Special pedagogy

Realizacja przedmiotu służy:

- uzyskaniu przez studenta podstawowej wiedzy o miejscu, charakterze, znaczeniu pedagogiki specjalnej w systemie nauk, jej specyfice przedmiotowej i metodologicznej, jak również w obrębie subdyscyplin pedagogiki specjalnej, a ponadto

- nabyciu podstawowych umiejętności wykorzystywania tej elementarnej wiedzy teoretycznej z zakresu pedagogiki specjalnej i powiązanych z nią dyscyplin w celu analizowania i interpretacji konkretnych procesów i zjawisk w zakresie rehabilitacji, edukacji, wychowania i opieki, terapii, wsparcia i resocjalizacji;

- celem przedmiotu jest również wyposażenie studenta w kompetencje społeczne uzdatniające do odpowiedzialnego podejmowania profesjonalnych wyzwań zawodowych.

Literatura obowiązkowa:

Z. Sękowska, Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej, Warszawa, APS, 2001.

Pedagogika specjalna, (red.) W. Dykcik, Poznań, UAM, 2001.

D.D. Smith, Pedagogika specjalna. Podręcznik akademicki, Warszawa, PWN, APS, 2009.

J.J. Błeszyński, Pedagogika specjalna, [w:] Pedagogika, Subdyscypliny wiedzy pedagogicznej, T. 3, (red.) B. Śliwerski, Gdańsk, GWP, 2006, (113-137).

A. Zawiślak, Wybrane zagadnienia pedagogiki specjalnej, Kraków, Impuls, 2009.

M. Dycht, Rozwój polskiej pedagogiki specjalnej w świetle dokonań jej twórców, Warszawa, UKSW, 2006.

J. Kulbaka, Niepełnosprawni. Z dziejów kształcenia specjalnego, Warszawa, APS, 2012.

W. Gasik, Dydaktyka specjalna, z przeszłości w przyszłość, [w:] Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, (red.) J. Głodkowska, Warszawa, APS, 2012, (66-90).

D. Al-Khamisy, Kształcenie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w powszechnym systemie oświatowym, [w:] Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, (red.) J. Głodkowska, Warszawa, APS, 2012, (113-139).

W. Dykcik, Wprowadzenie w przedmiot pedagogiki specjalnej jako nauki. Tendencje rozwojowe pedagogiki specjalnej w zakresie opieki, edukacji i rehabilitacji, [w:] Pedagogika specjalna, (red.) W. Dykcik, Poznań, UAM, 2009, (13-137).

M. Wałachowska, Dydaktyka specjalna, dział pedagogiki specjalnej i dydaktyki ogólnej, [w:] Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, (red.) J. Głodkowska, Warszawa, APS, 2012, (35-65).

M. Kilian, Geragogika specjalna w dobie starzenia się społeczeństw, [w:] Dylematy (niepełno)sprawności, rozważania na marginesie studiów kulturowo-społecznych, (red.) M. Dycht, L. Marszałek, Warszawa, Wydawnictwo Salezjańskie, 2009, (316-341).

Literatura uzupełniająca:

A. Krause, Współczesne paradygmaty pedagogiki specjalnej, Kraków, Impuls, 2011.

Edukacja i wsparcie społeczne osób z niepełnosprawnością w wybranych krajach europejskich, (red.) J. Wyczesany, Z. Gajdzica, Kraków, Impuls, 2005.

Dla Kierunku PEDAGOGIKA

Wiedza:

EK 1 Student poprawnie definiuje przedmiot, podmiot, podstawowe pojęcia, założenia, cele, metody w obrębie pedagogiki specjalnej.

EK 2 Student posiada uporządkowaną wiedzę na temat różnych rodzajów niepełnosprawności i specyfiki zakłóconych procesów socjalizacji społecznej.

EK 3 Student dostrzega i interpretuje zmiany aktualnie zachodzące w systemie współczesnej rehabilitacji, kształcenia, wychowania i profilaktyki osób z niepełnosprawnością i społecznie niedostosowanych.

