Diplomacy security

Przekazanie studentom podstawowej wiedzy nt. bezpieczeństwa obrotu dyplomatycznego zarówno w zakresie regulowanym normami prawa dyplomatycznego i konsularnego, jak i pewnych norm zwyczajowych generowanych przez ewolucję społeczną i techniczną. W czasach gwałtownych przemian politycznych na świecie, globalizacji i rozwoju technik informacyjnych problematyka ta nabiera szczególnego.

Przybliżenie studentom podstawowej wiedzy o normach rządzących zachowaniem dyplomatów w trakcie wykonywania ich misji, w tym szczególnie:

- w warunkach występowania działąń godzących w bezpieczeństwo i prestiż przedstawicieli dyplomatycznych;

- w czasie udzielania pomocy i ochrony obywatelom swojego kraju na terenie państwa przyjmującego;

- przy wspieraniu działalności ekonomicznej firm i osób fizycznych, obywateli państwa wysyłającego;

- w czasie podejmowania aktywności poszukiwawczych i ratunkowych.

Przekazanie wiedzy o podstawowych prawach i obowiązkach dyplomatów i nieustannych zmianach warunków ich działania w czasach bezprecedensowej dynamiki rozwoju coraz bardziej złożonych stosunków międzypaństwowych, samorządowych i międzyludzkich.

Dla lepszego przyswojenia wiedzy i orientacji w zakresie tematyki konwersatorium każdy ze studentów musi przygotować i wziąć udział w interakcyjnej prezentacji dwóch przypadków studyjnych z niżej wymienionej listy tematycznej, określającej także merytoryczny profil zajęć:

A. Lista przypadków dyplomatycznych

1. Dyplomata akredytowany w państwie przyjmującym steruje dronem latającym nad Min. Obrony kraju przyjmującego.

2. Dyplomata dokonał zakupów za 860 tys.PLN i wystąpił do władz RP o zwrot podatku VAT.

3.Dyplomata jest ożeniony z obywatelką kraju przyjmującego posiadającą dzieci będące obywatelami kraju trzeciego, jaki jest ich status?

4. Dyplomata wywiózł w bagażniku swojego prywatnego samochodu przez granicę kraju przyjmującego obywatela swojego państwa do trzeciego kraju.

5. Dyplomata w ciągu ostatniego roku spowodował na terenie kraju przyjmującego 13 kolizji drogowych (straty tylko materialne).

6 .Ambasador przed złożeniem listów akredytacyjnych wygłosił płomienne przemówienie na odbywającym się w stolicy kraju przyjmującego zjeździe partii rządzącej w tym kraju.

7. Ambasador małego afrykańskiego państwa zgłosił władzom kraju zamiar rozszerzenia personelu swojej placówki o 37 dyplomatów.

8. Ambasador od swoich dyplomatów umieszczenia flagi i godła ich kraju na każdym wózku dziecięcym , ktorymi dyplomaci przewożą swoje dzieci.

9. Ambasador wyraził zgodę na codzienne goszczenie w jego sekretariacie kawą i ciasteczkami policjantów kraju przyjmującego, ochraniających ambasadę.

10. Ambasador wspólnie ze swoimi dyplomatami założył w kraju przyjmującym spółkę prawa handlowego prowadząca sieć sklepów z alkoholem.

B. Lista przypadków konsularnych:

1 Pracownik konsularny wyznania mojżeszowego udał się do miejscowego szpitala (położonego w stolicy ortodoksyjnie muzułmańskiego państwa) celem uzyskania oświadczenia o przebiegu wypadku samochodowego od rannego kierowcy. Pracownika konsularnego nie wpuszczono do szpitala i nie mógł wykonać czynności konsularnych. Kto ma rację ?

2. Kierownik urzędu konsularnego otrzymał pismo o zwiększeniu dla jego placówki miejscowego podatku z tytułu pobieranych przez placówkę opłat za dokonywane czynności konsularne. W przypadku nieopłacenia podatku zagrożono mu aresztowaniem i karnymi odsetkami.

3. MSZ kraju przyjmującego zarzucił konsulatowi działającemu w stolicy tego kraju wydawanie Kart Polaka dla obywateli na terytorium okręgu konsularnego argumentując, że jest to niezgodne z Konwencją Wiedeńską o stosunkach konsularnych. Dodatkowo konsulatowi zarzucono, że prowadzący sprawy Karty Polaka urzędnik konsularny nie uzyskał zgody władz kraju przyjmującego na wykonywanie takiej pracy.

4. Urzędnik konsularny zmuszony przez żonę do nieoczekiwanego, atrakcyjnego dwutygodniowego wyjazdu turystycznego na Antarktydę poprosił swojego kolegę z innej placówki dyplomatycznej (państwo trzecie) o pełnienie za niego dyżuru konsularnego w dni wolne od pracy i przesyłanie stosownych informacji do MSZ. Wszystkie trzy kraje sa członkami UE.

5. W związku z wybuchem wojny między państwem wysyłającym i przyjmującym wszyscy urzędnicy konsularni państwa wysyłającego zostali aresztowani. Archiwum placówki i dokumentacja sekretariatu Konsulatu zostały przewiezione do papierni, a kosztami transportu obciążono żonę aresztowanego kierownika placówki pod rygorem deportacji z kraju.

6. W związku z powodzią władze kraju przyjmującego ustanowiły w pomieszczeniach konsulatu kraju wysyłającego punkt noclegowy i jadłodajnię zabraniając jednak stołowania się w niej kurierowi konsularnemu placówki konsularnej, mimo, iż ten jest obywatelem kraju przyjmującego Oba kraje są członkami NATO.

Kissinger Henry, Porządek światowy, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2016, s. 390

Kuźniar Roman, Europa w porządku międzynarodowym, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, Warszawa 2016, s. 273.

Pierzchalska Maria, Dyplomacja od podstaw w opowieściach ekspertów, Toruń 2016, Wydawnictwo Adam Marszałek, s. 205

Sutor Julian, Prawo dyplomatyczne i konsularne, LexisNexis, Warszawa 2012 (wydanie 12 i wydania z lat następnych)

Źródła:

Konwencja Wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych

Konwencja Wiedeńska o stosunkach konsularnych

Uczestnicy konwersatorium posiadają rozszerzoną wiedzę nt. prawa i zwyczaju dyplomatycznego oraz konsularnego. Uzyskują jednocześnie zdolność przeprowadzenia kwerendy źródłowej, formułowania argumentów, sporządzania i prezentowania własnych ocen, krytycznego podejścia do informacji medialnych, wyciągania wniosków i zdolności syntetycznej oceny.

3 punkty ECTS

uczestnictwo w zajęciach - 30 godz.

przygotowanie do zajęć, przygotowanie oraz opracowanie dwóch przypadków studyjnych ( z ca 30-4- min. wystąpieniem i obroną przed grupą prezentowanego stanowiska) - 45 godzin

Łącznie 75 godz. = 3 pkt ECTS

Na zaliczenie przedmiotu składają się następujące elementy:

1. Każdy ze studentów musi przygotować i przedstawić co najmniej dwa przypadki studyjne z zaprezentowanych w opisie przedmiotu (patrz wyżej) 10 tematów. Sposób przestawienia podlega ocenie indywidualnej.

2. Aktywność merytoryczna na zajęciach, przy omawianiu przestawianych tematów.

3. Frekwencja na zajęciach.