(in Polish) Superwizja

Zajęcia wprowadzają studenta w problematykę wsparcia superwizyjnego, w szczególności realizowanego w ramach pracy z rodziną. Prezentowane i dyskutowane zostają podstawowe pojęcia, koncepcje oraz rozumienia superwizji, funkcje i znaczenie superwizji oraz wybrane formy oddziaływań superwizyjnych w kontekście pracy z rodzinami.

Rola i znaczenie superwizji w różnych obszarach działań praktycznych w ostatnich latach rośnie. Prócz psychoterapii oraz pracy socjalnej profesjonalna superwizja staje się elementem organizacji oraz rozwoju zawodowego np. w opiece nad osobami niesamodzielnymi, asystowaniu rodzinie, poradnictwie psychologiczno-pedagogicznym.

Superwizję w pracy z rodzinami rozpatrywać można zarówno w kontekście zwiększenia sprawności zawodowej oraz rozwoju zawodowego osób pracujących z rodziną jak również efektywności organizacyjnej placówek (instytucji) pracy z rodzinami. W ten sposób superwizja realizuje zarówno funkcje edukacyjne, wspierające oraz konsultacyjne jak również organizacyjne.

W ramach zajęć dokonane zostają podstawowe ustalenia definicyjne i treściowe. Wyjaśnione zostaje rozumienie i znaczenie superwizji. Prezentowane i dyskutowane zostają podstawowe pojęcia, koncepcje oraz rozumienia superwizji jak również funkcje i znaczenie superwizji oraz wybrane formy oddziaływań superwizyjnych w kontekście pracy z rodzinami.

• Chraniuk, A.; Dujanowicz, K. (2016). Superwizja w coachingu. Wydawnictwo Słowa i Myśli, Lublin, 2016.

• Ferreira, K.; Grewiński, M.; Reis-Jorge, J. (2014), Superwizja jako instrument rozwoju zawodowego w służbach społecznych. MCPS/WSP, Warszawa.

• Gilbert, M.C., Evans, K. (2004), Superwizja w psychoterapii, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.

• Grewiński, M.; Skrzypczak, B. (red.) (2014), Superwizja pracy socjalnej. Wydawnictwo WSP, Warszawa.

• Kozioł, M.; Szewczyk, R. (2016). Elastyczna komunikacja w procesie superwizyjnym. Coaching Review 1/2016 (8) s. 26–46, ISSN: 2081-7029.

• Kulesza, M(arek); Kulesza M(arta) (2013), Coaching i superwizja w obszarze działań społecznych. W obliczu procesów profesjonalizacyjnych. EDU Research, Warszawa.

• Łuczyńska, M.; Olech, A. (2013), Wprowadzenie do superwizji pracy socjalnej. CRZL, Warszawa.

• Markiewicz, Z. (2012), Obraz superwizora w wybranych modelach superwizji pracy socjalnej. [w]: O pracy i pomocy społecznej z pedagogicznego punktu widzenia. Red. F. Marek, S. Śliwa. WIŚ, Opole.

• Szmagalski, J. (2004), Stres i wypalenie zawodowe pracowników socjalnych, Instytut Rozowoju Służb Społecznych, Warszawa.

• Szmagalski, J. (red.), (2005), Superwizja pracy socjalnej. Zastosowanie i dylematy. IRSS, Warszawa.

Wiedza:

EK_1 - student posiada podstawową wiedzę na temat istoty i celów superwizji oraz jej miejscu w kontekście rozwoju człowieka w cyklu życia

EK_2 - student opisuje procesy i mechanizmy komunikowania się w poszczególnych formach superwizji oraz w przebiegu sesji superwizyjnych

EK_3 - student charakteryzuje uwarunkowania komunikowania się podczas procesu superwizyjnego, wymienia jego główne elementy, prawidłowości i zakłócenia.

Umiejętności:

EK_4 - student posiada umiejętność analizy technik komunikacyjnych niezbędnych w relacji pomiędzy superwizorem a superwizowanym

EK_5 - student potrafi ukazać projekty zastosowania superwizji w wybranych jednostkach organizacyjnych, w szczególnościw kontekście pracy z rodziną;

EK_6 - student dokonuje obserwacji i interpretacji skuteczności metod działań superwizyjnych, analizuje powiązania superwizji z innymi obszarami działań wspierających.