Umiejętności:

EK 4 Student umie łączyć i wykorzystywać wiedzę z zakresu subdyscyplin pedagogiki osób niepełnosprawnych i pedagogiki resocjalizacyjnej w celu analizowania i interpretacji problemów kształcenia, wychowania i terapii.

EK 5 Student posiada umiejętność analizowania i oceniania przydatności typowych metod i dobrych praktyk w realizacji zadań edukacyjnych, wychowawczych i terapeutycznych związanych z działalnością rehabilitacyjną i resocjalizacyjną.

Kompetencje społeczne:

EK 6 Student posiada świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, dokonuje samooceny swych kompetencji, wyznacza kierunki swojej autokreacji.

EK 7 Student uwzględnia znaczenie interdyscyplinarności wiedzy w wyjaśnianiu procesu edukacji, socjalizacji i usprawniania osób będących podmiotem zainteresowań pedagogiki specjalnej.

EK 8 Student nabędzie postawę otwartości i wspierania osób niepełnosprawnych i społecznie niedostosowanych.

Dla Kierunku PEDAGOGIKA SPECJALNA

Wiedza:

EK 1 Student posiada podstawową wiedzę o charakterze, miejscu i znaczeniu pedagogiki specjalnej w systemie nauk oraz o jej specyfice przedmiotowej i metodologicznej.

EK 2 Student ma elementarną i uporządkowaną wiedzę na temat różnych subdyscyplin pedagogiki specjalnej, obejmującą terminologię, teorię i metodykę.

EK 3 Student ma uporządkowaną wiedzę na temat rehabilitacji, edukacji, terapii, resocjalizacji oraz filozoficznych, społeczno-kulturowych, historycznych, biologicznych, psychologicznych i medycznych podstaw.

EK 4 Student definiuje podstawowe koncepcje rehabilitacji, edukacji, terapii i resocjalizacji osób ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i rozumie różnorodne uwarunkowania tych procesów.

EK 5 Student zna najważniejsze tradycyjne nurty i współczesne kierunki rozwoju pedagogiki specjalnej.

Umiejętności:

EK 6 Student potrafi wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki specjalnej i powiązanych z nią dyscyplin w celu analizowania i interpretacji konkretnych procesów i zjawisk w zakresie rehabilitacji, edukacji, wychowania i opieki, terapii, wsparcia i resocjalizacji, a także motywów i wzorów ludzkich zachowań.

EK 7 Student potrafi ocenić przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk do realizacji zadań związanych z różnymi działaniami w obszarze rehabilitacji, edukacji, wychowania, opieki, terapii, wsparcia, resocjalizacji.

EK 8 Student posługuje się podstawową teoretyczną wiedzą w celu analizowania, interpretacji i projektowania strategii działań w obszarze pedagogiki specjalnej; potrafi tworzyć sposoby efektywnego rozwiązywania problemów, prognozować skutki planowanych działań.

Kompetencje społeczne:

EK 9 Student ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności; rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego; ustawicznie dokonuje oceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności w trakcie realizacji działań o charakterze rehabilitacyjnym, edukacyjnym, terapeutycznym czy resocjalizacyjnym; wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia

EK 10 Student jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w grupach, organizacjach i instytucjach podejmujących działania w obszarze pedagogiki specjalnej; jest zdolny do konstruktywnego komunikowania się z osobami będącymi i niebędącymi specjalistami w danej dziedzinie

ECTS [1 ECTS = 25(30) godz.]:

Udział w wykładzie - 15 godz.

Konsultacje - 15 godz.

Przygotowanie do wykładu - 10 godz.

Czytanie literatury - 20 godz.

Przygotowanie do egzaminu - 60 godz.

Suma godzin - 120 [120/25(30) = 4

Liczba ECTS: 4

METODY DYDAKTYCZNE

Wykład informacyjny

Wykład konwersatoryjny

Wykład problemowy

Dyskusja

Rozwiązywanie problemu i prezentacja z wykorzystaniem środków multimedialnych

Analiza i interpretacja tekstów źródłowych (indywidualna lektura tekstów)

Konsultacje

Egzamin pisemny; pisemny sprawdzian (test z pytaniami otwartymi, w tym pytania problemowe).

