Security of public transportation and communication

Przedmiot ma na celu zapoznanie studenta w problematyką szeroko rozumianego bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym i powietrznym. Ma za zadanie ukazać specyfikę bezpieczeństwa w komunikacji powszechnej i transporcie, normy prawne obowiązujące w tym zakresie oraz procedury stosowane w przestrzeni badań wypadków w ruchu lądowym, wodnym i powietrznym.

Przedmiot ma na celu zapoznanie studenta w problematyką szeroko rozumianego bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym i powietrznym. Ma za zadanie ukazać specyfikę bezpieczeństwa w komunikacji powszechnej i transporcie, normy prawne obowiązujące w tym zakresie oraz procedury stosowane w przestrzeni badań wypadków w ruchu lądowym, wodnym i powietrznym. Szczegółowa problematyka sprowadza się do omówienia następujących zagadnień:

1. Pojęcie bezpieczeństwa w komunikacji powszechnej, katastrofy w ruchu lądowym, wodnym i powietrznym, wypadku drogowego i kolizji drogowej

2. Zabezpieczenie miejsca katastrofy i wypadku w ruchu powietrznym i wodnym.

3. Badanie przyczyn katastrof i wypadków w ruchu powietrznym i wodnym.

4. Zabezpieczenie miejsca zdarzenia drogowego(kolizji, wypadku, katastrofy w ruchu drogowym)

5. Metodyka badania miejsca zdarzenia drogowego

6. Katastrofy i wypadki drogowe w Polsce

7. Przyczyny i sprawcy wypadków drogowych

8. Rodzaje, miejsca i ofiary wypadków. Samobójstwa w komunikacji

9. Nietrzeźwi uczestnicy ruchu drogowego

10. Najczęstsze wykroczenia w ruchu drogowym

11. Instytucje realizująca zadania na rzecz bezpieczeństwa w komunikacji powszechnej

- Policja

- Żandarmeria Wojskowa

- Inspekcja Transportu Drogowego

- Straże Miejskie i Gminne

- Straż Ochrony Kolei

- Straż Graniczna

- WORD

- System Ratownictwa Medycznego

- Państwowa Straż Pożarna

12. Odpowiedzialność karna za przestępstwa w ruchu drogowym

13. Odpowiedzialność karna za wykroczenia w ruchu drogowym

14. Postępowanie karne w sprawach wypadków drogowych

15. Postępowanie o wykroczenia w ruchu drogowym.

1. Perez-Reverte A., Wielkie katastrofy XX wieku. Warszawa 2000;

2. Hołyst B., Kryminalistyka. Warszawa 2004, s. 366-397;

3. Hołyst B., Kryminologia. Warszawa 1994, s. 245-261;

4. Hołyst B., Wiktymologia. Warszawa 2011, s. 300-324;

5. Hołyst B., Suicydologia. Warszawa 2002, s. 769-777;

6. Starkowski D., Bleńczak K., Zwierzycki W., Samochodowy

transport krajowy i międzynarodowy. Kompendium wiedzy

praktycznej. T. 4. 2011;

7. Galińska H., Technologia transportu wodnego śródlądowego.

Gdańsk 1985;

8. Filar M., Kodeks karny komentarz. Warszawa 2008;

9. Mikulski Glass, Polski transport lotniczy. Warszawa 1980;

10. „Młody Technik”. R: 1969, nr 8. 50 lat polskiej komunikacji

lotniczej.

11. Transportnaja Bjezopastnosć i Tiechnologija. R: 2012, nr 2.

12. Rydzkowski W., Wojewódzka-Król K., Transport. Warszawa 2008

13. Jacek Żak, Transport. W: Logistyka. Red. Danuta Kiperska-Moroń.

Poznań 2009;

14. Pecyna J., Bezpieczeństwo ruchu drogowego. „Technika w

praktyce” R: 2013-10-01

15. Wicher J., Bezpieczeństwo samochodów i ruchu drogowego.

Warszawa 2012;

16. Gaca S., Wojciech Suchorzewski, Marian Tracz, Inżynieria ruchu

drogowego. 2011;

17. Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji RP, Krajowy

transport drogowy. Wyd. 4 – poprawione, Kraków 2006,

materiały przygotowujące do uzyskania certyfikatu kompetencji

zawodowych.

