Different forms of cooperation among East-Central European states

student zapozna się z celami funkcjonowania różnych form współpracy państw środkowo- i wschodnioeuropejskich.

Celem zajęć jest przedstawienie studentom jakie organizacje międzynarodowe funkcjonują w Europie Środkowej i Wschodniej. Studenci dowiedzą się, jakie inne formy współpracy niezinstytucjonalizowanej są obecne w regionie. Formy współpracy regionalnej zostaną omówione na podstawie najnowszych teorii stosunków międzynarodowych.

I. Bibo, Eseje polityczne, Kraków 2012

S. Bień (red.), Polityka zagraniczna Polski po wstąpieniu do NATO i do Unii Europejskiej. Problemy tożsamości i adaptacji, Warszawa 2010,

A. Bocheński, Między Niemcami a Rosją, Warszawa 1994,

S. Łukasiewicz, Trzecia Europa. Polska myśl federalistyczna w Stanach Zjednoczonych 1940-1971, Warszawa - Lublin 2010,

R. Kuźniar (red.), Polska polityka bezpieczeństwa 1989 - 2000, Warszawa 2001,

R. Kuźniar, Polityka zagraniczna III Rzeczypospolitej, Warszawa 2012,

A. Orzelska, Polityka zagraniczna Polski wobec wybranych kwestii spornych w stosunkach transatlantyckich (1989 -2004), Warszawa 2011,

R. Stemplowski, Wprowadzenie do analizy polityki zagranicznej, Warszawa 2007,

M. Sułek, J. Symonides (red.), Państwo w teorii i praktyce stosunków międzynarodowych, Warszawa 2009,

J. Szucs, Trzecia Europa, Lublin 1995,

P. Żurawski vel. Grajewski, Geopolityka - siła - wola. Rzeczypospolitej zmagania z losem, Kraków 2010

WIEDZA:

PEK_W01 student objaśnia podstawowe zagadnienia dotyczące form współpracy państw środkowo i wschodnioeuropejskich

PEK_W02 student opisuje główne uwarunkowania konstruujące współpracę regionalną

PEK_W03 student rozróżnia główne koncepcje polityczne odnoszące się do miejsca i roli państw środkowej i wschodniej Europy

UMIEJĘTNOŚCI:

PEK_U01 student analizuje i streszcza teksty politologiczne poświęcone problematyce przedmiotu

PEK_U02 student znajduje i wykorzystuje źródła informacji z zakresu przedmiotowego

KOMPETENCJE:

PEK_K01 student projektuje realizację zadań indywidualnych i grupowych

ocena 2 (ndst.): student nie bierze udziału w zajęciach, nie podchodzi do kolokwiów, nie umie wykorzystywać podstawowych narzędzi analizy polityki zagranicznej, nie dostrzega głównych problemów w tym obszarze,

ocena 3 (dst.): wykorzystuje tylko podstawowe narzędzia analizy stosunków międzynarodowych, dostrzega podstawowe problemy związane z polską polityką zagraniczną, zalicza część kolokwiów,

ocena 4 (db.): poprawnie wykorzystuje większość narzędzi analizy polityki zagranicznej, poprawnie dostrzega i identyfikuje różne problemy związane z polską polityką zagraniczną, zalicza większość kolokwiów,

ocena 5 (bdb.): wykorzystuje adekwatne narzędzia polityki zagranicznej do analizy poszczególnych procesów, dostrzega i identyfikuje problemy polskiej polityki zagranicznej w sposób wielowektorowy, zalicza wszystkie kolokwia

Studenci zobowiązani są do zaliczenia minimum dwóch z trzech minikolokwiów, z których można otrzymać maksymalnie 30 pkt., połowa z nich (uśredniona do góry) wlicza się do oceny końcowej. Kolokwium końcowe składa się z trzech części (pytań zamkniętych, otwartych i opisu sytuacyjnego), maksymalnie z testu można otrzymać 50 pkt.

Oceny:

b.dobry (5) - 65-57 pkt.

dobry+ (4+) - 55-56 pkt.

dobry (4) - 46-54 pkt.

dostateczny+ (3+) - 44-45 pkt.

dostateczny (3) - 33-43 pkt.