KRYTERIA OCENIANIA

Dla Kierunku PEDAGOGIKA

ocena 3,0 (dst):

Wiedza

Student z trudem definiuje przedmiot, podmiot, podstawowe pojęcia, założenia, cele, metody w obrębie pedagogiki specjalnej. Student charakteryzuje zaledwie kilka rodzajów niepełnosprawności i z trudem opisuje specyfikę zakłóconych procesów socjalizacji społecznej. Student dostrzega i interpretuje niektóre zmiany aktualnie zachodzące w systemie współczesnej rehabilitacji, kształcenia, wychowania i profilaktyki osób z niepełnosprawnością i społecznie niedostosowanych.

Umiejętności

Student z trudem łączy i wykorzystuje wiedzę z zakresu subdyscyplin pedagogiki osób niepełnosprawnych i pedagogiki resocjalizacyjnej w celu analizowania i interpretacji problemów kształcenia, wychowania i terapii. Student z błędami analizuje i ocenia przydatność typowych metod i dobrych praktyk w realizacji zadań edukacyjnych, wychowawczych i terapeutycznych związanych z działalnością rehabilitacyjną i resocjalizacyjną.

Kompetencje społeczne

Student posiada ograniczoną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, z błędami dokonuje samooceny swych kompetencji, z trudem wyznacza kierunki swojej autokreacji. Student jedynie częściowo uwzględnia znaczenie interdyscyplinarności wiedzy w wyjaśnianiu procesu edukacji, socjalizacji i usprawniania osób będących podmiotem zainteresowań pedagogiki specjalnej. Student okazjonalnie prezentuje postawę otwartości i wspierania osób niepełnosprawnych i społecznie niedostosowanych.

ocena 3,5 (dst plus):

Wiedza

Student dostatecznie definiuje przedmiot, podmiot, podstawowe pojęcia, założenia, cele, metody w obrębie pedagogiki specjalnej. Student poprawnie charakteryzuje rodzaje niepełnosprawności i opisuje specyfikę zakłóconych procesów socjalizacji społecznej. Student poprawnie dostrzega i interpretuje zmiany aktualnie zachodzące w systemie współczesnej rehabilitacji, kształcenia, wychowania i profilaktyki osób z niepełnosprawnością i społecznie niedostosowanych.

Umiejętności

Student na poziomie dostatecznym łączy i wykorzystuje wiedzę z zakresu subdyscyplin pedagogiki osób niepełnosprawnych i pedagogiki resocjalizacyjnej w celu analizowania i interpretacji problemów kształcenia, wychowania i terapii. Student poprawnie analizuje i ocenia przydatność typowych metod i dobrych praktyk w realizacji zadań edukacyjnych, wychowawczych i terapeutycznych związanych z działalnością rehabilitacyjną i resocjalizacyjną.

Kompetencje społeczne

Student posiada świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, poprawnie dokonuje samooceny swych kompetencji i wyznacza kierunki swojej autokreacji. Student dostatecznie uwzględnia znaczenie interdyscyplinarności wiedzy w wyjaśnianiu procesu edukacji, socjalizacji i usprawniania osób będących podmiotem zainteresowań pedagogiki specjalnej. Student w dostatecznym stopniu prezentuje postawę otwartości i wspierania osób niepełnosprawnych i społecznie niedostosowanych.

ocena 4,0 (db):

Wiedza

Student dość dobrze definiuje przedmiot, podmiot, podstawowe pojęcia, założenia, cele, metody w obrębie pedagogiki specjalnej. Student dość dobrze charakteryzuje rodzaje niepełnosprawności i opisuje specyfikę zakłóconych procesów socjalizacji społecznej. Student dość dobrze dostrzega i interpretuje zmiany aktualnie zachodzące w systemie współczesnej rehabilitacji, kształcenia, wychowania i profilaktyki osób z niepełnosprawnością i społecznie niedostosowanych.

