Promotion and popularization of cultural heritage
General data
Course ID: | WS-AR-PiPDK |
Erasmus code / ISCED: | (unknown) / (unknown) |
Course title: | Promotion and popularization of cultural heritage |
Name in Polish: | Popularyzacja i promocja dziedzictwa kulturowego |
Organizational unit: | Institute of Archaeology |
Course groups: | |
ECTS credit allocation (and other scores): |
(not available)
|
Language: | Polish |
Subject level: | elementary |
Learning outcome code/codes: | H1A_W03, H1A_W06, H1A_W10 H1A_U01, H1A_U08, H1A_U09, S1A_U01 H1A_K01, H1A_K02 |
Short description: |
(in Polish) Zajęcia mają na celu zaprezentowanie studentom technik popularyzacji i promocji dziedzictwa kulturowego. Punktem wyjścia do ich poznania jest retrospektywne spojrzenie na rozwój instytucji, których statutowym celem jest właśnie taka działalność. Kolejnym elementem jest zaprezentowanie, jak obecnie wygląda kwestia promocji i popularyzacji dziedzictwa kulturowego. Trzecim elementem jest prześledzenie najnowszych trendów związanych z promocją i popularyzacją dziedzictwa kulturowego w Polsce i na świecie. |
Full description: |
(in Polish) Zajęcia mają na celu zaprezentowanie studentom technik popularyzacji i promocji dziedzictwa kulturowego. Punktem wyjścia do ich poznania jest retrospektywne spojrzenie na rozwój instytucji, których statutowym celem jest właśnie taka działalność, tj. muzeów, galerii, uniwersytetów, bibliotek etc. Jako przodujące w tej dziedzinie obserwowane będą głównie instytucje z Europy Zachodniej i Ameryki Północnej. Będą one punktem odniesienia dla zmian, jakie zachodziły i zachodzą na obszarze Polski. Kolejnym elementem jest zaprezentowanie, jak obecnie wygląda kwestia promocji i popularyzacji dziedzictwa kulturowego, na przykładzie działalności muzeów (wizyta w muzeum), uniwersytetów (konferencje, publikacje) i mediów (filmy, programy, internet). Trzecim elementem jest prześledzenie najnowszych trendów związanych z promocją i popularyzacją dziedzictwa kulturowego w Polsce i na świecie. Udział w zajęciach: 30 godz. Przygotowanie do zaliczania: 60 godz. Suma godzin: 90 godz. = 3 ECTS |
Bibliography: |
(in Polish) Chowaniec Roksana,2010. Dziedzictwo Archeologiczne w Polsce. Formy edukacji i popularyzacji, Warszawa Zarzycka Katarzyna, 2016. Rozgryźć dziedzictwo – podręcznik dobrych praktyk upowszechniania dziedzictwa i edukacji o dziedzictwie kulturowym, Warszawa Szmygin Bogusław (red.), 2014. Nauczanie i popularyzacja ochrony dziedzictwa, Warszawa |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
(in Polish) WIEDZA: Ma podstawową wiedzę o głównych kierunkach rozwoju i najważniejszych nowych osiągnięciach w zakresie archeologii; ma podstawową wiedzę o instytucjach kultury i orientację we współczesnym życiu kulturalnym; ma podstawową wiedzę na temat teoretycznych podstaw zarządzania dziedzictwem kulturowym, sposobów jego interpretowania i popularyzacji UMIEJĘTNOŚCI: Potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informację z wykorzystaniem różnych źródeł i sposobów; posiada umiejętność rozumienia i analizowania zjawisk społeczno-kulturowych zachodzących w przeszłości; potrafi zidentyfikować ich przyczyny i skutki; potrafi w sposób popularny przedstawić podstawowe fakty z dziedziny zabytkoznawstwa i konserwatorstwa; potrafi samodzielnie przygotować i wygłosić prezentację ustną przedstawiając swój pogląd na dany temat ( w tym także na tematy związane ze studiowaną specjalnością) oraz podając argumenty za i przeciw. Potrafi bronić swoich tez podczas dyskusji. KOMPETENCJE: Ma świadomość transdyscyplinarności wiedzy z dziedziny archeologii i zarządzania dziedzictwem kulturowym i rozumie potrzebę ciągłego samokształcenia w tym zakresie; potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne rolę OPIS ECTS: Udział w konwersatorium: 30 godz. Przygotowanie do zaliczania: 60 godz. Suma godzin: 90 godz. Liczba ECTS: 90 godz./25(30) = 3 ECTS |
Assessment methods and assessment criteria: |
(in Polish) Warunki zaliczenia: 1. aktywny udział w zajęciach (możliwe dwie nieobecności, trzecia - nawet usprawiedliwiona, wymaga zaliczenia dodatkowej pracy), 2. wykonanie na ocenę samodzielnej pracy semestralnej. Na ocenę 2 (ndst) student nie ma podstawowej wiedzy na temat technik promocji i popularyzacji dziedzictwa kulturowego. Na ocenę 3 (dst) student ma podstawową wiedzę na technik promocji i popularyzacji dziedzictwa kulturowego oraz umie je wykorzystać w podstawowym zakresie. Na ocenę 4 (db) ma określoną wiedzę na temat historii rozwoju instytucji promujących i popularyzujących dziedzictwo kulturowe oraz zna powszechnie stosowane techniki promocji i popularyzacji. Potrafi wykorzystać tą wiedzę w praktyce. Na ocenę 5 (bdb) student ma dużą wiedzę na temat historii rozwoju instytucji promujących i popularyzujących dziedzictwo kulturowe oraz zna powszechnie stosowane oraz najnowsze techniki promocji i popularyzacji. Potrafi operować tą wiedzą w sposób biegły i wykorzystać ją w praktyce. |
Practical placement: |
(in Polish) Brak |
Copyright by Cardinal Stefan Wyszynski University in Warsaw.