Sztuka II połowy XX wieku

podstawowy

K_W01

K_W03

K_W04

K_W05

K_W06

K_W07

K_W09

K_U05

K_K05

Poziom przedmiotu: podstawowy.

Wymagania wstępne: brak.

Cele przedmiotu: zdobycie i uporządkowanie podstawowej wiedzy o sztuce współczesnej potrzebnej do zrozumienia, krytycznego uczestnictwa i organizowania życia artystycznego, upowszechniania sztuki oraz wykształcenie podstawowych umiejętności analizy sztuki współczesnej.

Przedmiotem zajęć będzie historyczna (I semestr) i problemowa (II semestr) prezentacja najważniejszych zjawisk artystycznych w kontekście teoretycznych koncepcji stanowiących ważny element zrozumienia zachodzących przemian w sztuce najnowszej.

W ujęciu historycznym, obok szeroko omawianych i dobrze rozpoznanych w literaturze zjawisk takich jak np.: informel, nowa figuracja, neodadizm, pop art, happening, arte povera, konceptualizm, minimalizm, op art, sztuka kinetyczna, land art, hiperrealizm itd. omawiane będą wybrane postacie i zagadnienia umykające niekiedy syntetycznym próbom oddania charakteru sztuki współczesnej.

Podczas zajęć omawiane są wybrane zjawiska, konieczne jest usystematyzowanie wiedzy, jej poszerzenie i ugruntowanie w oparciu o literaturę przedmiotu. Szczególnie w odniesieniu do zjawisk zachodzących w sztuce od lat 80. oraz w regionie europy środkowo-wschodniej ze względu na ich syntetyczne ujęcie w trakcie wykładów.

LEKTURY OBOWIĄZKOWE

1. Hussakowska Szyszko Maria, Spadkobiercy Duchampa? Negacja sztuki w amerykańskim środowisku artystycznym, Kraków 1984

2. Lucie-Smith Edward, Movements in Art Since 1945 (World of Art), Thames and Hudson, London 2004.

3. Markowska A., Definiowanie sztuki. Objaśnianie świata. O pojmowaniu sztuki w PRL-u, Katowice 2003.

4. Piotrowski Piotr, Awangarda w cieniu Jałty. Sztuka w Europie Środkowo-Wschodniej w latach 1945-1989, Poznań 2005.

Nieobowiązkowe, ale polecane:

1 Robertson Jean, Themes of Contemporary Art: Visual Art after 1980, Oxford 2012.

2. Alister Hicks, New Directions in 21 Century Art, London 2014.

3. Rose Barbara, Malarstwo amerykańskie dwudziestego wieku, Warszawa 1991 (rozdziały dotyczące omawianych zjawisk).

4. Czartoryska Urszula, Od pop art do sztuki konceptualnej, Warszawa 1976 (rozdziały dotyczące omawianych zagadnień).

Materiały do poszczególnych zajęć (fragmenty tekstu i materiały video) przekazywane będą po każdym temacie. Uwaga lektura materiałów musi odbywać się na bieżąco i będzie weryfikowana "wejściówkami" przed zajęciami.

LEKTURY UZUPEŁNIAJĄCE (DO WYBORU, nieobowiązkowe dla zainteresowanych poszczególnymi zagadnieniami)

Aleksander Wojciechowski Czas smutku, czas nadziei. Sztuka niezależna lat osiemdziesiątych. Warszawa 1992

Anda Rottenberg Przeciąg. Teksty o sztuce polskiej lat 80. Warszawa 2009

Andrzej Osęka Poddanie Arsenału. O plastyce polskiej 1955-1970. Warszawa 1971

Artystki polskie, red. A. Jakubowska. Warszawa 2011

Chrzanowska-Pieńkos J., Pieńkos A., Leksykon sztuki polskiej XX wieku, Poznań 1996.

Fik M., Kultura polska po Jałcie. Kronika lat 1944-1981, Londyn 1989.

Olszewski A. K., Dzieje sztuki polskiej w zarysie 1890-1980, Warszawa 1988.

Polskie życie artystyczne w latach 1945-1960, pod red. A. Wojciechowskiego, Wrocław 1992.

Słownik malarzy polskich. Od dwudziestolecia międzywojennego do końca XX wieku, praca zb., t. II, Warszawa 2001.

Wallis A., Atlas kultury Polski 1946-1980, Międzychód 1994.

u

• Art After Conceptual Art, pod red. Alberro Alexandra, Buchmann Sabeth, Vienna 2006.