Umiejętności

Student dość dobrze łączy i wykorzystuje wiedzę z zakresu subdyscyplin pedagogiki osób niepełnosprawnych i pedagogiki resocjalizacyjnej w celu analizowania i interpretacji problemów kształcenia, wychowania i terapii. Student dość dobrze analizuje i ocenia przydatność typowych metod i dobrych praktyk w realizacji zadań edukacyjnych, wychowawczych i terapeutycznych związanych z działalnością rehabilitacyjną i resocjalizacyjną.

Kompetencje społeczne

Student posiada zadowalającą świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, dość dobrze dokonuje samooceny swych kompetencji i wyznacza kierunki swojej autokreacji. Student odpowiednio uwzględnia znaczenie interdyscyplinarności wiedzy w wyjaśnianiu procesu edukacji, socjalizacji i usprawniania osób będących podmiotem zainteresowań pedagogiki specjalnej. Student nabył w wystarczająco dobrym stopniu postawę otwartości i wspierania osób niepełnosprawnych i społecznie niedostosowanych.

ocena 4,5 (db plus):

Wiedza

Student dobrze definiuje przedmiot, podmiot, podstawowe pojęcia, założenia, cele, metody w obrębie pedagogiki specjalnej. Student właściwie charakteryzuje rodzaje niepełnosprawności i opisuje specyfikę zakłóconych procesów socjalizacji społecznej. Student dobrze dostrzega i interpretuje zmiany aktualnie zachodzące w systemie współczesnej rehabilitacji, kształcenia, wychowania i profilaktyki osób z niepełnosprawnością i społecznie niedostosowanych.

Umiejętności

Student właściwie łączy i wykorzystuje wiedzę z zakresu subdyscyplin pedagogiki osób niepełnosprawnych i pedagogiki resocjalizacyjnej w celu analizowania i interpretacji problemów kształcenia, wychowania i terapii. Student dobrze analizuje i ocenia przydatność typowych metod i dobrych praktyk w realizacji zadań edukacyjnych, wychowawczych i terapeutycznych związanych z działalnością rehabilitacyjną i resocjalizacyjną.

Kompetencje społeczne

Student posiada dobrą świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, właściwie dokonuje samooceny swych kompetencji i wyznacza kierunki swojej autokreacji. Student dobrze uwzględnia znaczenie interdyscyplinarności wiedzy w wyjaśnianiu procesu edukacji, socjalizacji i usprawniania osób będących podmiotem zainteresowań pedagogiki specjalnej. Student nabył w dobrym stopniu postawę otwartości i wspierania osób niepełnosprawnych i społecznie niedostosowanych.

ocena 5,0 (bdb):

Wiedza

Student posiada kompletną wiedzę z zakresu definicji przedmiotu, podmiotu, podstawowych pojęć, założeń, celów, metod w obrębie pedagogiki specjalnej. Student w pełni charakteryzuje rodzaje niepełnosprawności i opisuje specyfikę zakłóconych procesów socjalizacji społecznej. Student właściwie dostrzega i interpretuje zmiany aktualnie zachodzące w systemie współczesnej rehabilitacji, kształcenia, wychowania i profilaktyki osób z niepełnosprawnością i społecznie niedostosowanych.

Umiejętności

Student w pełni łączy i wykorzystuje wiedzę z zakresu subdyscyplin pedagogiki osób niepełnosprawnych i pedagogiki resocjalizacyjnej w celu analizowania i interpretacji problemów kształcenia, wychowania i terapii. Student bezbłędnie analizuje i ocenia przydatność typowych metod i dobrych praktyk w realizacji zadań edukacyjnych, wychowawczych i terapeutycznych związanych z działalnością rehabilitacyjną i resocjalizacyjną.

Kompetencje społeczne

Student posiada bardzo dobrą świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, kompletnie dokonuje samooceny swych kompetencji i wyznacza kierunki swojej autokreacji. Student w pełni uwzględnia znaczenie interdyscyplinarności wiedzy w wyjaśnianiu procesu edukacji, socjalizacji i usprawniania osób będących podmiotem zainteresowań pedagogiki specjalnej. Student nabył w pełni kompetentną postawę otwartości i wspierania osób niepełnosprawnych i społecznie niedostosowanych.

