System pomocy społecznej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WS-PO-SPS |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | System pomocy społecznej |
Jednostka: | Instytut Politologii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | K_W14 |
Skrócony opis: |
Zajęcia poświęcone są prezentacji pomocy społecznej jako instytucji polityki społecznej państwa. Ukazują jej genezę, ewolucję oraz współczesne warianty systemowe. |
Pełny opis: |
Program zajęć obejmuje początki zorganizowanej działalności na rzecz osób, rodzin i grup potrzebujących wsparcia oraz kolejne etapy kształtowania się tej instytucji. Następnie prezentowane są typologie systemów pomocy społecznej i ich główne podmioty: sektor publiczny i organizacje pozarządowe. W dalszej kolejności omawiane są współczesne tendencje rozwojowe pomocy społecznej i wyzwania jakie stoją przed tą instytucją. Stosunkowo największa część zajęć poświęcona jest bliższemu omówieniu systemów pomocy społecznej w wybranych krajach europejskich i pozaeuropejskich. Najpełniej zaprezentowany jest polski system pomocy społecznej. |
Literatura: |
Grewiński M., Krzyszkowski J. (red.), Współczesne tendencje w pomocy społecznej i pracy socjalnej, Warszawa 2011. Grewiński M., Krzyszkowski J. (red.), Wybrane aspekty międzynarodowej polityki społecznej - pomoc społeczna i aktywna integracja, Warszawa 2012. Kamiński T., Caritas i polityka. Podmioty wyznaniowe w systemie pomocy społecznej, Warszawa 2012. Krzyszkowski J. Między państwem opiekuńczym a opiekuńczym społeczeństwem. Determinanty funkcjonowania środowiskowej pomocy społecznej na poziomie lokalnym, Łódź 2005. Radwan-Pragłowski J., Frysztacki K., Miłosierdzie i praktyka. Społeczne dzieje pomocy człowiekowi, Katowice 2009. Rymsza M., Aktywizacja w polityce społecznej. W stronę rekonstrukcji europejskich welfare states?, Warszawa 2013. Sałustowicz P., Pomoc społeczna w wybranych krajach Unii Europejskiej, Warszawa 2009. |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
Wiedza EK 1 - student zna genezę i najważniejsze etapy ewolucji systemów pomocy społecznej EK 2 - student posiada wiedzę o modelach pomocy społecznej i systemach pomocy społecznej w wybranych krajach EK 3 - student zna podstawy prawne i strukturę organizacyjną systemu pomocy społecznej w Polsce EK 4 - student posiada wiedzę o zasadach i praktyce udziału trzeciego sektora w realizacji zadań pomocy społecznej, z uwzględnieniem działalności podmiotów wyznaniowych. Umiejętności EK 5 - student potrafi scharakteryzować pomoc społeczną jako instytucję polityki społecznej państwa EK 6 - student potrafi przyporządkować odbiorców pomocy do odpowiednich typów instytucji i określić zakres udzielanych przez nie świadczeń. Kompetencje EK 7 - student zachowuje krytycyzm w stosunku do stereotypowego postrzegania instytucji pomocy społecznej i jej klientów |
Metody i kryteria oceniania: |
WIEDZA (EK 1-4) ocena 2 (ndst) - student nie zna genezy i najważniejszych etapów ewolucji systemów pomocy społecznej; student nie posiada wiedzy o modelach pomocy społecznej i systemach pomocy społecznej w wybranych krajach; student nie zna podstaw prawnych i struktury organizacyjnej pomocy społecznej w Polsce; student nie posiada wiedzy o zasadach i praktyce udziału trzeciego sektora w realizacji zadań pomocy społecznej. ocena 3, 3+ (dst, dst+) - Student w stopniu podstawowym zna genezę i najważniejsze etapy ewolucji systemów pomocy społecznej; student posiada słabo uporządkowaną wiedzę o modelach pomocy społecznej i systemach pomocy społecznej w wybranych krajach; student w ograniczonym zakresie zna podstawy prawne i strukturę organizacyjną pomocy społecznej w Polsce; student posiada elementarną wiedzę o zasadach i praktyce udziału trzeciego sektora w realizacji zadań pomocy społecznej, z uwzględnieniem działalności podmiotów wyznaniowych. ocena 4 (db) - student zna genezę i główne etapy ewolucji systemów pomocy społecznej; student posiada uporządkowaną wiedzę o modelach pomocy społecznej i systemach pomocy społecznej w wybranych krajach; student zna podstawy prawne i strukturę organizacyjną pomocy społecznej w Polsce; student posiada uporządkowaną wiedzę o zasadach i praktyce udziału trzeciego sektora w realizacji zadań pomocy społecznej, w tym o działalności podmiotów wyznaniowych. ocena 4+, 5 (db+, bdb) - Student zna genezę i najważniejsze etapy ewolucji instytucji pomocy społecznej; student posiada pełną wiedzę o modelach pomocy społecznej i systemach pomocy społecznej w wybranych krajach; student zna podstawy prawne i posiada kompletną wiedzę o strukturze organizacyjnej pomocy społecznej w Polsce; student posiada rozległą i uporządkowaną wiedzę o zasadach i praktyce udziału trzeciego sektora w realizacji zadań pomocy społecznej, ze szczególnym uwzględnieniem działalności podmiotów wyznaniowych. UMIEJĘTNOŚCI (EK 5-6) ocena 2 (ndst) - student nie potrafi scharakteryzować pomocy społecznej jako instytucji polityki społecznej państwa; student nie potrafi przyporządkować odbiorców pomocy do odpowiednich typów instytucji i określić zakresu udzielanych przez nie świadczeń. ocena 3, 3+ (dst, dst+) - student w stopniu podstawowym potrafi scharakteryzować pomoc społeczną jako instytucję polityki społecznej państwa; potrafi przyporządkować wybrane grupy odbiorców pomocy do odpowiednich typów instytucji i w stopniu podstawowym określić zakres udzielanych przez nie świadczeń. ocena 4 (db) - student potrafi samodzielnie wskazać cechy pomocy społecznej jako instytucji polityki społecznej państwa; student potrafi przyporządkować większość odbiorców pomocy do odpowiednich typów instytucji i określić zakres udzielanych przez nie świadczeń. ocena 4+,5 (db+,bdb) - student potrafi wyczerpująco scharakteryzować pomoc społeczną jako instytucję polityki społecznej państwa; student potrafi przyporządkować wszystkie kategorie odbiorców pomocy do odpowiednich typów instytucji i określić zakres udzielanych przez nie świadczeń. Zajęcia kończą się zaliczeniem na ocenę w formie ustnej. Studenci losują zestawy trzech pytań. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.