• Art in Theory 1900-1990. An Anthology of Changing Ideas, ed. Ch. Harrison, P. Wood,Colomina, Princeton 1992, s. 73-130.

• Causey Andrew, Sculpture Since 1945, Oxford 1998 (rozdziały dotyczące omawianych zagadnień).

• Catherine Miller, Contemporary Art in France

• Contemporary Art in Asia: A Critical Reader, pod red. Melissa Chiu, Benjamin Genocchio, Cambridge 2011.

• Contemporary Art: 1989 to the Present, pod red. Alexander Dumbadze, Suzanne Hudson

• Czartoryska Urszula, Od pop art do sztuki konceptualnej, Warszawa 1976 (rozdziały dotyczące omawianych zagadnień).

• Dąbkowska-Zydroń Jolanta, Surrealizm po surrealizmie, Warszawa 1994.

• Dziamski Grzegorz, Sztuka po końcu sztuki. Sztuka początku XXI wieku, Poznań 2009.

• Greenberg Clement, Obrona modernizmu, przeł. G. Dziamski, M. Śpik-Dziamska, Kraków 200

• Guzek Łukasz, Sztuka instalacji. Zagadnienia związku przestrzeni i obecności w sztuce współczesnej, Warszawa 2007.

• Hussakowska Szyszko Maria Minimalizm w sztukach wizualnych. Demitologizacja pojęcia awangardy w amerykańskim środowisku artystycznym lat sześćdziesiątych, Kraków 2003

• Jedlnska Eleonora, Sztuka po Holocauście, Łódź 2001.

• Kotula Adam, Krakowski Piotr, Rzeźba współczesna, Warszawa 1980 (rozdziały dotyczące omawianych zagadnień).

• Kotula, Krakowski Piotr, Malarstwo, rzeźba, architektura. Wybrane zagadnienia, Warszawa 1972 (rozdziały dotyczące omawianych zagadnień).

• Milet Catherine, Contemporary art in France, Paryż 2006.

• Morawski Stefan, Główne nurty estetyki XX wieku. Zarys syntetyczny, Wrocław 1992.

• Morawski Stefan, Na zakręcie. Od sztuki do po sztuki, Kraków 1995.

• Piotrowski Piotr, W cieniu Duchampa, Poznań 1996.

• Robertson Jean, Themes of Contemporary Art: Visual Art after 1980, Oxford 2012.

• Rush Michael, New Media in Art., London (wydanie z 2005 roku)

• Stallabrass Julian, Contemporary Art: A Very Short Introduction, Oxford 2006.

• Sztuka świata, tom X.

• Theories and Documents of Contemporary Art: A Sourcebook of Artists' Writings (Second Edition, Revised and Expanded by Kristine Stiles), oprac. Kristine Stiles Peter Selz, 2012 (materiał źródłowy)

• Wiek awangardy, red. L. Bieszczad, Kraków 2006.

• Wilson Michael, How to Read Contemporary Art., Nowy Jork 2013.

• Wójtowicz Ewa, Net Art., Kraków 2008.

WIEDZA

Ma uporządkowaną wiedzę o rozwoju sztuki europejskiej i amerykańskiej 2. poł. XX w.

Ma podstawową wiedzę szczegółową w zakresie sztuki współczesnej,w tym rozumie zależności i drogi rozwoju poszczególnych tendencji (w stopniu podstawowym).

UMIEJĘTNOŚCI

Posiada podstawowe umiejętności pozwalające na rozpoznawanie poszczególnych nurtów i kierunków oraz umiejscawiania ich w siatce chronologicznej.

KOMPETENCJE

Aktywne uczestnictwo we współczesnym życiu artystycznych, w różnych jego formach.

Udział w wykładzie 60 godzin

praca własna z literaturą ok. 60-80 godzin

przygotowanie do egzaminu ok. 40-50 godzin

SUMA GODZIN ok. 160-190

LICZBA ECTS 6

METODA

Wykład problemowy, prezentacja

ZALICZENIE ZAJĘĆ

Egzamin pisemny po pierwszym i drugim semestrze.

SZCZEGÓŁY DOTYCZĄCE EGZAMINU I UZYSKANIA ZALICZENIA

1. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest obecność na zajęciach (dopuszczam dwie nieobecności bez konsekwencji).

