Architecture of the 19th -21st century
General data
Course ID: | WS-HS-A19-21-W |
Erasmus code / ISCED: |
03.6
|
Course title: | Architecture of the 19th -21st century |
Name in Polish: | Architektura XIX-XXI w. |
Organizational unit: | Institute of History of Art |
Course groups: | |
ECTS credit allocation (and other scores): |
(not available)
|
Language: | Polish |
Subject level: | intermediate |
Learning outcome code/codes: | enter learning outcome code/codes |
Short description: |
(in Polish) Wykład poświęcony dziejom architektury polskiej i powszechnej od czasów końcowej fazy romantyzmu (druga ćwierć XIX wieku) po czasy współczesne. |
Full description: |
(in Polish) Na zajęciach zostaną omówione poszczególne prądy i myśli architektoniczne zaliczane do historyzmu (neogotyk, neoklasycyzm, neorenesans, neobarok), jak również architektura modernistyczna, XX-wiecznych państw totalitarnych, postmodernistyczna i współczesna. Obok dzieł zrealizowanych, koncepcji architektonicznych takich twórców jak: Stefan Szyller, Gerrit Rietveld, Le Corbusier, Ludwig Mies van der Rohe, Frank Lloyd Wright, Walter Gropius, Adolf Szyszko-Bohusz, Karol Schayer, Jerzy Hryniewiecki, Marek Leykam, Renzo Piano, Tadao Ando i innych, zwrócimy również uwagę na konkretne projekty niezrealizowane autorstwa m. in. Ebenera Howarda, Władimira Tatlina, Bohdana Pniewskiego i Oskara Hansena. Rozwój architektury nowoczesnej zostanie ujęty z perspektyw formalnej, poszerzających się możliwości technologicznych, uwarunkowań społecznych i geopolitycznych. Mogą wystąpić zajęcia (maksymalnie 2) w trybie e-learning. |
Bibliography: |
(in Polish) Literatura podstawowa: - Piotr Biegański, U źródeł architektury współczesnej, Warszawa 1972 - Anna Cymer, Architektura w Polsce 1945-1989, Warszawa 2018 - Anna Cymer, Jak czytać powojenną architekturę sakralną: typologie, gatunki, formy, w: Toruńska architektura sakralna po 1945 roku: minimializm czy kultura nadmiaru?, red. K. Kluczwajd, M. Pszczółkowski, Toruń 2018 - Tom Dyckhoff, Epoka spektaklu. Perypetie architektury i miast XXI wieku, Kraków 2018 -Diane Ghirardo, Architektura po modernzmie, Toruń 1996 - Sigfried Giedion, Przestrzeń, czas, architektura. Narodziny nowej tradycji, Warszawa 1968 - Ebenezer Howard, Miasto-ogrody jutra, Warszawa - Tadeusz Jaroszewski, Od klasycyzmu do nowoczesności, brak roku wydania - A. Charles Jencks, Architektura późnego modernizmu, Warszawa 1989 - A. Charles Jencks, Ruch nowoczesny w architekturze, Warszawa 1987 - A. Charles Jencks, Le Corbusier - tragizm współczesnej architektury, Warszawa 1982 - Wilfried Koch, Style w Architekturze, Warszawa 2013 - Szymon Piotr Kubiak, Modernizm zapoznany. Architektura Poznania 1919-1939, Warszawa 2014 - Adolf Loos, Ornament i zbrodnia. Eseje wybrane, tł. A. Stępnikowska-Berns, Warszawa, Tarnów 2013 - Modernizmy. Architektura nowoczesności w II Rzeczypospolitej, T. 1 i T. 2, pod red. A. Szczerskiego, Kraków 2013 - Tołłoczko Zdzisława i Tomasz, Z zagadnień urbanistyki i neostylistyki architektury historyzmu wiedeńskiej Ringstrasse, "Wiadomości Konserwatorskie. Conservation News", 31/2012, ss. 9-26. Literatura uzupełniająca: - Architektura pierwszej połowy XX wieku i jej ochrona w Gdyni i w Europie, red. M. Jolanta Sołtysik, R. Hirsch, Gdynia 2011 - Architektura XX wieku do lat sześćdziesiątych i jej ochrona w Gdyni i w Europie, red. M. Jolanta