Psychologia rozwoju człowieka
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WNP-PE-PRC |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Psychologia rozwoju człowieka |
Jednostka: | Wydział Nauk Pedagogicznych |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
2.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Punkty ECTS: | |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | symbole efektów uczenia się dla kierunku Pedagogika, studia II stopnia: NP2_W07, NP2_U06, NP2_K02 |
Skrócony opis: |
Tematyka wykładu oprócz przeglądu głównych zagadnień psychologii rozwojowej - podstawowej wiedzy teoretycznej i stosowanych aspektów - kładzie szczególny nacisk na pogłębione omówienie wybranych zakresów tematycznych oraz odpowiednio do nich poznanie możliwości transferu tego typu wiedzy do planowania i implementacji miarodajnych rozwiązań koncepcyjno-metodycznych, zgodnie z wymogami rozwojowymi i potrzebami jednostki w różnych kontekstach społecznych i instytucjonalnych. Podstawowe koncepcje i modele psychologii rozwojowej, o szczególnym znaczeniu dla zrozumienia i wyjaśniania określonych zjawisk rozwojowych poddanie zostaną krytycznej ocenie, tak aby opisując różne fazy rozwoju człowieka na przestrzeni całego życia, rozumieć i pedagogicznie modelować funkcjonowanie poszczególnych wymiarów i mechanizmów rozwojowych (np. motoryczno- sensoryczny, poznawczo-emocjonalny, społeczno-kulturowy i moralno-duchowy człowieka. Omówione zostaną również podstawy diagnostyki rozwojowej. |
Pełny opis: |
Zakres tematyczny Tematyka wykładu dotyczy zarówno głównych zagadnień psychologii rozwojowej - podstawowej wiedzy teoretycznej i stosowanych aspektów - jak i zróżnicowany dobór aktualnych tematów; szczególny nacisk kładzie się na pogłębione omówienie wybranych zakresów tematycznych oraz odpowiednio do nich poznanie możliwości transferu tego typu wiedzy do planowania i implementacji miarodajnych rozwiązań koncepcyjno-metodycznych, zgodnie z wymogami rozwojowymi i potrzebami jednostki w różnych kontekstach społecznych i instytucjonalnych. Podstawowe koncepcje i modele psychologii rozwojowej, szczególnie te mające bezpośrednie znaczenie dla zrozumienia i wyjaśniania określonych zjawisk rozwojowych zostaną poddanie analizie i krytycznej ocenie, tak aby opisując różne fazy rozwoju człowieka na przestrzeni całego życia, rozumieć i pedagogicznie modelować funkcjonowanie poszczególnych wymiarów i mechanizmów rozwojowych (np. motoryczno- sensoryczny, poznawczo-emocjonalny, społeczno-kulturowy i moralno-duchowy człowieka. Odpowiednio do złożoności zjawisk rozwojowych człowieka uwzględnia się tematyczne powiązanie omawianych zagadnień z innymi obszarami psychologii, np. różnic indywidualnych, psychologii społecznej i edukacyjnej, psychologii klinicznej, jak i wybranych aspektów psychologii zdrowia, diagnostyki i profilaktyki psychospołecznej. Ujęcie rozwój człowieka w całym cyklu życia ujęte jest w pryzmacie zmiany w obszarach poznawczych, emocjonalnych i motywacyjnych, od okresu prenatalnego do późnej starości. Zapoznanie się z wybranymi zagadnieniami odnośnie czynnikiów zakłócających rozwój – biologiczne, psychologiczne, społeczne, wiedza z zakresu zaburzeń rozwoju w ujęciu poszczególnych teorii, ma za zadanie uświadomienie roli diagnostyki i odpowiednich oddziaływań zapobiegawczych. Treści (bloki problemowe) 1. Zagadnienia teoretyczno-metodologiczne psychologii rozwoju człowieka. 2. Znaczenie i wymowa teorii psychologii rozwojowej dla zrozumienia poglądów dzieciństwo, adolescencję i całokształt rozwoju człowieka (wykład 2 i 3). 3. Główne wyzwania problemowe w psychologii rozwojowej: natura czy wychowanie, ciągłość czy skokowość rozwoju, rozwój normatywny czy idiograficzny (wykład 4 i 5). 4. Wymiary rozwoju człowieka - rozwój motoryczno-sensoryczny, poznawczo-emocjonalny; społeczno-kulturowy; rozwój językowy, osobowościowy i moralno-duchowy – i ich modelowanie pedagogiczne (wykłady 6-9). 5. Czynniki rozwoju człowieka a wyzwania koncepcyjno-metodyczne nauk edukacyjnych dziedziczność, środowisko, aktywność własna (wykład 10). 6. Wykorzystanie teorii rozwoju człowieka: modele poznawczo–rozwojowe, społeczno–kulturowe, systemowe i socjo-ekologiczne w praktyce edukacyjnej, promocji zdrowia, w pedagogice szczególnych potrzeb, w profilaktyce, rehabilitacji i resocjalizacji (wykłady 11-14). 7. Podstawy diagnostyki rozwojowej (wykład 15). |
Literatura: |
