Emisja głosu

podstawowy

wpisz symbol/symbole efektów kształcenia

Emisja głosu to zestaw ćwiczeń popartych wiedzą i doświadczeniem, umożliwiających prawidłowe (bezwysiłkowe) posługiwanie się głosem. W przypadku osób zawodowo z niego korzystających, potrzebna jest wzmożona uważność w zakresie prawidłowej fonacji. Oznacza to poruszenie problemu z punktu widzenia zarówno fizjologicznego, psychologicznego jak i wokalnego. Ćwiczenia mają na celu umożliwienie wypowiadania się w sposób jasny oraz interesujący dla słuchacza jak i dla nas samych, tym samym dając nam swobodę mówienia.

Zajęcia mają na celu umożliwić umiejętne korzystanie z głosu na drodze własnego doświadczenia. Głos jest jedną ze składowych funkcjonowania organizmu, a co za tym idzie nie da się odłączyć pracy z głosem od pracy ciałem czy funkcjonowania psychiki. Holistyczne podejście do tego zagadnienia pozwoli na podstawowe zapoznanie się z obszerną dziedziną emisji głosu.

W zakresie zajęć znajdują się między innymi takie zagadnienia jak:

1. prawidłowa praca nagłośni podczas mowy, szeptu, śpiewu

2. ćwiczenia umożliwiające rozluźnienie mięśni strun głosowych

3. ćwiczenia oddechowe umożliwiające wydłużenie fonacji

4. ćwiczenia oddechowe umożliwiające relaksację (umiejętność opanowania oddechu w sytuacji stresogennej)

5. funkcja rezonatorów

6. dykcja (wyraźna wymowa, akcenty, rytm tekstu itd.)

7. spółgłoski, samogłoski, a praca głosem

8. interpretacja tekstu (mówionego lub śpiewanego)

9. umiejętność rozpoznawania oraz współpracowania z różnymi stanami emocjonalnymi

10. zauważanie objawów psychosomatycznych stwarzających problemy z wydobywaniem głosu

11. świadomość współdziałania pracy ciała, mimiki twarzy oraz słowa mówionego (komunikacja werbalna oraz niewerbalna)

12. umiejętność korzystania z własnych atutów oraz opanowania emocji podczas zabierania głosu

Fragmenty wybranych pozycji, indywidualnie dobrane do grupy oraz potrzeb poszczególnych osób:

1. Binkuńska, Ewa. Higiena i emisja głosu mówionego, Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2012

2. Gałęska-Tritt, Jadwiga, Śpiewam solo i w zespole: psychofizjologia śpiewu dla każdego, Akademia Muzyczna im. I. J. Paderewskiego, Ars Nova, Poznań 2009

3. Łastik, Aneta. Poznaj swój głos... twoje najważniejsze narzędzie pracy., Studio EMKA, Warszawa 2014

4. Łastik, Aneta. Wewnętrzne dziecko, Studio EMKA, Warszawa 2015

5. Miśka, Hubert. (red.), Z zagadnień emisji głosu, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2015 - Aleksandra Zeman, Bartosz Jaśkowski

6. Pruszewicz, Antoni. Foniatria kliniczna, PZWL, Warszawa 1992

7. Tarasiewicz, Bogumiła. Mówię i śpiewam świadomie. Podręcznik do nauki emisji głosu., Universitas, Kraków 2014

8. Zalesska-Kręcicka, Maria. Głos i jego zaburzenia. Zagadnienia higieny i emisji głosu, PSPŚ, Wrocław 2004

Ma umiejętności: prawidłowego oddychania podczas posługiwania się słowem, prawidłowego (nośnego i bezbolesnego) wydobywania dźwięków, zrozumiałego przekazywania swoich myśli, odpowiedniego akcentowania wyrazów,.

Potrafi umiejętne kreować własny wizerunek podczas mowy tak aby dawał swobodę wypowiadającemu się.

Decyduje o sposobie/tonie głosu podczas wypowiadania się aby dać jasność i klarowność myśli słuchającemu.

Potrafi zainteresować słuchacz podczas prowadzenia wypowiedzi.

Wdraża przyswojoną w trakcie wykładów wiedzę i zebrane podczas wykonywania ćwiczeń doświadczenie, tak aby dały pewność siebie podczas wypowiadania się w sytuacjach neutralnych, nieprzyjemnych, wyraźnie stresujących.

Przewiduje możliwy wpływ sytuacji, otoczenia, stanu psychiki podczas zabierania głosu.

Jest zdolny do opanowania emocji, drżenia głosu, panowania nad emisją głosu mówionego w sytuacji stresogennej.

Efekty kształcenia nr 1 potrafi efektywnie pracować aparatem fonacyjnym oraz układem oddechowym (wykorzystywać podparcie oddechowe)

- na ocenę 2: nie potrafi w bezpieczny sposób wydobywać głosu i pracować swobodnie aparatem fonacyjnym, układem oddechym (w tym podparciem oddechowym i uspokojeniem oddechu)

- na ocenę 3: potrafi panować tylko nad jenym z elementów, albo nad aparatem fonacyjnym albo nad układem oddechowym

- na ocenę 4: potrafi wykorzystać zebrane doświadczenie do pracy aparatem fonacyjnym oraz układem oddechowym z podparciem przeponowo-żebrowym

- na ocenę 5: potrafi świadomie wykorzystać doświadczenie i panować nad aparatem fonacyjnym, układem oddechowym (w tym regulować napięcia w tym układzie), podparciem przeponowo-żebrowym oraz dokonać analizy i znaleźć rozwiązanie dla problemów z wydobywaniem głosu na poziomie fizjologicznym

Efekty kształcenia nr 2 potrafi efektywnie panować nad stanami psychofizjologicznymi podczas pracy głosem

- na ocenę 2: nie potrafi zauważyć żadnych różnic na poziomie psychofizjologicznym, nie odróżnia problemów emocjonalnych od fizjologicznych

- na ocenę 3: potrafi jedynie zauważyć podstawowe stany emocjonalne, ale nie potrafi przeanalizować emocji czy sytuacji stresogennej aby zauważyć powiązanie z problemem wydobywania głosu

- na ocenę 4: potrafi zauważyć objawy psychosomatyczne, przeanalizować problem, połączyć objawy z konkretnymi kłopotami w wydobywaniu głosu, zaradzić problemowi w podstawowy sposób

- na ocenę 5: potrafi w pełni i dogłębnie zauważyć oraz przeanalizować problemy z wydobywaniem głosu na poziomie psychosomatycznym, potrafi znaleźć rozwiązanie problemu oraz dobrać do danego problemu odpowiednie ćwiczenia