Kryteria oceniania

Dla Kierunku PEDAGOGIKA SPECJALNA

ocena 2,0 (ndst)

Wiedza

Student nie opisuje specyfiki terminologicznej, przedmiotowej, dydaktycznej pedagogiki specjalnej i jej szczegółowych subdyscyplin. Student nie identyfikuje zaburzeń psychofizycznego rozwoju człowieka i specyfiki jego zakłóconych procesów socjalizacji społecznej w kontekście prawidłowości rozwojowych. Student nie definiuje tradycyjnych nurtów i nie odtwarza pedagogiki specjalnej w jej historycznym ujęciu. Student nie potrafi dostrzegać i interpretować nowych paradygmatów i zmian aktualnie zachodzących w systemie współczesnej rehabilitacji, kształcenia, wychowania i profilaktyki osób ze specjalnymi potrzebami rozwoju.

Umiejętności

Student nie łączy i nie wykorzystuje podstawowej wiedzy z zakresu pedagogiki specjalnej i dyscyplin pokrewnych w celu analizowania i interpretacji problemów kształcenia, wychowania, rehabilitacji, terapii, wsparcia i resocjalizacji. Student nie analizuje i nie ocenia przydatności typowych metod, procedur i dobrych praktyk w realizacji zadań związanych z działalnością terapeutyczną, rehabilitacyjną i resocjalizacyjną, edukacyjną, opiekuńczą i pomocową. Student nie posługuje się elementarną wiedzą teoretyczną w celu interpretacji i projektowania strategii wspierania w pedagogice specjalnej, nie tworzy sposobów skutecznego rozwiązywania problemów, nie przewiduje konsekwencji planowanej działalności.

Kompetencje społeczne

Student nie jest świadomy poziomu swojej wiedzy i umiejętności, nie dokonuje samooceny swych kompetencji, nie rozumie potrzeby ustawicznego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, nie posiada zdolności wyznaczania kierunków swojej autokreacji. Student nie jest zdolny do konstruktywnej komunikacji z osobami będącymi i niebędącymi specjalistami w dziedzinie pedagogiki specjalnej.

ocena 3,0 (dst)

Wiedza

Student z trudem opisuje specyfikę terminologiczną, przedmiotową, dydaktyczną pedagogiki specjalnej i jej szczegółowych subdyscyplin. Student z błędami identyfikuje zaburzenia psychofizycznego rozwoju człowieka i specyfikę jego zakłóconych procesów socjalizacji społecznej w kontekście prawidłowości rozwojowych. Student wymienia tylko niektóre tradycyjne nurty i z trudem odtwarza pedagogikę specjalną w jej historycznym ujęciu. Student dostrzega i interpretuje tylko nieliczne nowe paradygmaty i zmiany aktualnie zachodzące w systemie współczesnej rehabilitacji, kształcenia, wychowania i profilaktyki osób ze specjalnymi potrzebami rozwoju.

Umiejętności

Student z trudem łączy i wykorzystuje podstawową wiedzę z zakresu pedagogiki specjalnej i dyscyplin pokrewnych w celu analizowania i interpretacji problemów kształcenia, wychowania, rehabilitacji, terapii, wsparcia i resocjalizacji. Student z błędami analizuje i ocenia przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk w realizacji zadań związanych z działalnością terapeutyczną, rehabilitacyjną i resocjalizacyjną, edukacyjną, opiekuńczą i pomocową. Student z trudem posługuje się elementarną wiedzą teoretyczną w celu interpretacji i projektowania strategii wspierania w pedagogice specjalnej, z błędami tworzy sposoby skutecznego rozwiązywania problemów, z trudem przewiduje konsekwencje planowanej działalności.