Asbury K. i Plomin R. (2015). Geny i edukacja. Warszawa: PWN. Bandura, A. (2007). Teoria społecznego uczenia się. Warszawa: WN PWN. Bee, H. (2004). Psychologia rozwoju człowieka. Poznań. Wydawnictwo Zysk i S-ka. Berko Gleason, J. i Bernstein Ratner, N. (2005). Przyswajanie języka. W: J. Berko Gleason i N. Bernstein Ratner, Psycholingwistyka, s. 375-438 (rozdział 8.); Gdańsk: GWP. Brzezińska, A. (kolejne wyd. 2000-2010).Społeczna psychologia rozwoju. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.2. Brzezińska, A., Janiszewska-Rain, J. (2005). Wposzukiwaniu złotego środka. Rozmowy o rozwoju człowieka. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy ZNAK. Brzezińska A., Trempała J. (2003). Wprowadzenie do psychologii rozwoju, w: Strelau J. (red) (2003), Psychologia, tom 1, Gdańsk: GWP. Brzezińska A. (red.) (2005), Portrety psychologiczne człowieka, Gdańsk: GWP Bowlby, J. (2007). Przywiązanie. Warszawa: WN PWN. Chojak, M. (2020). Neuropedagogika wśród dyscyplin naukowych–próba doprecyzowania nazewnictwa. Studia Edukacyjne, (56), 369-384. Erikson E. (2004). Tożsamość a cykl życia, Poznań: Zysk i sp. Grzegołowska-Klarkowska, H.J. (red.) (2015). Psychoanalityczne teorie rozwoju. Niezbędnik. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej Jerzak, M (red) (2017). Zaburzenia psychiczne i rozwojowe dzieci a szkolna rzeczywistość. Warszawa. Wydawnictwo PWN. Haman, E. (2017). Wczesny rozwój leksykalny: środowiskowy kontekst i poznawcze konsekwencje. W M. Kurowska, J. Zawadka (red.), Język i komunikacja – perspektywa lingwistyczna i logopedyczna (s. 28–44). Warszawa: Elipsa. Hurlock E. (1995) Rozwój dziecka, Warszawa: PWN. Johnson M.H. i de Haan M. (2018). Neurokognitywistyka rozwoju. (tłum. A. Niedźwiecka, red. tłum. E. Pisula, P. Tomalski ). Gdańsk: Wyd. Harmonia. (Rozdziały 1 – 4, str. 17 – 153). Liberska H. (2011). Teorie rozwoju psychicznego, [w:] Psychologia rozwoju człowieka, red. J. Trempała, Warszawa. Lubiewska K. (2019). Przywiązanie, w kontekście wrażliwości rodzicielskiej, socjalizacji oraz wpływów kulturowych. Warszawa: PWN. (Rozdziały 2-3, str. 29-78). Kielar-Turska M. (2003). Rozwój człowieka w pełnym cyklu życia, w: Strelau J. (red), Psychologia, tom 1, Gdańsk: GWP. Kmita, G. (2013). Od zaciekawienia do zaangażowania. O rozwoju samoregulacji w interakcjach z rodzicami niemowląt urodzonych skrajnie wcześnie, przedwcześnie i o czasie. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego. (Rozdziały 1-3; str. 13-79). Schaffer, D.R., Kipp, K. (2015). Psychologia rozwoju. Od dziecka do dorosłości. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia Universalis. Schaffer H.R. (2006). Rozwój społeczny dzieciństwo i młodość. Kraków: Wydawnictwo UJ. Trempała J. (red.). (2011). Psychologia rozwoju człowieka. Podręcznik akademicki, Część 1 i 2 .Warszawa: PWN. |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
Obciążenie pracą studenta: 3 ECTS - udział w zajęciach: 30 godz. - przygotowanie do zajęć: 20 godz. - przygotowanie do egzaminu: 30 godz. - Sumaryczna liczba punktów ECTS 3: 80 godz. Student dysponuje uporządkowaną wiedzą i umiejętnościami z zakresu: Kompetencje przedmiotowe: - zna prawidłowości rozwojowych mechanizmów, wyjaśniających sposób funkcjonowania człowieka na poszczególnych etapach jego życia warunkujących efektywność metod wychowawczych; - potrafi dokonać analizy procesów psychicznych i roli kontekstu w rozwoju; - umie praktyczne wykorzystać wiedzę o rozwoju człowieka i o problemach rozwojowych w budowaniu relacji interpersonalnych opartych na wiedzy o determinantach rozwojowych - potrafi animować prace nad rozwojem uczestników procesów pedagogicznych oraz wspierać ich samodzielność w zdobywaniu wyższych poziomów funkcjonowania. Kompetencje - rozumie rolę psychologii rozwoju w pracy pedagoga; - potrafi animować prace nad rozwojem uczestników procesów pedagogicznych oraz wspierać ich samodzielność w zdobywaniu wyższych poziomów funkcjonowania; - jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w zespołach psycho-pedagogicznych i współpracy z innymi profesjonalistami wspierającymi rozwój człowieka. |
Metody i kryteria oceniania: |
Warunki zaliczenia wykładu: Kryterium oceny studenta stanowi wynik uzyskany z egzaminu pisemnego w skład którego wchodzą: - Pytania testowe w formie wielkokrotnych wyborów - Pytania otwarte (2 pytania) mają na celu weryfikację wiedzy zdobytej przez studenta w ramch pracy nad analizą przypadku oraz jego umiejętności w zakresie analizy problemu i wyciągania logicznych wniosków. Obowiązuje materiał przedstawiony na wykładzie, uzupełniony - w miarę indywidualnego zapotrzebowania - wskazaną lekturą. Ogólna suma punktów 100 100-90 – bardzo dobry 89,5-80 – dobry plus 79,5-70 – dobry 69,5-60 – dostateczny plus 59,5-50 – dostateczny 49,5 i poniżej - niedostateczny |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2021/22" (zakończony)
Okres: | 2022-02-01 - 2022-06-30 |
Przejdź do planu
PN WYK
WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Wykład, 30 godzin, 18 miejsc
|
|
Koordynatorzy: | Janusz Surzykiewicz | |
Prowadzący grup: | Zbigniew Małysz, Janusz Surzykiewicz | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Egzaminacyjny
Wykład - Egzaminacyjny |
|
E-Learning: | E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy |
|
Typ przedmiotu: | obowiązkowy |
|
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych: | nie dotyczy |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.