(in Polish) Przedmiot z zakresu nauk humanistycznych - Kształcenie humanistyczne i zawodowe w przygotowaniu do pracy pedagoga

Celem pracy pedagoga jest pełny rozwój wychowanka. Z tego punktu widzenia kształcenie humanistyczne i przygotowanie zawodowe służą temu celowi. Jeden i drugi aspekt jest nieodzowny. Przedmiotem refleksji jest określenie, czym jest kształcenie humanistyczne i przygotowanie zawodowe oraz jaka między nimi zachodzi relacja. Czy są to czynniki rozłączne, czy komplementarne względem siebie? Na który z tych dwóch aspektów należy ewentualnie postawić akcent? Czy nie wystarczy człowiekowi w jego zaspokajaniu potrzeb życiowych jedynie zdobycie zawodu? Czy któremuś z tych aspektów należy przyznać prymat i dlaczego?

Treść zajęć:

Arystotelesowskie cele poznawcze:

- cel teoretyczny

- cel praktyczny

Dwa aspekty poznania praktycznego:

- aby skutecznie działać na rzeczach zewnętrznych wobec podmiotu

- aby prawidłowo kształtować samego siebie

Sokratesa intelektualizm etyczny

Określenie wychowania moralnego

Kształcić czy wychowywać

"Człowiek dobry i zły"

Rola sprawności moralnych

Element religijny w wychowaniu

Rada Naukowa Konferencji Episkopatu Polski o finansowaniu badań humanistycznych.

Bartczak J., Aksjologia równowagi praw i obowiązków człowieka, w: Prawa człowieka i świat wartości, red. R. Moń, A. Kobyliński, Warszawa 2011, s. 323-335.

Cambiano G., Stać się człowiekiem, w: Człowiek Grecji, red. J.-P. Vernant, przeł. z włoskiego P. Bravo, Ł. Niesiołowski-Spanὸ, Warszawa 2000, s. 105-142.

Gałkowski J. W., Wprowadzenie, w: K. Wojtyła, Elementarz etyczny, Lublin 1983, s. 5-16.

Gałkowski S., Rozwój i odpowiedzialność. Antropologiczne podstawy koncepcji wychowania moralnego, Lublin 2003, s. 22-28, 59-60, 83-84.

Jan Paweł II, List Juvenum Patris w setną rocznicę śmierci św. Jana Bosko [aneks], w: C. Bissoli, Jan Paweł II o systemie wychowawczym księdza Bosko, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa 2001, s. 136-154, z tego nr 1, 14-19.

Mazan A., Czy w dobie ponowoczesności rodzina, naród i kultura mogą jeszcze wychowywać, w: Wychowanie a wyzwania ponowoczesności, red. E. Osewska, Warszawa 2011, s. 91-100.

Wyszyński S., Kimże jest człowiek..., Warszawa 1987, s. 159-169; 233-234.

Zalewski D., Klasycyzm zamiast modernizmu. Rzecz o edukacji, w: Człowiek w kulturze. Pismo poświęcone filozofii i kulturze Nr 12, Lublin 1999, s. 81-91.

Zubelewicz J., Dwie filozofie edukacji: aksjocentryzm i pajdocentryzm, Warszawa 2005.

Wiedza:

1. Absolwent zna i rozumie zagadnienie wychowania i kształcenia, jego filozoficznych, społeczno-kulturowych, historycznych podstaw.

2. Ma podstawową wiedzę o strukturze i funkcjach systemu edukacji; celach, podstawach prawnych, organizacji i funkcjonowaniu różnych instytucji edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, terapeutycznych, kulturalnych i pomocowych.

3. Ma elementarną wiedzę na temat projektowania ścieżki własnego rozwoju.

Umiejętności:

1. Absolwent potrafi wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizowania i interpretowania problemów edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych.

2. Potrafi w sposób precyzyjny i spójny wypowiadać się w mowie i na piśmie, na tematy dotyczące wybranych zagadnień pedagogicznych; z wykorzystaniem różnych ujęć teoretycznych, korzystając zarówno z dorobku pedagogiki, jak i innych dyscyplin.

3. Posiada umiejętność prezentowania własnych pomysłów, wątpliwości i sugestii, popierając je argumentacją w kontekście wybranych perspektyw teoretycznych, poglądów różnych autorów.

Kompetencje:

1. Absolwent jest gotów do krytycznej oceny poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia.

2. Dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy etyczne związane z własną i cudzą pracą, poszukuje optymalnych rozwiązań, postępuje zgodnie z zasadami etyki.

3. Dostrzega znaczenie i rolę wartości ogólnoludzkich, uniwersalnych i chrześcijańskich w budowaniu relacji pedagogicznych, kreowaniu środowiska wychowawczego i wspieraniu integralnego rozwoju człowieka.

Wykład problemowy, konwersatoryjny, indywidualna lektura, prezentacja wybranych zagadnień, dyskusja. Wymagana frekwencja i aktywność na zajęciach. Szczegóły zostaną podane na zajęciach.

Ocena 3,0 - student potrafi określić, czym jest kształcenie humanistyczne i zawodowe.

4,0 - potrafi określić, czym jest kształcenie humanistyczne i zawodowe oraz ukazać wzajemny ich związek.

5,0 - potrafi określić, czym jest kształcenie humanistyczne i zawodowe oraz ukazać wzajemny ich związek na gruncie różnych tendencji kulturowych i nurtów filozoficznych.