Architektura nowożytna Polski - ćwiczenia

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	WS-HS-N-2L-C-ANP-II
Kod Erasmus / ISCED:	03.6 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (brak danych)
Nazwa przedmiotu:	Architektura nowożytna Polski - ćwiczenia
Jednostka:	Instytut Historii Sztuki
Grupy:	Przedmioty kierunkowe dla Historii Sztuki
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Punkty ECTS:
Poziom przedmiotu:	średnio-zaawansowany
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się:	HS1_WO3; HS1_WO4; HS1_WO5; HS1-WO7; HS1_WO9; HS1-UO1; KS1_UO2; HS1_UO3; HS1_UO4; HS1_UO5; HS1_UO6; HS1_UO7; HS1_UO8; HS1_KO2; HS1_KO3.
Skrócony opis:	Poznawanie dziejów polskiej architektury nowożytnej, tworzenie całościowego obrazu przemian formalnych architektury w kontekście przemian społecznych. Lektura podstawowych opracowań dotyczących dziejów polskiej architektury nowożytnej, zadawana co zajęcia. Dyskusja nad wynikami badań znanymi z literatury. Szczególne zwrócenie uwagi na nowe interpretacje form w prowincjonalnych ośrodkach artystycznych I Rzeczypospolitej, ze szczególnym uwzględnieniem najważniejszych ośrodków cechowych muratorów (Kraków, Lublin, Poznań, Lwów) oraz wyróżniających się ośrodków artystycznych (Warszawa, Gdańsk, Wilno). Przeprowadzenie kwerend bibliotecznych i przygotowanie pracy pisemnej, odczytywanej przez studenta na zajęciach.
Pełny opis:	Najważniejsze zagadnienia poruszane w trakcie zajęć: Bartolommeo Berecci i renesans w Krakowie. Katedra płocka i a wczesnonowożytna architektura sakralna. Komaskowie w Polsce. Jan Baptysta Quadro i Jan Wenecjanin. Morando i Zamość a renesansowa urbanistyka i architektura miast. Santi Gucci i jego wpływ na architekturę. Cechy muratorów w Lublinie i Poznaniu. Gdański i lwowski manieryzm. Wczesny barok rzymski w Krakowie i Małopolsce (Trevano, Trapola, fundacje Ossolińskich i ich pochodne). Wczesny barok w Warszawie i Wilnie(Tencalla i Castello, Gisleni). Wielka odbudowa po "potopie"- architektura lat 50.-60. wieku XVII. Tylman z Gameren i jego wpływ na architekturę świecką i sakralną. Nurt rzymski i północnowłoski architektury późnobarokowej w Rzeczypospolitej wieku XVIII. Architekci sascy i włoscy na usługach królów i magnatów w Rzeczypospolitej w XVIII w.
Literatura:	Lektury uzależnione są od wybranej problematyki ćwiczeń. Mimo to, warto, by uczestnicy zajęć zapoznali się z niżej wymienionymi publikacjami: A. Baranowski, Nurty, formy i centra barokowej architektury sakralnej w Wielkim Księstwie Litewskim,"BHS", t.46,nr 4, 1984. A.Fischinger, Santi Gucci, architekt i rzeźbiarz królewski XVI wieku, 1969. J.Kowalczyk, Kolegiata w Zamościu, Warszawa 1968. J. Kowalczyk, Rola Rzymu w późnobarokowej architekturze polskiej, "RHS", t. 20, 1994. M. Kurzej, Jan Wolff. Monografia architekta, Kraków 2009. J.Łoziński, Grobowe kaplice w Polsce kopułowe 1520-1620, Warszawa 1972. A.Miłobędzki, Architektura polska XVII wieku, t. 1, Warszawa 1980 S.Mossakowski, Tylman z Gameren, architekt polskiego baroku, Warszawa 1973. St.Mossakowski, Rezydencja królewska na Wawelu w czasach Zygmunta Starego,Warszawa 2013. T.Ratajczak, Mistrz Benedykt - królewski architekt Zygmunta I, Kraków 2011 Zbiór artykułów dot. zjawiska baroku wileńskiego z "Biuletynu Historii Sztuki", 2011, t. 73, nr 3-4 Sztuka polska. Późny barok, rokoko, klasycyzm (XVIII wiek), Arkady 2016.
Efekty kształcenia i opis ECTS:	Studenci mają przede wszystkim uzyskać orientację w przemianach formalnych polskiej architektury nowożytnej (XVI-XVIIIw.) i zdobyć umiejętność oceny jej wartości wobec osiągnięć najważniejszych centrów architektonicznych Europy. Po za przyswojeniem sobie podstawowej faktografii dziejów nowożytnej architektury polskiej, istotne jest także poznanie tendencji w metodologii badań nad architekturą, które zyskały znaczenie w ciągu ostatnich kilku dekad. Ponadto, student zyskuje umiejętność krytycznej analizy problemów badawczych, doboru odpowiedniej metody badań, opracowania i prezentacji wyników badań, a także umiejętność udziału w dyskusji naukowej za pomocą odpowiednio dobranych argumentów. Opis: -obecność i udział w zajęciach =2 ECTS - przygotowanie się do kolokwium końcowego (pokaz slajdów z zabytków omawianych na zajęciach)=1 ECTS - przygotowanie pracy zaliczeniowej i jej ok. półgodzinna prezentacja=1 ECTS Liczba ECTS w sumie: 4
Metody i kryteria oceniania:	Ostateczna ocena zależna jest od: a) obowiązkowej obecności na ćwiczeniach [ możliwe nieusprawiedliwione dwie nieobecności w jednym terminie], b) aktywności w trakcie zajęć [udział w dyskusji opartej o wyznaczone wcześniej lektury], c) przygotowania pracy pisemnej na temat zabytku wybranego z listy i zaprezentowania jej na zajęciach [tekst odczytywany+prezentacja] d) zaliczonego kolokwium. Nieprzygotowanie w terminie pracy pisemnej skutkuje niezaliczeniem przedmiotu. Kolokwium przeprowadzane ze znajomości omawianych zabytków przeprowadzane jest na koniec zajęć. Student identyfikuje dzieła architektury spośród 20 slajdów (zaliczenie: rozpoznanie minimum 10) i spośród nich wybiera pięć, aby je pokrótce scharakteryzować i syntetycznie opisać ich znaczenie dla rozwoju architektury. Obecność i udział w zajęciach =2 ECTS Przygotowanie się do kolokwium końcowego (pokaz slajdów z zabytków omawianych na zajęciach)=1 ECTS Przygotowanie pracy zaliczeniowej i jej ok. półgodzinna prezentacja=1 ECTS Liczba ECTS w sumie: 4

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.