Safety of road traffic

Przedmiot ma na celu zapoznanie studenta z ogólną problematyką bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Ma za zadanie ukazać specyfikę wpływu różnych czynników na bezpieczeństwa w ruchu drogowym w Polsce - w oparciu o statystyki i raporty bezpieczeństwa, normy prawne obowiązujące w tym zakresie, działania służb i instytucji odpowiedzialnych za bezpieczeństwo w tym obszarze a także tworzone procedury i stosowane działania na rzecz poprawy bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

Przedmiot ma na celu zapoznanie studenta z ogólną problematyką bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Ma za zadanie ukazać specyfikę wpływu różnych czynników na bezpieczeństwa w ruchu drogowym w Polsce - w oparciu o statystyki i raporty bezpieczeństwa, normy prawne obowiązujące w tym zakresie, działania służb i instytucji odpowiedzialnych za bezpieczeństwo w tym obszarze a także tworzone procedury i stosowane działania na rzecz poprawy bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

OBOWIĄZKOWA

S. Gaca, W. Suchorzewski, M. Tracz, Inżynieria ruchu drogowego, WKiŁ, Warszawa 2009;

W. Kotowski, Prawne problemy ruchu drogowego. Komentarz, Wydawnictwo C.H. Beck 2007;

W. Pamuła, Bezpieczeństwo w ruchu drogowym i w transporcie lotniczym, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2006;

J. Pecyna, Bezpieczeństwo ruchu drogowego. „Technika w praktyce” R: 2013-10-01;

R. Stefański, Prawo o ruchu drogowym. Komentarz, Wydawnictwo Wolters Kluwer, Warszawa 2005.;

T. Szczuraszek, Bezpieczeństwo ruchu miejskiego, WKiŁ, Warszawa 2008;

J. Wicher, Bezpieczeństwo samochodów i ruchu drogowego, WKiŁ, Warszawa 2004.

UZUPEŁNIAJACA

J. Chmielewski, Bezpieczeństwo ruchu drogowego, WKiŁ, Warszawa 2005;

Narodowy Program Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego 2013-2020;

C. Podkowicz, Wpływ zagospodarowania przestrzennego na bezpieczeństwo ruchu drogowego, Wydawnictwo Politechniki Białostockiej, Białystok 1994;

K. Rajchel, Bezpieczeństwo ruchu drogowego w działaniach administracji publicznej, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej 2006;

Arturo Perez-Reverte, Wielkie katastrofy XX wieku. Warszawa 2000.

AKTY PRAWNE:

1. Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym. (Dz.U.05.108.908)

2. Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 o publicznym transporcie zbiorowym (Dz.U.2011 Nr 5 poz. 13)

3. Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o przewozie towarów niebezpiecznych (Dz. U. 2016 poz.1834)

4. Ustawa o transporcie drogowym z dnia 6 września 2001 r (Dz.U.07.125.874)

5. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz.U. z 1997 r. Nr 88, poz. 553 z późn. zm.)

6. Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz.U. z 1971r. Nr 12, poz. 114)

W zakresie wiedzy

Student ma wiedzę w zakresie bezpieczeństwa w ruchu drogowym niezbędną do formułowania i rozwiązywania problemów z nim związanych. Wie, jakie czynniki z układu człowiek – pojazd - droga mają szczególne znaczenie w planowaniu i poprawie bezpieczeństwa ruchu drogowego. Posiada wiedzę o cechach psychologicznych i fizjologicznych kierowców, mających wpływ na zachowanie w ruchu drogowym. Potrafi ocenić miejsca niebezpieczne oraz przeprowadzić analizę stanu zagrożenia.

W zakresie umiejętności

Student posiada umiejętność identyfikowania zagrożeń bezpieczeństwa w ruchu drogowym oraz rozumienia zasad organizacji podmiotów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo w ruchu drogowym tudzież zasad realizacji zadań przez te podmioty – potrafi definiować pojęcie wypadku drogowego i wskazać różnice pomiędzy katastrofą, wypadkiem a kolizją drogową. Student zna metody, formy i działania podejmowane w celu zapewnienia i poprawy bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

W zakresie kompetencji społecznych

Student stosuje procedury administracyjne związane z bezpieczeństwem w ruchu drogowym. Ma świadomość wagi i znaczenia właściwej interpretacji tekstów prawnych oraz działania w myśl zasad praworządności organów państwa.

Na zaliczenie zajęć składają się następujące elementy:

1) Obecność podczas zajęć;

2) Pisemny testu.

Studentowi zostanie przedstawiony test wiedzy składający się z 30 pytań zamkniętych (test jednokrotnego wyboru). Ocena uwarunkowana jest znajomością i umiejętnością zrealizowania wymienionej tematyki. W szczególności ocenia będzie podlegała umiejętność koordynacji wiedzy, wynikającej z tematów, będących przedmiotem zaliczenia z całokształtem treści przedmiotu. Zakłada się równorzędną wartość poszczególnych zagadnień. Test zalicza 16 pełnych, poprawnych odpowiedzi. Poprawnych 18 - ocena dostateczna; 21 poprawnych odpowiedzi – ocena dostateczna plus; 24 poprawnych odpowiedzi – ocena dobra; 27 poprawnych odpowiedzi - ocena dobra plus; 30 poprawnych odpowiedzi – ocena bardzo dobra.

2 – student nie osiągnął wymaganych efektów kształcenia - poniżej 50 %

3 – student osiągnął efekty kształcenia w stopniu dostatecznym - 51 do 60 %

3+ – student osiągnął efekty kształcenia w stopniu dostatecznym plus - 61 do 70 %

4 – student osiągnął efekty kształcenia w stopniu dobrym - 71 do 80 %

4+ – student osiągnął efekty kształcenia w stopniu dobrym plus - 81 do 90 %

5 – student osiągnął efekty kształcenia w stopniu bardzo dobrym - 91 do 100 %