Methodology of the pedagogue's cooperation with parents and teachers

Przedmiot dotyka bardzo istotnej sfery pracy pedagoga szkolnego, jaką jest nawiązywanie i utrzymywanie relacji z nauczycielami i rodzicami. Jest to rzeczywistość międzyludzka, wymagająca znajomości komunikacji intra

i interpersonalnej w teorii i praktyce, w tym znajomości i świadomości wielu jej barier.

Praca pedagoga szkolnego łączy w sobie interesy uczniów, nauczycieli, dyrekcji i rodziców. Sam pedagog ma również swoją osobistą wizję pracy i potrzebę spełnienia zawodowego. W praktyce przedszkolnej i szkolnej znajdzie się na styku różnych rzeczywistości z koniecznością ich powiązania. Kompetencje społeczne są tu niezwykle wymagane, jak również skłonność do prowadzenia mediacji. W tym kontekście, świadomość pedagoga opiera się również na wiedzy dotyczącej mechanizmów rządzących ludzką podświadomością i z tym związanych mechanizmów obronnych, lękowych, racjonalizacji i racjonalności, jakie mogą pojawiać się na styku łączenia różnych podmiotów i ich zachowania.

Grzelak, Sz., Dziki Ojciec, Poznań, 2015

Śliwerski, B., Paluch, M., Uwolnić szkołę z systemu klasowo-lekcyjnego, Kraków, 2021

Hajnicz, W., Konieczna, A. (2018). Proces włączenia się dziecka do grupy o sformalizowanych regułach funkcjonowania. Warszawa: Wydawnictwo APS.

Konieczna, A., Analiza struktury interakcji w sytuacji rozmowy nauczycieli z rodzicami o problemach szkolnych ucznia, Warszawa, 2009

Starnawski, W., Pedagogia osoby Jana Pawła II. Interpretacja egzystencjalna, Warszawa, 2020

1) Student definiuje własnymi słowami podstawowe terminy i pojęcia z obszaru relacji intra i interpersonalnej,

2) Wyróżnia cechy charakterystyczne personalizmu, jako nurtu filozoficznego mogącego wyjaśnić zawiłe zależności w relacjach wewnątrz ludzkich i międzyludzkich

3) Odnajduje we własnym doświadczeniu pracy z innymi osobami momenty wzbogacające i deprecjonujące osobowość człowieka.

4) Przeprowadza cześć zajęć eksponując wybrany problem współpracy międzyludzkiej i próbę jego rozwiązania.

Ocena efektów kształcenia od nr: 1 do 4 zależna jest od poziomu zaangażowania poznawczego i ekspresji opanowanej wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych studenta:

- na ocenę 2 (nast..): nie umie zdefiniować własnymi słowami podstawowych terminów teoretycznych;

- na ocenę 3 (dst.): własnymi słowami, poprawnie definiuje do 3 terminów i pojęć teoretycznych;

- na ocenę 4 (db.): poprawnie definiuje większość poznanych pojęć, potrafi je ze sobą powiązać, znajdując w nich kluczowe zależności;

- na ocenę 5 (bdb.): definiuje zaproponowane w trakcie zajęć terminy, koncepcje, nurty teoretyczne na wielu poziomach wzajemnych powiązań i zależności. Podchodzi to tematu interdyscyplinarnie wskazując różne przyczyny analizowanego zjawiska i jego społeczne konsekwencje. Wykazuje własną inicjatywę do podejmowania akademickiego dyskursu.