Cultural anthropology

Poziom przedmiotu: obligatoryjny/ćwiczenia.

Cele przedmiotu: podstawowym celem ćwiczeń z "Antropologii kultury" jest zapoznanie studentów ze źródłowymi tekstami antropologii kulturowej. Zdobyta wiedza ma służyć wprowadzeniu studenta w świat różnorodności kulturowej i przybliżyć zjawiska związane z rozwojem, regresją oraz zmianą kulturową, wzmocnioną obecnie przez procesy globalizacji.

Treści merytoryczne:

Wprowadzenie w problematykę oraz podstawową siatkę pojęciową.

Pojęcie kultury i definicyjne typologie pojęcia „kultura”.

Ewolucjonizm – pierwsza orientacja teoretyczna w antropologii.

Historyzm.

Dyfuzjonizm – krytyczna reakcja na ewolucjonizm.

Kierunek funkcjonalistyczny.

Neoewolucjonizm.

Etnologia francuska.

Amerykańska szkoła kultury i osobowości.

Antropologia strukturalna.

Rodzina.

Język – symboliczny przewodnik po kulturze.

Czas i myślenie o świecie.

Przestrzeń.

Antropologia ciała.

Metody oceny:

1) Obecność na zajęciach jest obowiązkowa. Za wszystkie obecności student otrzymuje 1 punkt. Dwie nieobecności obligują studenta do pisania pracy semestralnej (po konsultacji tematu oraz bibliografii z prowadzącym ćwiczenia). Trzy nieobecności oznaczają brak zaliczenia ćwiczeń.

2) Aktywność na zajęciach jest punktowana plusami, a nieprzygotowanie do zajęć minusami.

3) W trakcie semestru studenci będą pisać trzy kolokwia, za każde kolokwium student może zdobyć 10 punktów.

4) Aby zaliczyć zajęcia, student powinien zdobyć min. 18 pkt.

5) Osoba, która zdobyła najwyższą ilość punktów z ćwiczeń jest zwolniona z egzaminu z "Antropologii kultury" z wynikiem bardzo dobrym.

I. Zajęcia organizacyjne

II. Czarnowski S., Kultura [w:] Antropologia kultury, A. Mencwel red., Warszawa 2001, s. 28-35; Czarnowski S., Wędrówka narzędzia, [w:] Wybór pism socjologicznych, Warszawa 1982; K. Romaniszyn, O ujednolicaniu i o swoistości kultur, [w:] Jedność i różnorodność, E. Rekłajtis, R. Wiśniewski, J. Zdanowski, Warszawa 2010, s. 35-46.

III. Linton R., Dyfuzja [w:] Elementy teorii socjologicznych, W. Derczyński, A. Jasińska-Kania,

J. Szacki red., Warszawa 1975, s 261-278; Frazer G. J., Złota Gałąź, Warszawa 1962 PIW, s. 37-70, M. D. Sahlins, Pierwotne społeczeństwo dobrobytu, [w:] Badanie kultury. Elementy teorii antropologicznej,

M. Kempny, E. Nowicka (red.), Warszawa 2005, s.275-306.

IV. Malinowski B., Argonauci Zachodniego Pacyfiku, Dzieła, tom III, Warszawa 2005, (fragm.).

V. White L. A., Rozwój kultury [w:] Świat człowieka – świat kultury. Antologia tekstów klasycznej antropologii, E. Nowicka, M. Głowacka-Grajper (red.), Warszawa 2007, s.641-647; Harris M., Matka krowa, [w:] Świat człowieka – świat kultury. Antologia tekstów klasycznej antropologii, E. Nowicka, M. Głowacka-Grajper (red.), Warszawa 2007,s. 670-682.

VI. Benedict R., Wzory kultury, Warszawa 1966 (fragm.); Benedict R., Chryzantema i miecz, Warszawa 1999, s. 97-138, Mead M., Trzy studia: Dojrzewanie na Samoa, Warszawa 1986, s. 19-73, 153-186.

VII. Gennep van A. Obrzędy przejścia. Systematyczne studium ceremonii (fragm.)Warszawa 2006; Turner W. V., Przejścia, marginesy i bieda: religijne symbole communitas, [w:] tenże, Gry społeczne, pola i metafory. Symboliczne działanie w społeczeństwie, Kraków 2005, s. 195-227.

VIII. Levi-Strauss C., Myśli nieoswojona, Warszawa 1969, rozdz. Wiedza konkretu, s. 9-52; Levi-Strauss C., Smutek tropików, Łódź 1992 (fragm.)

IX. Schmidt W., Fazy rozwojowe prawa macierzystego. Pozytywne i negatywne cechy prawa macierzystego, [w:] Etnologia. Wybór tekstów, Z. Sokolewicz red., Warszawa 1969, s. 109-121.

X. Fromm E., Zapomniany język, Warszawa 1984, rozdz. I-III, IV do s. 69; Ong W.J., Oralność

i piśmienność, Lublin 1992 (fragm.)

XI. Sapir E., Kultura, język i osobowość, Warszawa 1978, s. 33-95; W. Żelazny, Języki międzynarodowe, jako dobrodziejstwo i instrument uśmiercania języków i kultur w świecie współczesnym, [w:] Jedność i różnorodność, E. Rekłajtis, R. Wiśniewski, J. Zdanowski, Warszawa 2010, s. 173-186.

XII. Le Goff J., Czas Kościoła i czas kupca [w:] Czas w kulturze, A. Zajączkowski (red.), Warszawa 1988, s. 331-355; Zajączkowski A., Czas w Afryce [w:] Czas w Kulturze, A. Zajączkowski (red.), Warszawa 1988, s.15-47.

XIII. Hall E., Ukryty wymiar, Warszawa 2001, s. 131-165, Rybczyński W., Najpiękniejszy dom na świecie. Warszawa 2003 rozdz. I (do str. 20) i II; Hall E., Czwarty wymiar w architekturze: studium

o wpływie budynku na zachowanie człowieka, Warszawa 2001, s. 11-42

XIV. Yi-Fu T., Ciało, relacje międzyludzkie i wartości przestrzenne, [w:] Antropologia kultury, A. Mencwel red., Warszawa 2001, s.152-162; Aries P. Śmierć na Opak, [w:] Antropologia ciała, M. Szpakowska (red.), Warszawa 2008, s. 297-304.

Wiedza:

student wie czym jest dyscyplina, zna genezę dyscypliny, siatkę pojęciową oraz typologie w zakresie kultury, zna kluczowe dla dyscypliny teorie oraz szkoły badań. Student zna teoretyczne podstawy i praktyczne znaczenia kluczowych problemów dla dyscypliny.

Umiejętności:

student czyta i interpretuje teksty z zakresu antropologii kultury. Posiada umiejętność analizy powiązań sfery kultury i społecznej oraz ich wzajemnych relacji, zapoznaje się z funkcjonowaniem instytucji kultury, reguł ich funkcjonowania oraz ich społecznych aspektów tak w wymiarze powstawania i zmiany, jak i skutków oddziaływania.

Kompetencje:

student dzięki konwersatorium posiada kompetencje w zakresie umożliwiającym prowadzenie samodzielnej analizy kontekstualnej, ale przede wszystkim ma wiedzę i umiejętności praktycznej analizy opisanych zjawisk i zastosowania ich do konkretnych empirycznych sytuacji.

Trzy kolokwia na koniec kursu możliwość poprawy.