Voice production

Celem spotkań jest uwrażliwienie na głos postrzegany jako element struktury psychofizycznej człowieka. Zajęcia służą poszerzeniu możliwości wokalnych, zwiększają świadomość ciała, poprawiają technikę mowy i wyrazistość wypowiedzi, kształcą umiejętności w zakresie przezwyciężania złych nawyków emisyjnych oraz ochrony narządów służących jego wydawaniu. Techniki relaksacyjne, praca z ciałem, masaż, śpiew i ruch sprawiają, że głos staje się mocniejszy i dźwięczniejszy. Ćwiczenia mają również charakter terapeutyczny, uczą samoświadomości i samoakceptacji, pomagają w odkryciu własnej osobowości.

1. Budowa i działanie układu oddechowego i aparatu artykulacyjnego z punktu widzenia ich optymalnego wykorzystania. Zagrożenia wynikające z nieprawidłowej emisji oraz patologii głosu. Higiena pracy głosem.Głos jako narzędzie pracy nauczyciela.

2. Ćwiczenia postawy umożliwiającej prawidłową emisję.

3. Rozluźnienie ciała (techniki relaksacyjne), automasaż, masaż artykulacyjny.

4. Pobudzenie rezonatorów.

5. Typy oddychania.

6. Fonacja. Techniki emisyjne.

7. Ćwiczenia na otwarcie samogłoskowe i wyrazistość artykulacyjną.

8. Praca z tekstem.

9. Elementy autoprezentacji. Osobowość nauczyciela.

K. Gawęda, J. Łażewski, Uczymy się poprawnej wymowy, Warszawa 1995

B. Tarasiewicz, Mówię i śpiewam świadomie. Podręcznik do nauki emisji głosu. Kraków 2003.

B. Toczyska, Elementarne ćwiczenia dykcji, Gdańsk 1997.

M. Oczkoś, Sztuka mówienia bez bełkotania i faflunienia, Warszawa 2015.

Student:

- zna i omawia mechanizmy tworzenia głosu;

- zna i omawia budowę narządu mowy i sposób tworzenia dźwięków mowy.

- zna i wymienia ćwiczenia relaksacyjne, oddechowe, fonacyjne i usprawniające aparat artykulacyjny;

-zna i wymienia wskazania i przeciwwskazania do pracy z głosem, wykonywania ćwiczeń oddechowych i głosowych;

- zna i wymienia zasady utrzymania prawidłowej higieny głosu.

Student:

- rozpoznaje nawyki emisyjne;

- modyfikuje nieprawidłowe nawyki emisyjne i artykulacyjne;

- prezentuje ćwiczenia relaksacyjne, oddechowe, fonacyjne i usprawniające aparat artykulacyjny;

- ocenia pod względem poprawności i estetyki wypowiedzi języka mówionego;

- kształtuje swoje wypowiedzi zgodnie z normą wysoką języka mówionego.

Student:

- ma świadomość złożoności problemów związanych z emisją głosu i wpływu jej zaburzenia na komunikację oraz estetykę wypowiedzi;

- akceptuje różnice wynikające z indywidualnych zdolności i możliwości głosowych;

- promuje wzorce zdrowego posługiwania się głosem.

Aktywność na zajęciach, twórcze realizowanie zadań, obecność.