Pedagogical diagnosis and prevention at school

Konwersatorium umożliwi studentom i wykładowcy analizowanie podstawowych terminów związanych z diagnostyką, diagnozą oraz postępowaniem diagnostycznym w środowisku szkolnym. Uwzględniony zostanie również etyczny wymiar postępowania zawodowego oraz antropologiczne odniesienie do istotowo ludzkiej potrzeby poznawania i rozumienia zjawisk międzyludzkich. Studenci, kompletując "teczkę diagnozy ucznia" zapoznają się z podstawowymi kryteriami i przejawami głównych problemów dzieci i młodzieży, dających o sobie znać w środowisku szkolnym oraz aktualnymi metodami ich weryfikacji: prowadzeniem wywiadów, rozmów swobodnych, analizy wytworów (testów projekcyjnych), obserwacji, analizy dokumentów, testów socjometrycznych, testów osiągnięć szkolnych, testowaniu neuropedagogicznemu, autodiagnostyce własnych kompetencji. Przedmiotem zajęć będzie również próba zaprojektowania eksperymentu pedagogicznego, służącego celom diagnostycznym, na terenie szkoły.

Literatura obowiązkowa:

1. M. Chojak, Nauczycielska diagnoza pedagogiczna w przedszkolu i szkole, Difin, 2021

2. M. Dudzikowa, K. Knasiecka-Falbierska (2013), Sprawcy i/ lub ofiary działań pozornych w edukacji szkolnej, Impuls, Kraków.

3. M. Deptuła (2004) Diagnostyka pedagogiczna i profilaktyka w szkole i środowisku lokalnym, Bydgoszcz,

4. B. Niemierko, Diagnostyka edukacyjna, PWN, Warszawa, 2019

5. Z. Gaś (2017), Profilaktyka szkolna wobec wyzwań współczesności : koncepcje, badania, propozycje rozwiązań, Lublin

6. J. Szymańska, Programy profilaktyczne. Podstawy profesjonalnej psychoprofilaktyki, Warszawwa, 2000

Źródła filmowe, uzupełniające:

1. Stowarzyszenie Umarłych Poetów, Peter Weir, USA (1989)

2. Pan od muzyki, Christophe Barratier, Francja, Niemcy, Szwajcaria, (2004)

3. Słoń, Gus Van Sant, USA (2003)

1) Student definiuje własnymi słowami podstawowe terminy i pojęcia z obszaru diagnostyki pedagogicznej.

2) Student wymienia główne metody i narzędzia badawcze stosowane w diagnostyce nauczycielskiej, w tym omawia szczegółowo sposób diagnozowania wybranego przez siebie zaburzenia rozwojowego.

4) Student uzasadnia użycie diagnozy neuropedagogicznej, jako innowacyjnego uzupełnienie wcześniejszych badań i podejść diagnostycznych w obszarze aktywności poznawczej i społecznej ucznia.

5) Student omawia sposobu przeprowadzenia autodiagnozy własnych kompetencji nauczycielskich.

Ocena efektów kształcenia od nr 1 do 5 zależna jest od poziomu zaangażowania poznawczego i ekspresji opanowanej wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych:

- na ocene 2 (nast..): nie umie zdefiniować własnymi słowami podstawowych terminów teoretycznych i technik praktycznych;

- na ocene 3 (dst.): własnymi słowami, poprawnie definiuje do 5 terminów

i pojęć teoretycznych i wymienia 3 metody diagnostyczne.

- na ocene 4 (db.): poprawnie definiuje większość poznanych pojęć, potrafi je ze sobą powiązać, znajdując w nich kluczowe zależności i implikacje metodologiczne.

- na ocenę 5 (bdb.): definiuje zaproponowane w trakcie zajęć terminy, koncepcje, nurty teoretyczne na wielu poziomach wzajemnych powiązać i zależności. Podchodzi to tematu interdyscyplinarnie wskazując różne przyczyny badanego zaburzenia i sposoby jego potwierdzenia.

Sposób weryfikacji efektów kształcenia (forma sprawdzenia czy EF został osiągnięty), opiera się na następujących metodach:

Na ocenę 5 (bdb):

• ocenianie ciągle aktywności werbalnej podczas warsztatów (dialog z wykładowcą, włączanie się do dyskursu)

• ocenianie pracy zespołowej i projektowej

Na ocenę 4 (db):

• pisemna praca zaliczeniowa (esej naukowy - studium przypadku)

Na ocenę 3 (dst):

• test konstruktywistyczny

Dominujące metody dydaktyczne dla poszczególnych efektów kształcenia.

(W) - Wiedza: wykład problemowy i konwersatoryjny

(U) - Umiejętności: met. obserwacji - pomiaru w terenie; eksperymentu, prototypowania (poziom dociekliwości, refleksyjności i reflektowania się)

(K) - Kompetencje społeczne: met. seminaryjna (otwartość na dialog, przygotowanie się do zajęć, estetyka wykonanych prac, formy wypowiedzi i dyskusji, kultura osobista w relacji z wykładowcą i studentami.