Sołtysik, R. Hirsch, Gdynia 2014 - AR/PS. Architektura Arseniusza Romanowicza i Piotra Szymaniaka, red. G. Piątek, Warszawa 2012 - Coś, które nadchodzi. Architektura XXI wieku, red. B. Świątkowska, Warszawa 2011 - Colin Davies, New history of Modern Architecture, London 2017 - Historia architektury, red. D. Jones, Warszawa 2015 - Henry- Russel Hitchcock, Architecture nineteenth and twentieth centuries, 1958 - Emilia Kiecko, Przyszłość do zbudowania. Futurologia i architektura w PRL, Warszawa 2018 |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
(in Polish) WIEDZA Po zakończeniu zajęć student: - posiada uporządkowaną wiedzę w zakresie dziejów architektury od XIX w. do czasów współczesnych - orientuje się w przebiegu przemian form architektonicznych i ideowych w epoce nowoczesnej UMIEJĘTNOŚCI Student: - operuje fachowym słownictwem, specjalistyczną terminologią z zakresu architektury i urbanistyki nowoczesnej - jest w stanie objaśnić główne uwarunkowania polityczne, gospodarcze, społeczne i techniczne na rozwój architektury nowoczesnej - posiada umiejętność rozpoznania różnych typów dzieł architektury - potrafi przeprowadzić krytyczną analizę dzieł architektonicznych i urbanistycznych z epoki nowoczesnej Opis ECTS (2 pkt.) Nakład pracy studenta: 30 godzin - udział w wykładzie 15 godzin - zapoznanie się z zadaną literaturą, konsultacje z prowadzącym zajęcia 15 godzin - samodzielne przygotowanie do sprawdzianów wiedzy i egzaminu |
Assessment methods and assessment criteria: |
(in Polish) Zaliczenie na postawie: 1. obecności na zajęciach, możliwa jest jedna nieusprawiedliwiona nieobecność; nieobecność w dniu wygłoszenia prezentacji nie może być nieusprawiedliwiona, konieczne jest wówczas dostarczenie zwolnienia lekarskiego 2. aktywnym udziale w rozmowach prowadzonych na zajęciach na temat zadanych do przeczytania lektur 3. ogólnej aktywności na zajęciach Brak spełnienia jakiegokolwiek warunku z powyżej wymienionych uniemożliwia uzyskanie zaliczenia zajęć. Uzyskane zaliczenie z ćwiczeń z przedmiotu "Architektura XIX-XXI w." jest warunkiem niezbędnym by student mógł przystąpić do egzaminu ustnego. EGZAMIN dwuczęściowy: Egzamin przebiega dwuetapowo i obejmuje zakres materiału przedstawionego na wykładzie i ćwiczeniach. Udzielenie pełnej odpowiedzi na pierwszym etapie egzaminu umożliwia przejście do dalszej jego części. Część pierwsza: W pierwszej części egzaminu, w oparciu o materiał ilustracyjny, student jest proszony o rozpoznanie i prawidłowe określenie atrybucji 10 obiektów (autorstwo, nazwa, daty i miejsce powstania) oraz teoretyczne i ideologiczne omówienie problemów artystycznych dotyczących jednego z podanych obiektów. - Brak pełnego rozpoznania każdego z obiektów oraz brak omówienia problemów artystycznych dotyczących jednego z nich wiąże się z uzyskaniem oceny niedostatecznej (2) - Pełne rozpoznanie obiektów oraz umiejętność problemowego omówienia jednego z nich wiąże się z uzyskaniem oceny dostatecznej (3), co umożliwia studentowi przystąpienie do drugiej części egzaminu. Część druga: Student losuje dwa pytania. - Na ocenę dobrą (4) student potrafi udzielić wyczerpującej odpowiedzi na jedno pytanie z części drugiej egzaminu. - Na ocenę bardzo dobrą (5) student potrafi udzielić wyczerpujących odpowiedzi na oba pytania z części drugiej egzaminu. |
Copyright by Cardinal Stefan Wyszynski University in Warsaw.