Diagnostics in special education

Sposoby pomiaru efektów kształcenia:kolokwia pisemne na zajęciach ćwiczeniowych - minimum sześć; obserwacja aktywności studentów w trakcie ćwiczeń; egzamin końcowy - praca na zaliczenie.

Wykład

Wprowadzenie do diagnozy pedagogicznej. Model pracy z uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Diagnostyka w pedagogice specjalnej: funkcje spełniane przez pedagoga specjalnego; psycholog i pedagog jako diagności; modele działania diagnosty; przedmiot rozpoznania diagnostycznego. Pomiar pedagogiczny. Diagnoza osiągnięć w dziedzinie emocjonalno-motywacyjnej, światopoglądowej, praktycznej i poznawczej. Style wychowania w rodzinie, rozpoznawanie błędów wychowawczych i ich wpływu na funkcjonowanie dziecka. Cechy diagnozy w pedagogice specjalnej. Diagnoza w planowaniu procesu rehabilitacji ucznia: obszary, w których mogą występować przyczyny utrudniające funkcjonowanie ucznia; diagnoza nozologiczna a diagnoza funkcjonalna, diagnoza potencjału rozwojowego, diagnoza wrażliwości edukacyjnej, diagnoza gotowości szkolnej. Ewaluacja edukacyjna. Planowanie i konstrukcja narzędzi diagnozy w pedagogice specjalnej. Egzaminy wewnętrzne i zewnętrzne – formy dostosowania odpowiednie dla ucznia ze SPE. Techniki projekcyjne w diagnozie pedagogicznej. Obszary stosowania metod projekcyjnych.

1. Jarosz E., Wysocka E. (2006). Diagnoza psychopedagogiczna, podstawowe problemy i rozwiązania. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”

2. Niemierko, B. (2009). Diagnostyka edukacyjna. Podręcznik akademicki. Warszawa: PWN

3. Trochimiak, B. (2011). Konstruowanie narzędzi do prowadzenia diagnozy pedagogicznej. W: J. Głodkowska (red.), Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w szkole ogólnodostępnej. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

4. Trochimiak, B., Gosk, U. (2010). Diagnoza pedagogiczna uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. W: J. Głodkowska (red.), Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej

5. Wysocka, E. (2007). Człowiek a środowisko życia, podstawy teoretyczno-metodologiczne diagnozy. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”

6. Wybrane rozporządzenia MEN oraz MGPiPS.

PC1_KK_W01 Podaje znaczenie terminów używanych w diagnostyce pedagogicznej

PC1_KK_W04 Wymienia funkcje pedagoga specjalnego spełniane w pracy zawodowej, elementy diagnozy pełnej wg S. Ziemskiego, poziomy modelu pracy z uczniem ze SPE oraz główne czynności diagnosty

PC1_KK_W08 Identyfikuje cechy nieformalnej diagnostyki pedagogicznej oraz prawidłowy i nieprawidłowy kontakt diagnostyczny

PC1_KK_W09 Rozróżnia modele działania diagnosty

PC1_KK_W10 Opisuje zasady udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach

PC1_KK_W13 Wylicza taksonometryczne poziomy osiągnięć edukacyjnych dziedziny emocjonalno-motywacyjnej, poznawczej, praktycznej, światopoglądowej oraz wymienia narzędzia pomiaru pedagogicznego

PC1_KK_W15 Rozróżnia postępowanie zgodne i niezgodne z normami etycznymi diagnostyki

PC1_KK_U04 Analizuje orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego oraz konstruuje podstawowe narzędzia pomiaru pedagogicznego

PC1_KK_U08 Pracuje zespołowo pełniąc różne role

PC1_KK_K04 Docenia postępowanie diagnosty zgodne z normami etycznymi

Metody kształcenia: wykład, dyskusja, pogadanka, opis, praca z książką lub aktem prawnym, pokaz, pomiar, burza mózgów, problemowa, symulacja, ćwiczenie, instruktaż, gra dydaktyczna

Nakład pracy studenta:

- godziny kontaktowe (wykład i ćwiczenia) - 45

- przygotowanie się do zajęć, lektury - 25 godz.

- przygotowanie się do egzaminu - 20 godz

- przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - 5 godz.

- inne formy - 5 godz

Analiza dokumentacji psychologiczno- pedagogicznej, ze szczególnym uwzględnieniem orzeczeń o potrzebie kształcenia specjalnego.