18. Grudzieński T., Pusty T., Reutt P., Transport drogowy materiałów

niebezpiecznych. Warszawa 1968;

19. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny. DzU. z 1997 r. Nr

88, poz. 553 z późn. zm.

20. Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym.

DzU. z 2003 r. Nr 58, poz. 515 z późn. zm.

21. Drexler Z., Przepisy ruchu drogowego z ilustrowanym

komentarzem. Warszawa 2012.

Wiedza

EK 1 - BW1_W10

Student ma wiedzę o pojęciach z zakresu bezpieczeństwa w komunikacji oraz o zagrożeniach bezpieczeństwa w komunikacji powszechnej i transporcie, a także o systemie utrzymania bezpieczeństwa w tym obszarze.

Umiejętności

EK 2 - BW1_U05

Student posiada umiejętność rozumienia zasad organizacji podmiotów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo w komunikacji oraz zakresie zadań realizowanych przez te podmioty w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa.

EK 3 - BW1_U09

Student potrafi dobierać, wdrażać i koordynować odpowiednie dla określonych sytuacji strategie działania.

ECTS [1 ECTS = 30(25) godz.]:

udział w wykładzie: 30 godz.

konsultacje: 5 godz.

przygotowanie zaliczenia: 30 godz.

suma godzin: [65/30(25)=2]

liczba ECTS: 2

Zaliczenie na ocenę.

Kryteria oceniania:

- aktywność na zajęciach;

- jakość prezentacji grupowej;

- pisemna forma zaliczenia.

Link do przedmiotu:

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aHwzqVRufkle54bTHHzY-T-EFBNzK_KOXbYbMRnuVS8g1%40thread.tacv2/conversations?groupId=159d2a42-8d97-489a-83c2-965b7c105a18&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3

Według wymogów WSE.

Przedmiot ma na celu zapoznanie studenta w problematyką szeroko rozumianego bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym i powietrznym. Ma za zadanie ukazać specyfikę bezpieczeństwa w komunikacji powszechnej i transporcie, normy prawne obowiązujące w tym zakresie oraz procedury stosowane w przestrzeni badań wypadków w ruchu lądowym, wodnym i powietrznym.

Przedmiot ma na celu zapoznanie studenta w problematyką szeroko rozumianego bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym i powietrznym. Ma za zadanie ukazać specyfikę bezpieczeństwa w komunikacji powszechnej i transporcie, normy prawne obowiązujące w tym zakresie oraz procedury stosowane w przestrzeni badań wypadków w ruchu lądowym, wodnym i powietrznym. Szczegółowa problematyka sprowadza się do omówienia następujących zagadnień:

1. Pojęcie bezpieczeństwa w komunikacji powszechnej, katastrofy w ruchu lądowym, wodnym i powietrznym, wypadku drogowego i kolizji drogowej