2. Zaliczenie wejściówek wg zasad przekazanych studentom podczas zajęć.

W przypadkach indywidualnych (zdrowotnych i losowych), zgłoszonych w pierwszym możliwym terminie po ich zaistnieniu (także drogą mailową), możliwe jest ustalenie indywidualnych kryteriów rozliczenia obecności i wejściówek. Przy więcej niż dwóch nieobecnościach studentka/student mogą nie zostać dopuszczeni do egzaminu.

3. Rozpoznanie wybranych przez prowadzącego reprodukcji na podstawie udostępnionej wcześniej prezentacji (minimum 80% rozpoznanych prac). Osoby starające się o ocenę bdb mają do rozpoznania dodatkowe reprodukcje spoza przedstawionej prezentacji.

Rozpoznany obiekt to 2 pkt (wymagane to: imię i nazwisko autora - 1 pkt, tytuł - 0,5 pkt, rok - 0,5 pkt). W przypadku niepodania autora pracy (imię i nazwisko) 0 pkt niezależnie od podania pozostałych informacji.

4. Egzaminu teoretyczny pisemny z zagadnień poruszanych na zajęciach oraz literatury obowiązkowej (w zakresie wskazanym przez prowadzącego dla danego semestru). Egzamin ma charakter problemowy. Uwaga ocena może być podwyższona lub obniżona w zależności od wyników uzyskiwanych z wejściówek oraz rozpoznawania reprodukcji.

Kryteria oceniania:

Podstawą oceny jest materiał przekazany podczas wykładów oraz poznany samodzielnie przez studenta na podstawie literatury przedmiotu.

Wiedza:

ocena 2 (ndst): student nie zna podstawowej terminologii; nie ma znajomości podstawowych problemów współczesnej sztuki po II wojnie światowej i nie potrafi umieścić ich w układzie historycznym; nie ma wiedzy na temat najważniejszych problemów sztuki po II wojnie światowej.

ocena 3 (dst): student zna podstawowym stopniu terminologię; ma podstawową wiedzę o kierunkach rozwoju sztuki po II wojnie światowej.

ocena 4 (db): student zna podstawową terminologię; ma orientację w podstawowych zagadnieniach sztuki po II wojnie światowej i potrafi je, w ogólnym stopniu, umieścić w układzie chronologicznym.

ocena 5 (bdb): student zna terminologię; ma w pełni uporządkowaną znajomość podstawowych zagadnień; ma wiedzę na temat najważniejszych zagadnień sztuki po II wojnie światowej i ich chronologii. Jego wiedza oparta jest zarówno o tok wykładów, jak i literaturę przedmiotu.

Umiejętności:

ocena 2 (ndst): student nie potrafi omówić podstawowych problemów sztuki po II wojnie światowej, nie potrafi odpowiednio przedstawiać poszczególnych koncepcji i nie potrafi umieścić ich w układzie chronologicznym.

ocena 3 (dst): student potrafi jedynie w ograniczonym stopniu omówić podstawowe problemy sztuki po II wojnie światowej i przedstawić je w układzie chronologicznym.

ocena 4 (db): student potrafi odpowiednio przedstawiać podstawowe problemy sztuki po II wojnie światowej, wykazuje się podstawowym zrozumieniem ich specyfiki, popełnia jednak błędy w przytaczaniu poszczególnych koncepcji, potrafi umieścić je w układzie chronologicznym.

ocena 5 (bdb): student potrafi poprawnie przedstawiać podstawowe problemy sztuki po II wojnie światowej, potrafi formułować samodzielnie wnioski i odnosić się krytycznie do przedstawionego materiału.

Kompetencje:

ocena 2 (ndst): student nie potrafi samodzielnie analizować poszczególnych problemów problemy sztuki po II wojnie światowej, nie potrafi zapoznać się z podstawową literaturą i terminologią.

ocena 3 (dst): student potrafi jedynie w ograniczonym stopniu posługiwać się podstawowymi terminami, ma problemy z odróżnieniem specyfiki poszczególnych problemów sztuki po II wojnie światowej.

ocena 4 (db): student potrafi samodzielnie przeanalizować wybrane problemy sztuki po II wojnie światowej i poszukiwać dla nich szerszego historycznego kontekstu

ocena 5 (bdb): student potrafi kompleksowo i krytycznie przedstawić wybrane problemy sztuki po II wojnie światowej, wykracza poza przedstawione w toku wykładów tezy i twierdzenia.