Drukuj sylabusLektorat języka łacińskiego
Informacje ogólne
| Kod przedmiotu: | WS-HS-ODKiS-LJŁ |
| Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
| Nazwa przedmiotu: | Lektorat języka łacińskiego |
| Jednostka: | Instytut Historii Sztuki |
| Grupy: | |
| Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
| Język prowadzenia: | polski |
| Poziom przedmiotu: | podstawowy |
| Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | K_W12 K_U10 K_K01 K_K05 |
| Skrócony opis: |
Lektorat języka łacińskiego - kurs podstawowy dla studentów II roku studiów licencjackich. |
| Pełny opis: |
Nauka języka łacińskiego rozpoczyna się od dwóch kwestii introdukcyjnych: - Zarys historii języka i piśmiennictwa łacińskiego - Alfabet łaciński; wymowa i ortografia; iloczas i akcent. Zasadniczy kurs języka łacińskiego polega na nauce języka łacińskiego na poziomie podstawowym. Polega ona na poznaniu słownictwa łacińskiego. Chodzi szczególnie o słownictwo z zakresu historii kultury, sztuki i życia człowieka w środowisku starożytnego Rzymu. Zwraca się przy tym szczególną uwagę na różnorodność znaczenia poszczególnych słów. Kurs obejmuje także stopniowe poznawania zagadnień gramatycznych (fleksja i składnia), Poznawanie słownictwa i materiału gramatycznego jest stopniowane i rozłożone w czasie na cały rok nauczania (2 semestry). Poznawaniu poszczególnych zagadnień gramatycznych i słownictwa towarzyszy duża ilość ćwiczeń, tłumaczenie sporej ilości początkowo prostych, a w miarę postępów w nauczaniu coraz trudniejszych tekstów łacińskich. Celem poznania mądrości starożytnych Rzymian studenci poznają sentencje, aforyzmy i przysłowia łacińskie. |
| Literatura: |
1. Jurewicz O., Winniczuk L., Żuławska J., Język łaciński. Podręcznik dla lektoratów szkół wyższych, Warszawa 2004. 2. Mohort Kopaczyński W., Wikarjakówna T., Disce Latine, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996. 3. Salamonowicz – Górska I., Ćwiczenia z języka łacińskiego, Warszawa 2002. 4. Dicta. Zbiór łacińskich sentencji, przysłów, zwrotów, powiedzeń, zebrał, opracował i Zredagował Cz. Michalunio, Kraków 2004. 5. Wikarjak J., Gramatyka opisowa języka łacińskiego, Warszawa 1978. 6. Wielewski M., Krótka gramatyka języka łacińskiego, Warszawa 1988. 7. Kumaniecki K., Słownik łacińsko – polski, Warszawa 2001. 8. Winniczuk L., Mały słownik polsko – łaciński, Warszawa 1994. 9. Sondel J., Słownik łacińsko-polski dla prawników i historyków, Kraków 1997. |
| Efekty kształcenia i opis ECTS: |
Wiedza: student rozpoznaje, rozróżnia i nazywa deklinacje oraz koniugacje, wskazuje, rozpoznaje i tworzy czasy, dobiera odpowiednie formy, rozpoznaje i określa oraz odtwarza poznane formy gramatyczne Umiejętności: student tłumaczy proste teksty i zdania, posługuje się poprawnie słownikiem łacińsko-polskim, stosuje w praktyce poznane elementy gramatyczne i leksykalne Kompetencje: student pracuje w zespole, dyskutuje na zadany temat, postrzega relacje pomiędzy językiem łacińskim a językami nowożytnymi, ma świadomość odniesień do kultury antycznej w literaturze i kulturze polskiej |
| Metody i kryteria oceniania: |
a) znajomość słownictwa łacińskiego, szczególnie z zakresu historii kultury, sztuki i życie człowieka w środowisku starożytnego Rzymu b) czytanie ze zrozumieniem prostych (preparowanych) tekstów łacińskich z zakresu historii kultury, sztuki i życie człowieka w środowisku starożytnego Rzymu. c) forma zaliczenia przedmiotu - obowiązkowa obecność i aktywność na zajęciach - kolokwium w sesji zimowej, egzamin w sesji letniej |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