2. Zabezpieczenie miejsca katastrofy i wypadku w ruchu powietrznym i wodnym.

3. Badanie przyczyn katastrof i wypadków w ruchu powietrznym i wodnym.

4. Zabezpieczenie miejsca zdarzenia drogowego(kolizji, wypadku, katastrofy w ruchu drogowym)

5. Metodyka badania miejsca zdarzenia drogowego

6. Katastrofy i wypadki drogowe w Polsce

7. Przyczyny i sprawcy wypadków drogowych

8. Rodzaje, miejsca i ofiary wypadków. Samobójstwa w komunikacji

9. Nietrzeźwi uczestnicy ruchu drogowego

10. Najczęstsze wykroczenia w ruchu drogowym

11. Instytucje realizująca zadania na rzecz bezpieczeństwa w komunikacji powszechnej

- Policja

- Żandarmeria Wojskowa

- Inspekcja Transportu Drogowego

- Straże Miejskie i Gminne

- Straż Ochrony Kolei

- Straż Graniczna

- WORD

- System Ratownictwa Medycznego

- Państwowa Straż Pożarna

12. Odpowiedzialność karna za przestępstwa w ruchu drogowym

13. Odpowiedzialność karna za wykroczenia w ruchu drogowym

14. Postępowanie karne w sprawach wypadków drogowych

15. Postępowanie o wykroczenia w ruchu drogowym.

1. Perez-Reverte A., Wielkie katastrofy XX wieku. Warszawa 2000;

2. Hołyst B., Kryminalistyka. Warszawa 2004, s. 366-397;

3. Hołyst B., Kryminologia. Warszawa 1994, s. 245-261;

4. Hołyst B., Wiktymologia. Warszawa 2011, s. 300-324;

5. Hołyst B., Suicydologia. Warszawa 2002, s. 769-777;

6. Starkowski D., Bleńczak K., Zwierzycki W., Samochodowy

transport krajowy i międzynarodowy. Kompendium wiedzy

praktycznej. T. 4. 2011;

7. Galińska H., Technologia transportu wodnego śródlądowego.

Gdańsk 1985;

8. Filar M., Kodeks karny komentarz. Warszawa 2008;

9. Mikulski Glass, Polski transport lotniczy. Warszawa 1980;

10. „Młody Technik”. R: 1969, nr 8. 50 lat polskiej komunikacji

lotniczej.

11. Transportnaja Bjezopastnosć i Tiechnologija. R: 2012, nr 2.

12. Rydzkowski W., Wojewódzka-Król K., Transport. Warszawa 2008

13. Jacek Żak, Transport. W: Logistyka. Red. Danuta Kiperska-Moroń.

Poznań 2009;

14. Pecyna J., Bezpieczeństwo ruchu drogowego. „Technika w

praktyce” R: 2013-10-01

15. Wicher J., Bezpieczeństwo samochodów i ruchu drogowego.

Warszawa 2012;

16. Gaca S., Wojciech Suchorzewski, Marian Tracz, Inżynieria ruchu

drogowego. 2011;

17. Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji RP, Krajowy

transport drogowy. Wyd. 4 – poprawione, Kraków 2006,

materiały przygotowujące do uzyskania certyfikatu kompetencji

zawodowych.

18. Grudzieński T., Pusty T., Reutt P., Transport drogowy materiałów

niebezpiecznych. Warszawa 1968;

19. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny. DzU. z 1997 r. Nr

88, poz. 553 z późn. zm.

20. Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym.

DzU. z 2003 r. Nr 58, poz. 515 z późn. zm.

21. Drexler Z., Przepisy ruchu drogowego z ilustrowanym

komentarzem. Warszawa 2012.

Zajęcia prowadzone są metodą zdalną przy wykorzystaniu platformy Mc Teams.

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aff6c3d59023d47d5a3df2ba05e8eb726%40thread.tacv2/conversations?groupId=c7b059de-33db-4a88-abb9-b4acfd7f2163&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3

Kontakt do prowadzącego zajęcia:

e-mail: z.mikolajczyk@uksw.edu.pl

tel.: 780073292

Dyżur: każda środa w godz.: 8:00-9:30

Przedmiot ma na celu zapoznanie studenta w problematyką szeroko rozumianego bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym i powietrznym. Ma za zadanie ukazać specyfikę bezpieczeństwa w komunikacji powszechnej i transporcie, normy prawne obowiązujące w tym zakresie oraz procedury stosowane w przestrzeni badań wypadków w ruchu lądowym, wodnym i powietrznym.

Przedmiot ma na celu zapoznanie studenta w problematyką szeroko rozumianego bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym i powietrznym. Ma za zadanie ukazać specyfikę bezpieczeństwa w komunikacji powszechnej i transporcie, normy prawne obowiązujące w tym zakresie oraz procedury stosowane w przestrzeni badań wypadków w ruchu lądowym, wodnym i powietrznym. Szczegółowa problematyka sprowadza się do omówienia następujących zagadnień:

1. Pojęcie bezpieczeństwa w komunikacji powszechnej, katastrofy w ruchu lądowym, wodnym i powietrznym, wypadku drogowego i kolizji drogowej

