz liturgiczny są głównymi punktami, według których można rozpoznać typ księgi, podjąć próbę ustalenia czasu powstania i ewentualnie proweniencji. Zasadnicza uwaga położona będzie na kilka głównych typów: mszał, graduał, antyfonarz (i jego podtypy), hymnarz, psałterz oraz procesjonał. Poza tym, uczestniczący w zajęciach zdobywa elementarną wiedzę na temat znaków, jakie składają się na zapis chorałowy w jego ciągu rozwojowym, bez obowiązku ich interpretacji muzycznej (wykonawstwo).

W trakcie II semestru każdy student ma obowiązek w wybranym przez siebie i ustalonym z prowadzącym momencie dokonać analizy losowo wybranej karty rękopisu muzycznego. Analizę tę przeprowadza podczas zajęć w obecności pozostałych studentów. Uzyskana ocena stanowić będzie istotny składnik oceny końcowej przedmiotu.

W przeddzień student otrzymuje zaproszenie w formie neewslettera z opisem najbliższych zajęć. Zapisy (dobrowolne) na listę mailingową tutaj: http://eepurl.com/bZP1br

UWAGA: podczas wykładu obowiązuje całkowity zakaz utrwalania treści na wszelkich nośnikach elektronicznych!

OBOWIĄZKOWA:

1. J. Boguniowski, Rozwój historyczny ksiąg liturgii rzymskiej do Soboru trydenckiego i ich recepcja w Polsce. Kraków 2001.

POMOCNICZA:

2. J. Harper, Formy i układ liturgii zachodniej od X do XVIII wieku. Kraków 1997.

DO WYBORU:

3. J. Bisztyga, Psałterz Andrzeja Piotrkowczyka z 1599 roku jako księga liturgiczno-muzyczna, „Additamenta Musicologica Lublinensia” 1 (2005), s. 31-35.

4. B. Augustyniak, Antyfonarz jako typ źródła liturgicznego, w: Źródła muzyczne, krytyka, analiza, interpretacja, red. L. Bielawski, K. Dadak-Kozicka, Warszawa 1999, s. 200-208.

5. P. Paćkowski, Psalmy w procesjach niedzielnych i świątecznych na podstawie „Processionale” Andrzeja Piotrkowczyka z 1621 r., „Additamenta Musicologica Lublinensia” 1 (2005), s. 119-134.

6. A. Karłowska-Kamzowa (i in.), Średniowieczna książka rękopiśmienna jako dzieło sztuki, Gniezno 1993.

7. K. Głombiowski, H. Szwejkowska, Książka rękopiśmienna i biblioteka w starożytności i średniowieczu, Warszawa 1979.

8. B. Miodońska, Małopolskie malarstwo książkowe 1320-1540, Warszawa 1993.

9. E. Potkowski, Książka rękopiśmienna w kulturze polskiej, Warszawa 1986.

10. M. Zachara, Krótka historia Mszału Rzymskiego, Warszawa 2014.

11. M. Banaszak, Źródła poznania historycznego, "Ateneum Kapłańskie" R:78, t.108 (1986), z.2, s. 202-213.

12. K. Smolarek, Piotr Artomiusz i jego kancjonał toruński z końca XVI wieku, „Rocznik Toruński” 41 (2014). s. 169-186.

13. B. Bodzioch, Cantionale Ecclesiasticum na ziemiach polskich w XIX i XX wieku, Lublin 2014.

14. J. Nowak, Historia kalendarza liturgicznego, "Liturgia Sacra" 18 (2012), nr 1, s. 127-137.

15. W. Schenk, W jaki sposób można ustalić czas powstania oraz miejsce pochodzenia i używania śląskich rękopisów liturgicznych, "Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne" 21 (1970), s. 33-54.

1. WIEDZA. umie zidentyfikować typ źródła muzycznego na podstawie jego treści, zna podstawowe elementy dawnej notacji muzycznej

2. UMIEJĘTNOŚCI. używa poprawnej nomenklatury w odniesieniu do źródeł muzyczno-liturgicznych, potrafi ustalić czas powstania księgi liturgicznej z zapisem muzycznym, potrafi sporządzić opis karty średniowiecznego manuskryptu liturgicznego

3. KOMPETENCJE. określa znaczenie muzycznego źródła pisanego dla zachowania i rozwoju kultury muzycznej, otacza właściwą troską materialne dziedzictwo kultury muzycznej zwłaszcza na szczeblu lokalnym

Wykład z elementami konwersatorium. Za zgodą studenta (podanie adresu e-mail) rozsyłam drogą elektroniczną zwiastun tematyki zajęć, udostępniam materiały dydaktyczne na specjalnie utworzonej stronie www oraz (po zakończonych zajęciach) krótkie resume wykładu.

Sprawdzenie przyswojonej wiedzy odbywa się w formie TESTU jedną z dwu metod: na indywidualnej karcie typu OCR albo na zabezpieczonym formularzu internetowym. Test ma wskazaną liczbę punktów za każdą odpowiedź oraz przedział punktowy odpowiadający danej ocenie. Dopuszczalny poziom absencji - trzykrotnie w semestrze bez względu na powód. Przekroczenie go spowoduje ustalanie dodatkowych, indywidualnych warunków zaliczenia.

Przewiduję grupową wizytę w Oddziale Rękopisów Biblioteki Narodowej w celu zapoznania się z liturgicznymi średniowiecznymi księgami rękopiśmiennymi (semestr letni)