Kompetencje społeczne

Student posiada ograniczoną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, z trudem dokonuje samooceny swych kompetencji, z trudem rozumie potrzebę ustawicznego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, posiada okazjonalną zdolność wyznaczania kierunków swojej autokreacji. Student jest z trudem zdolny do konstruktywnej komunikacji z osobami będącymi i niebędącymi specjalistami w dziedzinie pedagogiki specjalnej.

ocena 3,5 (dst plus)

Wiedza

Student dostatecznie opisuje specyfikę terminologiczną, przedmiotową, dydaktyczną pedagogiki specjalnej i jej szczegółowych subdyscyplin. Student poprawnie identyfikuje zaburzenia psychofizycznego rozwoju człowieka i specyfikę jego zakłóconych procesów socjalizacji społecznej w kontekście prawidłowości rozwojowych. Student poprawnie wymienia tradycyjne nurty i odtwarza pedagogikę specjalną w jej historycznym ujęciu. Student poprawnie dostrzega i interpretuje nowe paradygmaty i zmiany aktualnie zachodzące w systemie współczesnej rehabilitacji, kształcenia, wychowania i profilaktyki osób ze specjalnymi potrzebami rozwoju.

Umiejętności

Student dostatecznie łączy i wykorzystuje podstawową wiedzę z zakresu pedagogiki specjalnej i dyscyplin pokrewnych w celu analizowania i interpretacji problemów kształcenia, wychowania, rehabilitacji, terapii, wsparcia i resocjalizacji. Student poprawnie analizuje i ocenia przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk w realizacji zadań związanych z działalnością terapeutyczną, rehabilitacyjną i resocjalizacyjną, edukacyjną, opiekuńczą i pomocową. Student dostatecznie posługuje się elementarną wiedzą teoretyczną w celu interpretacji i projektowania strategii wspierania w pedagogice specjalnej, poprawnie tworzy sposoby skutecznego rozwiązywania problemów, poprawnie przewiduje konsekwencje planowanej działalności.

Kompetencje społeczne

Student posiada dostateczną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, poprawnie dokonuje samooceny swych kompetencji, dostatecznie rozumie potrzebę ustawicznego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, posiada dostateczną zdolność wyznaczania kierunków swojej autokreacji. Student jest dostatecznie zdolny do konstruktywnej komunikacji z osobami będącymi i niebędącymi specjalistami w dziedzinie pedagogiki specjalnej.

ocena 4,0 (db)

Wiedza

Student zadowalająco definiuje specyfikę terminologiczną, przedmiotową, dydaktyczną pedagogiki specjalnej i jej szczegółowych subdyscyplin. Student posiada wystarczająco uporządkowaną znajomość zaburzeń psychofizycznego rozwoju człowieka i specyfiki jego zakłóconych procesów socjalizacji społecznej w kontekście prawidłowości rozwojowych. Student dość dobrze wymienia tradycyjne nurty i odtwarza pedagogikę specjalną w jej historycznym ujęciu. Student zadowalająco dostrzega i interpretuje nowe paradygmaty i zmiany aktualnie zachodzące w systemie współczesnej rehabilitacji, kształcenia, wychowania i profilaktyki osób ze specjalnymi potrzebami rozwoju.

Umiejętności

Student zadowalająco łączy i wykorzystuje podstawową wiedzę z zakresu pedagogiki specjalnej i dyscyplin pokrewnych w celu analizowania i interpretacji problemów kształcenia, wychowania, rehabilitacji, terapii, wsparcia i resocjalizacji. Student dość dobrze analizuje i ocenia przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk w realizacji zadań związanych z działalnością terapeutyczną, rehabilitacyjną i resocjalizacyjną, edukacyjną, opiekuńczą i pomocową. Student wystarczająco dobrze posługuje się elementarną wiedzą teoretyczną w celu interpretacji i projektowania strategii wspierania w pedagogice specjalnej, zadowalająco tworzy sposoby skutecznego rozwiązywania problemów, dość dobrze przewiduje konsekwencje planowanej działalności.

Kompetencje społeczne

Student posiada zadowalającą świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, dość dobrze dokonuje samooceny swych kompetencji, wystarczająco dobrze rozumie potrzebę ustawicznego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, posiada dobrą zdolność wyznaczania kierunków swojej autokreacji. Student jest odpowiednio zdolny do konstruktywnej komunikacji z osobami będącymi i niebędącymi specjalistami w dziedzinie pedagogiki specjalnej.

ocena 4,5 (db plus)

Wiedza

Student właściwie definiuje specyfikę terminologiczną, przedmiotową, dydaktyczną pedagogiki specjalnej i jej szczegółowych subdyscyplin. Student posiada dobrze uporządkowaną znajomość zaburzeń psychofizycznego rozwoju człowieka i specyfiki jego zakłóconych procesów socjalizacji społecznej w kontekście prawidłowości rozwojowych. Student właściwie wymienia tradycyjne nurty i odtwarza pedagogikę specjalną w jej historycznym ujęciu. Student dobrze dostrzega i interpretuje nowe paradygmaty i zmiany aktualnie zachodzące w systemie współczesnej rehabilitacji, kształcenia, wychowania i profilaktyki osób ze specjalnymi potrzebami rozwoju.

Umiejętności

Student właściwie łączy i wykorzystuje podstawową wiedzę z zakresu pedagogiki specjalnej i dyscyplin pokrewnych w celu analizowania i interpretacji problemów kształcenia, wychowania, rehabilitacji, terapii, wsparcia i resocjalizacji. Student prawidłowo analizuje i ocenia przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk w realizacji zadań związanych z działalnością terapeutyczną, rehabilitacyjną i resocjalizacyjną, edukacyjną, opiekuńczą i pomocową. Student dobrze posługuje się elementarną wiedzą teoretyczną w celu interpretacji i projektowania strategii wspierania w pedagogice specjalnej, właściwie tworzy sposoby skutecznego rozwiązywania problemów, odpowiednio przewiduje konsekwencje planowanej działalności.

Kompetencje społeczne

Student posiada właściwą świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, dobrze dokonuje samooceny swych kompetencji, odpowiednio rozumie potrzebę ustawicznego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, posiada właściwą zdolność wyznaczania kierunków swojej autokreacji. Student jest w wysokim stopniu zdolny do konstruktywnej komunikacji z osobami będącymi i niebędącymi specjalistami w dziedzinie pedagogiki specjalnej.

ocena 5,0 (bdb)

Wiedza

Student posiada kompletną wiedzę z zakresu specyfiki terminologicznej, przedmiotowej, dydaktycznej pedagogiki specjalnej i jej szczegółowych subdyscyplin. Student posiada w pełni uporządkowaną znajomość zaburzeń psychofizycznego rozwoju człowieka i specyfiki jego zakłóconych procesów socjalizacji społecznej w kontekście prawidłowości rozwojowych. Student bardzo dobrze zna tradycyjne nurty i bezbłędnie odtwarza pedagogikę specjalną w jej historycznym ujęciu. Student kompletnie dostrzega i interpretuje nowe paradygmaty i zmiany aktualnie zachodzące w systemie współczesnej rehabilitacji, kształcenia, wychowania i profilaktyki osób z trudnościami rozwoju.

Umiejętności

Student w pełni łączy i wykorzystuje podstawową wiedzę z zakresu pedagogiki specjalnej i dyscyplin pokrewnych w celu analizowania i interpretacji problemów kształcenia, wychowania, rehabilitacji, terapii, wsparcia i resocjalizacji. Student kompletnie analizuje i ocenia przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk w realizacji zadań związanych z działalnością terapeutyczną, rehabilitacyjną i resocjalizacyjną, edukacyjną, opiekuńczą i pomocową. Student bardzo dobrze posługuje się elementarną wiedzą teoretyczną w celu interpretacji i projektowania strategii wspierania w pedagogice specjalnej, bezbłędnie tworzy sposoby skutecznego rozwiązywania problemów, kompletnie przewiduje konsekwencje planowanej działalności.

Kompetencje społeczne

Student posiada pełną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, bardzo dobrze dokonuje samooceny swych kompetencji, kompletnie rozumie potrzebę ustawicznego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, posiada pełną zdolność wyznaczania kierunków swojej autokreacji. Student jest w pełni zdolny do konstruktywnej komunikacji z osobami będącymi i niebędącymi specjalistami w dziedzinie pedagogiki specjalnej.