2. Zabezpieczenie miejsca katastrofy i wypadku w ruchu powietrznym i wodnym.

3. Badanie przyczyn katastrof i wypadków w ruchu powietrznym i wodnym.

4. Zabezpieczenie miejsca zdarzenia drogowego(kolizji, wypadku, katastrofy w ruchu drogowym)

5. Metodyka badania miejsca zdarzenia drogowego

6. Katastrofy i wypadki drogowe w Polsce

7. Przyczyny i sprawcy wypadków drogowych

8. Rodzaje, miejsca i ofiary wypadków. Samobójstwa w komunikacji

9. Nietrzeźwi uczestnicy ruchu drogowego

10. Najczęstsze wykroczenia w ruchu drogowym

11. Instytucje realizująca zadania na rzecz bezpieczeństwa w komunikacji powszechnej

- Policja

- Żandarmeria Wojskowa

- Inspekcja Transportu Drogowego

- Straże Miejskie i Gminne

- Straż Ochrony Kolei

- Straż Graniczna

- WORD

- System Ratownictwa Medycznego

- Państwowa Straż Pożarna

12. Odpowiedzialność karna za przestępstwa w ruchu drogowym

13. Odpowiedzialność karna za wykroczenia w ruchu drogowym

14. Postępowanie karne w sprawach wypadków drogowych

15. Postępowanie o wykroczenia w ruchu drogowym.

1. Perez-Reverte A., Wielkie katastrofy XX wieku. Warszawa 2000;

2. Hołyst B., Kryminalistyka. Warszawa 2004, s. 366-397;

3. Hołyst B., Kryminologia. Warszawa 1994, s. 245-261;

4. Hołyst B., Wiktymologia. Warszawa 2011, s. 300-324;

5. Hołyst B., Suicydologia. Warszawa 2002, s. 769-777;

6. Starkowski D., Bleńczak K., Zwierzycki W., Samochodowy

transport krajowy i międzynarodowy. Kompendium wiedzy

praktycznej. T. 4. 2011;

7. Galińska H., Technologia transportu wodnego śródlądowego.

Gdańsk 1985;

8. Filar M., Kodeks karny komentarz. Warszawa 2008;

9. Mikulski Glass, Polski transport lotniczy. Warszawa 1980;

10. „Młody Technik”. R: 1969, nr 8. 50 lat polskiej komunikacji

lotniczej.

11. Transportnaja Bjezopastnosć i Tiechnologija. R: 2012, nr 2.

12. Rydzkowski W., Wojewódzka-Król K., Transport. Warszawa 2008

13. Jacek Żak, Transport. W: Logistyka. Red. Danuta Kiperska-Moroń.

Poznań 2009;

14. Pecyna J., Bezpieczeństwo ruchu drogowego. „Technika w

praktyce” R: 2013-10-01

15. Wicher J., Bezpieczeństwo samochodów i ruchu drogowego.

Warszawa 2012;

16. Gaca S., Wojciech Suchorzewski, Marian Tracz, Inżynieria ruchu

drogowego. 2011;

17. Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji RP, Krajowy

transport drogowy. Wyd. 4 – poprawione, Kraków 2006,

materiały przygotowujące do uzyskania certyfikatu kompetencji

zawodowych.

18. Grudzieński T., Pusty T., Reutt P., Transport drogowy materiałów

niebezpiecznych. Warszawa 1968;

19. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny. DzU. z 1997 r. Nr

88, poz. 553 z późn. zm.

20. Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym.

DzU. z 2003 r. Nr 58, poz. 515 z późn. zm.

21. Drexler Z., Przepisy ruchu drogowego z ilustrowanym

komentarzem. Warszawa 2012.

Zajęcia prowadzone są metodą zdalną przy wykorzystaniu platformy Mc Teams.

https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aHwzqVRufkle54bTHHzY-T-EFBNzK_KOXbYbMRnuVS8g1%40thread.tacv2/conversations?groupId=159d2a42-8d97-489a-83c2-965b7c105a18&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3

Kontakt do prowadzącego zajęcia:

e-mail: z.mikolajczyk@uksw.edu.pl

tel.: 780073292

Dyżur: każda środa w godz.: 8:00-9:30