(in Polish) Placówka oświatowa w środowisku lokalnym

1. Planowanie i realizacja działań na rzecz rozwoju szkoły/placówki oświatowej we współpracy ze środowiskiem zewnętrznym.

2. Doskonalenie umiejętności współpracy z rodzicami w celu poprawy efektywności procesu dydaktyczno-opiekuńczo-wychowawczego.

3. Doskonalenie umiejętności oraz doświadczenia w identyfikowaniu potrzeb środowiska i prowadzenie działań mających na celu ich zaspokojenie z wykorzystaniem na rzecz wzajemnego rozwoju.

4. Analiza wybranego środowiska lokalnego szkoły/ placówki oświatowej - studium przypadku

Wychowawcy wobec problemów globalizacji a skuteczność oddziaływań wychowawczych.

Środowisko materialne i społeczne jako źródło stymulacji niezbędnej w rozwoju jednostki.

Postrzeganie rozwoju jednostki w kontekście środowiska.

Przestrzeń szkoły, placówek edukacyjnych a rozwiązywanie problemów wychowawczych.

Pozarodzinne czynniki oddziałując na rozwój jednostki. Partnerstwo edukacyjne a kontekstowość; postawa wobec środowiska ucznia; orientacja na partnerstwo .

Typy partnerstwa edukacyjnego. Wychowawcy-nauczyciele kreujący współpracę szkoły ze środowiskiem /propozycje programów/.

1. R. Fisher: Lepszy start. Zapewnij swemu dziecku lepszy start. Rebis, Poznań 2002.

2. M. Łobocki: Współdziałanie nauczycieli i rodziców w procesie wychowania. Nasza Księgarnia, Warszawa 1985.

3. B. Śliwerski. Partnerstwo rodziny , szkoły , gminy , Nowe w Szkole, nr 7/8 , s. 43-44, 2003r.

4. pr. zb. pod kierunkiem W. Starzyńskiego, Rodzice -partnerzy i sprzymierzeńcy, Fundacja "Rodzice w Szkole", Warszawa 2011

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 października 2009 r. w sprawie nadzoru pedagogicznego,

Dz.U. 09/168/1324 z dnia 9 października 2009 r.

5. M. Whalley i Zespół Pen Green Centre: Jak włączyć rodziców do nauki dzieci? WSiP, Warszawa 2008

6. M. Mendel: Rodzice i nauczyciele jako sprzymierzeńcy. Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk 2007.

1 Wskazuje środowiskowe uwarunkowania procesów wychowania i ujmuje rozwój jednostki w kontekście środowiska. Określa rolę prymarnego kontekstu rozwoju jednostki.

2 Określa wymiary konstytuujące partnerstwo edukacyjne. Potrafi wskazać znaczenie oddziaływań sekundarnych kontekstów edukacyjnych.

3 Potrafi prognozować i dostrzegać konsekwencje zróżnicowanych oddziaływań wychowawczych dla rozwoju jednostki. Umie określić zadania środowiska rodzinnego zabezpieczające funkcjonowanie dziecka w roli ucznia.

4 Umie określi wymiary materialne i społeczne środowiska rodzinnego stanowiące źródło stymulacji rozwoju jednostki. Wskazuje warunki efektywności systemów edukacyjnych.

5 Przygotowany jest do kreowania współpracy nauczycieli i wychowawców ze środowiskiem. Umie zaprojektować działania wychowawców w zakresie współpracy z podmiotami różnych instytucji i placówek umożliwiające efektywną pracę edukacyjną

6 Samodzielnie konstruuje program pracy w obszarze różnych typów partnerstwa edukacyjnego. Ma świadomość, iż efektywność oddziaływań wychowawczych systemów edukacyjnych jest warunkowana postawą partnerstwa w obszarze kreowania działań edukacyjnych

7 Nabywa świadomość iż efektywność oddziaływań wychowawczych jest determinowana partnerstwem w zakresie kreowania działań edukacyjnych oraz nawiązaniem rzeczywistego dialogu z innymi wychowawcami.

8 Nabywa świadomość iż efektywność oddziaływań wychowawczych jest determinowana partnerstwem w zakresie kreowania działań edukacyjnych oraz nawiązaniem rzeczywistego dialogu z innymi wychowawcami.

prezentacja

obecność na zajęciach

ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność)