(in Polish) Psychologia edukacji i wychowania

Ćwiczenia z psychologii edukacji i wychowania to przedmiot, który skupia się na głębokim zrozumieniu procesów uczenia się, emocji, motywacji, samooceny, a także na analizie zachowań buntowniczych i agresywnych u dzieci, profilaktyce uzależnień oraz dynamice grup rówieśniczych. To kompleksowy kurs, który przygotowuje studentów do zrozumienia i praktycznego zastosowania kluczowych koncepcji psychologicznych i edukacyjnych w kontekście rozwoju dzieci i młodzieży.

W ramach tego kursu studenci zdobędą wiedzę odnośnie różnych stylów uczenia się, takich jak wzrokowy, słuchowy i dotykowy, oraz nauczą się metod i mnemotechnik wspomagających szybsze uczenie się i zapamiętywanie. Kurs obejmuje także mechanizmy tworzenia się emocji, ich charakterystykę oraz techniki pomagające w kontroli emocji, w tym regulację emocji, samokontrolę i samoregulację. Analizowane są również różne style wychowawcze i przywiązania oraz ich wpływ na emocje. Kolejnym ważnym aspektem jest motywacja, gdzie studenci nauczą się o różnicach między motywacją zewnętrzną a wewnętrzną, sposobach bezpiecznego motywowania oraz typowych błędach w budowaniu motywacji. Kurs porusza również kwestie związane z samooceną i poczuciem własnej wartości, ich znaczeniem dla rozwoju, a także sposobami wzmacniania poczucia własnej wartości i podnoszenia samooceny. Zachowania buntownicze i agresywne u dzieci są również ważnym tematem, w tym różnice między zachowaniami buntowniczymi, agresywnymi i wybuchami złości, a także metody wspierania dzieci w radzeniu sobie ze złością i rozumienia źródeł trudnych zachowań. Kurs bada również koncepcję optymalnej frustracji w wychowaniu. Profilaktyka uzależnień u dzieci i młodzieży, w tym uzależnienia cyfrowe, stanowi kolejny ważny obszar, gdzie studenci nauczą się o strategiach zapobiegania i interwencji. Dodatkowo, kurs obejmuje analizę formalnej i nieformalnej struktury grupy rówieśniczej, wykorzystanie mechanizmów grupowych w codziennej pracy nauczyciela-wychowawcy oraz techniki socjometryczne.

Bakiera, L. (2019). Wychowanie i rodzicielstwo, styl wychowania i styl rodzicielski. Analiza terminologiczna. Psychologia Wychowawcza, 58, 60-72.

Bowlby, J. (2007). Przywiązanie. Warszawa: WN PWN.

Brzezińska, A.I. (2000). Psychologia wychowania. W: J. Strelau (red.), Psycholo¬ gia. Podręcznik akademicki (s. 227–257). Gdańsk: GWP.

Covington, M.V., Manheim Teel, K. (2004). Motywacja do nauki [tłum. S. Pikiel]. Gdańsk: GWP.

Dołęga, Z. (2010). Psychologiczne podstawy i społeczny aspekt wychowania integrującego. Oficyna Wydawnicza AFM.

Dzierzgowska, I. (2011). Jak uczyć metodami aktywnymi. Warszawa: Wydawnictwo Fraszka Edukacyjna.

Kadzikowska-Wrzosek, R. (2010). Wolna wola w świetle bada” współczesnej psy¬chologii nad procesami samoregulacji i samokontroli. Psychologia Społeczna, 54, 330–344.

Kardaras N. (2018). Dzieci ekranu. Jak uzależnienie od ekranu przejmuje kontrolę nad naszymi dziećmi – I jak wyrwać je z transu. Warszawa: CeDeWu.

Lubiewska, K. (2019). Przywiązanie. W kon¬tekście wrażliwości rodzicielskiej, socjali¬zacji oraz wpływów kulturowych. War¬szawa: WN PWN.

Łukaszewski, W. (2004). Motywacja w najważniejszych systemach teoretycznych. W: J. Strelau (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki, t. 2 (s. 426-440). Gdańsk: GWP.

Martowska, K., Knopp, K. (2018). Sposoby pomiaru inteligencji emocjonalnej (s. 171-219). W H. Gasiul (red.), Metody badania emocji i motywacji. Warszawa: Difin.

Modrzyński R. (2021). Nowe uzależnienia młodego pokolenia. Od przyjemności do przymusu. Warszawa: Difin.

Przetacznik-Gierowska, M., Włodarski, Z. (2002). Psychologia wychowawcza. T.2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Rybicka K., Plebański S. (red.) (2017). Sterowanie uczącym się mózgiem, Kalisz: Wydawnictwo KTPN.

Schier, K. (2014). Dorosłe dzieci. Psycholo¬giczna problematyka odwrócenia ról w ro¬dzinie. Warszawa: Wydawnictwo Na¬ukowe Scholar

Strelau, J. (2007). Psychologia. T. 1. (rozdz. 12). Gdańsk: GWP.

Zimbardo P.G., Johnson R.L., McCann V. (2010). Psychologia: Kluczowe koncepcje, t. 2 Motywacja i uczenie się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

.

PPW_W06, - Studenci zdobędą wszechstronną wiedzę na temat psychologicznych i edukacyjnych aspektów procesów uczenia się, emocji, motywacji, samooceny oraz zachowań buntowniczych i agresywnych, a także nauczą się efektywnych strategii wychowawczych i profilaktycznych stosowanych w pracy z dziećmi i młodzieżą.

PPW_U02, PPW_U03, - studenci nabędą umiejętności zrozumienia i stosowania kluczowych koncepcji psychologii edukacji i wychowania, w tym technik efektywnego uczenia się, regulacji emocji, motywowania, budowania samooceny oraz radzenia sobie z trudnymi zachowaniami.

PPW_K03 - Studenci rozwiną poprze aktywny udział w ćwiczeniach kompetencje społeczne niezbędne w pracy edukacyjnej i wychowawczej, takie jak empatia, komunikacja interpersonalna i umiejętność efektywnego działania w grupie, co przygotuje ich do skutecznego wspierania rozwoju emocjonalnego i społecznego dzieci i młodzieży.

Na ocenę końcową składają się:

1. obecność na ćwiczeniach (maksymalnie 1 nieobecność w semestrze)

2. Przygotowanie w grupie prezentacji z tematu określonego przez wykładowcę, zaprezentowanie informacji podczas zajęć grupie;

3. Przygotowanie i zaprezentowanie podczas ćwiczeń scenariusza zajęć z dziećmi na omawiany temat

Dodatkowo na ocenę końcową wpływać będzie postawa studenta podczas zajęć, poziom zaangażowania, przygotowania, współpracy z grupą i znajomość tematu, przygotowywanego przez grupę

Ocena końcowa z ćwiczeń z psychologii edukacji i wychowania będzie opierać się na następujących kryteriach:

Ocena 3 (dostateczna): Student spełnia minimalne wymagania dotyczące obecności (maksymalnie 1 nieobecność w semestrze). Przygotowuje i prezentuje w grupie podstawową prezentację na wyznaczony temat, jednak prezentacja może wykazywać braki w zakresie głębokości i szczegółowości. Scenariusz zajęć z dziećmi jest podstawowy i może nie w pełni odzwierciedlać omawiane treści. Zaangażowanie studenta, współpraca z grupą i znajomość tematu są na minimalnym, akceptowalnym poziomie.

Ocena 3+ (dostateczna plus): Student wykazuje się nieco większym zaangażowaniem i lepszym przygotowaniem niż na ocenę dostateczną. Prezentacja grupowa jest bardziej rozbudowana, ale może jeszcze zawierać pewne luki. Scenariusz zajęć jest dobrze przygotowany, ale może nie w pełni wykorzystywać potencjał omawianych tematów. Postawa studenta w trakcie zajęć jest aktywna, ale może brakować inicjatywy lub głębszego zrozumienia materiału.

Ocena 4 (dobra): Student regularnie uczestniczy w zajęciach i aktywnie angażuje się w pracę grupową. Prezentacja grupowa jest dobrze przygotowana, zawiera szczegółowe informacje i pokazuje zrozumienie tematu. Scenariusz zajęć z dziećmi jest kreatywny, dobrze zorganizowany i odzwierciedla kluczowe aspekty omawianych treści. Student wykazuje się dobrą znajomością tematu i umiejętnością współpracy.

Ocena 4+ (dobra plus): Student wykazuje się wysokim poziomem zaangażowania i znacznym zrozumieniem materiału. Prezentacja grupowa jest szczegółowa, dobrze przemyślana i prezentuje głębokie zrozumienie tematu. Scenariusz zajęć jest innowacyjny, efektywnie integruje kluczowe koncepcje i jest doskonale zorganizowany. Student aktywnie uczestniczy w dyskusjach, wykazując się inicjatywą i umiejętnością krytycznego myślenia.

Ocena 5 (bardzo dobra): Student jest konsekwentnie obecny i wykazuje się wyjątkowym zaangażowaniem w każdym aspekcie kursu. Prezentacja grupowa jest bardzo dobrze przygotowana, prezentując dogłębne zrozumienie i oryginalne podejście do tematu. Scenariusz zajęć z dziećmi jest wysoce kreatywny, doskonale zorganizowany i w pełni wykorzystuje omawiane treści. Student wykazuje się doskonałą znajomością materiału, aktywnie współpracuje z grupą, wykazuje się liderstwem, inicjatywą i zaawansowanymi umiejętnościami komunikacyjnymi.