General pedagogy

Ćwiczenia mają charakter uzupełniający i są ściśle powiązane z teściami prezentowanymi na wykładzie. W ich trakcie zostaną rozwinięte wybrane wątki tematyczne, m.in. odrębność działania pedagogicznego wobec innym form ludzkiej aktywności, podstawowe zasady pedagogiczne czy obszary współczesnego wychowania, kształcenia i doradztwa pedagogicznego. Ze szczególną uwagą zostanie przeanalizowana kwestia prowadzenia badań empirycznych (jakościowych i ilościowych) w ramach pedagogiki ogólnej.

Przez pedagogikę ogólną rozumie się: po pierwsze, rozmaite sposoby teoretycznego wyjaśniania odrębności myślenia i działania pedagogicznego zarówno w odniesieniu do działania (praxis) nie-profesjonalnego, jak i profesjonalnych czynności edukacyjnych (przedszkole, szkoła, kształcenie dorosłych itp.), oraz po drugie, koncepcje tłumaczące współzależności między dyscyplinami szczegółowymi w ramach ogólnej nauki o wychowaniu. W obu przypadkach pedagogika ogólna odgrywa fundamentalną rolę w kształtowaniu myślenia pedagogicznego adeptów sztuki wychowawczej. Zajęcia ćwiczeniowe mają być w tym pomocą.

Ćwiczenia mają charakter uzupełniający i są ściśle powiązane z teściami prezentowanymi na wykładzie. W ich trakcie zostaną rozwinięte wybrane wątki tematyczne, m.in. odrębność działania pedagogicznego wobec innym form ludzkiej aktywności, podstawowe zasady pedagogiczne czy obszary współczesnego wychowania, kształcenia i doradztwa pedagogicznego. Ze szczególną uwagą zostanie przeanalizowana kwestia prowadzenia badań empirycznych (jakościowych i ilościowych) w ramach pedagogiki ogólnej.

Praca na ćwiczeniach będzie polegała zarówno na analizie tekstów wskazanych przez prowadzące-go, jak i przykładów pochodzących z praktyki wychowawczej (case study). Będą wykorzystywane metody aktywizujące, których celem jest nie tylko zachęcanie refleksji teoretycznej, lecz również czynnego zaangażowania się w zmianę istniejących stereotypów i przyzwyczajeń w wychowaniu i kształceniu.

J.F. Herbart, Dwa wykłady o pedagogice, tłum. D. Stępkowski, „Przegląd Pedagogiczny” (2009) nr 1, s. 17-26.

B. Śliwerski, Pedagogika ogólna, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2012, s. 165-175.

John Dewey, Szkoła a społeczeństwo, tłum. R. Czaplińska-Muternilchowa, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa 2005, s. rozdz. II, s. 27-46.

J.F. Herbart, Pedagogika ogólna wywiedziona z celu wychowania, tłum. T. Stera, ks. II r. 1, r. 4 pkt. 1, 6, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa 2007, s. 58-63; s. 71-77; s. 121-127.

D. Benner, Wychowanie a przekaz tradycji. Główne problemy innowacyjnej teorii i praxis transmisji kultury, „Forum Oświatowe”, 1 (38) 2008, s. 5-26.

I. Kant, Metafizyka moralności, tłum. E. Nowak, cz. I, r. 1, § 18-29 (wybrane fragmenty), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, s. 98-116.

J.J. Rousseau, Emil, czyli o wychowaniu, przeł. E. Zieliński, t. II ks. IV i V (fragmenty), Zakład im. Ossolińskich – Wydawnictwo PAN, Wrocław 1952, s. 5-26, s. 284-288, 365-366, 389-392.

National Education Association (NEA), Code of Ethics for Education Profession, w: http://www.nea.org/home/30442.htm

Wiedza

Student:

- ma usystematyzowaną wiedzę na temat teorii wychowania, kształcenia i instytucji pedagogicznych, a także form i obszarów współczesnego działania pedagogicznego,

- ma pogłębioną wiedzę na temat podmiotów działalności pedagogicznej (dzieci, uczniów, rodziców i nauczycieli) i partnerów szkolnej edukacji oraz specyfiki działania pedagogicznego w kontekście jego prawidłowości i nieprawidłowości.

Umiejętności

Student:

- ma umiejętność obserwowania i przetwarzania informacji na temat zjawisk społecznych o znaczeniu edukacyjnym,

- potrafi integrować wiedzę pedagogiczną z projektami działań praktycznych,

- potrafi w sposób klarowny, spójny i precyzyjny wypowiadać się w mowie i piśmie, posiada umiejętność konstruowania rozbudowanych ustnych i pisemnych uzasadnień na tematy dotyczące różnych zagadnień pedagogicznych z wykorzystaniem różnych ujęć teoretycznych, korzystając z dorobku zarówno pedagogiki, jak i innych dyscyplin naukowych,

- ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania, racjonalnego oceniania złożonych sytuacji edukacyjnych oraz analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań,

- ma umiejętność zróżnicowanego wykorzystania technologii informacyjnej w pracy pedagogicznej.

Kompetencje społeczne

Student:

- jest wrażliwy na problemy edukacyjne, gotowy do komunikowania się i współpracy z otoczeniem, w tym z osobami niebędącymi specjalistami w danej dziedzinie, oraz do aktywnego uczestnictwa w grupach i organizacjach realizujących działania pedagogiczne.

Opis ECTS

udział w ćwiczeniach – 15

praca własna:

- przygotowanie do zajęć – 7

- czytanie literatury – 10

- przygotowanie do testu – 8

Zajęcia podczas ćwiczeń będą prowadzone przede wszystkim metodami aktywizującymi, takimi jak:

- analiza tekstu,

- burza mózgów,

- prezentacja,

- dyskusja w plenum i grupach,

- indywidualne projekty studenckie,

- studium przypadku.

Metody sprawdzania:

- obserwacja aktywności na zajęciach,

- praca na platformie e-learningowej,

- udział w dyskusji na zajęciach,

- test na zakończenie.

Praca na ćwiczeniach będzie oceniana według następujących kryteriów:

1) obecność i aktywność na ćwiczeniach (będzie prowadzona lista obecności);

2) wynik testu końcowego.

Skala ocen:

5.0 (bardzo dobry)

- wykazuje się inicjatywą w pracy grupy,

- uzyskał w teście 80-100% punktów,

- uczestnictwo w co najmniej 90% spotkań.

4.0 (dobry)

- z zaangażowaniem bierze udział w pracy grupy,

- uzyskał w teście 60-79% punktów,

- uczestnictwo w co najmniej 70% spotkań.

3.0 (dostateczny)

- uzyskał w teście 50-69% punktów,

- uczestnictwo w co najmniej 50% spotkań.