Political elites in Central and Eastern Europe

Treści merytoryczne:prezentacja najważniejszych teorii formowani się elit politycznych, scharakteryzowanie najważniejszych scenariuszy wymiany elit w warunkach zmian ustrojowych, identyfikacja najważniejszych aktorów politycznych w tej części Europy i ich przykładowa charakterystyka. Zajęcia będą obejmowały okres historii współczesnej od 1975 roku do chwili obecnej. Będą analizowały najważniejsze wydarzenia i kluczowych aktorów przemian, które w 1989 roku doprowadziły do przemian w Europie środkowo – wschodniej. Zajęcia będą przybliżały słuchaczom współczesną sytuację wewnętrzną w poszczególnych państwach sąsiadujących z RP, jak i ich relację międzynarodowe w najbliższym otoczeniu geopolitycznym. 30 godzin w semestrze

C. W. Mills, Elita władzy, Warszawa 1961

M. Żyromski, Gaetano Mosca twórca socjologicznej teorii elit, Poznań 1996

J. Szczupaczyński (red.), Elity. Demokracja. Wybory, Warszawa 1993

J. Nocoń, Elity polityczne, Toruń 2004

J. Raciborski (red.), Elity rządowe III RP 1997–2004. Portret socjologiczny, Warszawa 2006

J. Staniszkis, Postkomunizm, Gdańsk 2005

J. Staniszkis, O władzy i bezsilności, Kraków 2006

Markowski R. (red.), Populizm i demokracja, Warszawa 2004

S. Muszański, Sojusz nieczystych sumień, Kraków 2010

Artykuły i materiały analityczne/eksperckie prezentowane na zajęciach

Wiedza:

EK 1 – student zna podstawową terminologię politologiczną z zakresu teorii kształtowania się elit politycznych

EK 2 – student ma uporządkowaną znajomość podstawowych zagadnień politologicznych i procesów zachodzących w państwach Europy Środkowo-Wschodniej

EK 3 – student posiada wiedzę na temat najważniejszych dyskusji dotyczącej procesów transformacyjnych po 1989 roku

Umiejętności:

EK 4 – student potrafi analizować, streszczać i prezentować teksty politologiczne z zakresu procesów transformacyjnych i kształtowania elit politycznych

EK 5 – student potrafi wyciągać wnioski z prezentowanych tekstów pokazujące procesy polityczne oraz potrafi odpowiednio rekonstruować i uzasadniać poszczególne wydarzenia

EK 6 – student znajduje i wykorzystuje źródła informacji z zakresu procesów transformacyjnych

Kompetencje:

EK 7 – student potrafi zaplanować i zorganizować indywidualną pracę mającą na celu zrealizowanie zadania badawczego i przyswojenie treści z zakresu filozofii przyrody nieożywionej

EK 8 – student aktywnie angażuje się w przebieg prowadzonych zajęć biorąc udział w dyskusjach, formułując własne wypowiedzi oraz konstruktywne uwagi krytyczne

Metody oceny: zaliczenie z oceną pozytywną student będzie mógł otrzymać na podstawie testu zaliczeniowego; warunkiem dopuszczenia do kolokwium jest zaliczenie dwóch z trzech minikolokwium z lektur; obecność na zajęciach (możliwość opuszczenia max. 2 zajęć, ewentualnie zwolnienie lekarskie), nieobecność ponad liczbowa będzie podstawą do obniżenia oceny.

Z minikolokwium można uzyskać maksymalnie 15 pkt. (1/2 punktów z trzech testów, zaokrąglona do góry). Z testu końcowego można otrzymać 40 pkt.

Oceny:

(5) brb: 48-55

(4+) db+: 46-47

(4) db: 38-45

(3+) dst+: 36-37

(3) dst: 28-35