Kompetencje społeczne:

EK_7 - student rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego oraz rolę superwizji w tym obszarze;

EK_8 - student posiada przekonanie o konieczności postępowania w sposób etyczny i profesjonalny realizacji procesu superwizyjnego w kontekście własnego przygotowania do pracy, podejmowanych decyzji i prowadzonych działań oraz ich skutków

EK_9 - student docenia rolę współpracy międzyinstytucjonalnej w celu profesjonalizacji superwizji w szczególności w obszarze w pracy z rodziną.

Punkty ECTS: 3

Zajęcia ćwiczeniowe z prowadzącym - 30 godzin

Przygotowanie się do zajęć, zadania domowe - 30godzin

Przygotowanie się do zaliczenia - 20 godzin

OCENA obejmuje

- obserwacje studenta podczas zajęć

- weryfikacje prac oraz sposobu przygotowania się do zajęć

- ocenę z kolokwium zaliczeniowego (min. 50% punktów)

Wiedza (EK 1-3):

Ocena 2 (ndst) – student nie posiada podstawowej wiedzy na temat istoty i celów superwizji oraz jej miejscu w naukach o rodzinie; nie potrafi opisać procesów i mechanizmów komunikowania się w poszczególnych formach superwizji oraz w przebiegu sesji superwizyjnych; nie potrafi scharakteryzować uwarunkowań procesu uczenia się podczas procesu superwizyjnego oraz wymienić jego głównych elementów.

Ocena 3 (dst) – student w ograniczonym stopniu posiada podstawową wiedzę na temat istoty i celów superwizji oraz jej miejscu w naukach o rodzinie; nie w pełni opisuje procesy i mechanizmy komunikowania się w poszczególnych formach superwizji oraz w przebiegu sesji superwizyjnych; w ograniczonym stopniu charakteryzuje uwarunkowania uczenia się podczas procesu superwizyjnego oraz wymienia nie wszystkie jego główne elementy.

Ocena 4 (db) – student posiada podstawową wiedzę na temat istoty i celów superwizji oraz jej miejscu w naukach o rodzinie; potrafi wskazać i ogólnie opisać najważniejsze (min. 50%) procesy i mechanizmy komunikowania się w poszczególnych formach superwizji oraz w przebiegu sesji superwizyjnych; poprawnie charakteryzuje uwarunkowania uczenia się podczas procesu superwizyjnego oraz wymienia jego główne elementy.

Ocena 5 (bdb) – student posiada szczególową wiedzę na temat istoty i celów superwizji oraz jej miejscu w naukach o rodzinie; potrafi wskazać i szczegółowo opisać najważniejsze (min. 80%) procesy i mechanizmy komunikowania się w poszczególnych formach superwizji oraz w przebiegu sesji superwizyjnych; dokładnie charakteryzuje uwarunkowania uczenia się podczas procesu superwizyjnego oraz wymienia jego główne elementy.

Umiejętności (EK 4-6):

Ocena 2 (ndst) – student nie posiada umiejętności analizy technik komunikacyjnych niezbędnych w relacji pomiędzy superwizorem a pracownikiem; nie potrafi ukazać projektów zastosowania superwizji w wybranych jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej; nie potrafi dokonać obserwacji i interpretacji skuteczności metod działań superwizyjnych oraz analizować powiązań superwizji z innymi obszarami działań wspierających rozwój zawodowy.

Ocena 3 (dst) – student częściowo wykazuje umiejętność analizy technik komunikacyjnych niezbędnych w relacji pomiędzy superwizorem a pracownikiem; w ograniczonym stopniu ukazuje projekty zastosowania superwizji w wybranych jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej; niekompletnie dokonuje obserwacji i interpretacji skuteczności metod działań superwizyjnych oraz niekompletnie analizuje powiązania superwizji z innymi obszarami działań wspierających rozwój zawodowy.

Ocena 4 (db) – student wykazuje podstawową umiejętność analizy technik komunikacyjnych niezbędnych w relacji pomiędzy superwizorem a pracownikiem; potrafi ukazać projekty zastosowania superwizji w wybranych jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej; w większości prawidłowo dokonuje obserwacji i interpretacji skuteczności metod działań superwizyjnych oraz analizuje powiązania superwizji z innymi obszarami działań wspierających rozwój zawodowy.

Ocena 5 (bdb) – student całkowicie poprawnie wykazuje umiejętność analizy technik komunikacyjnych niezbędnych w relacji pomiędzy superwizorem a pracownikiem; potrafi szczegółowo ukazać projekty zastosowania superwizji w wybranych jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej; całkowicie poprawnie dokonuje obserwacji i interpretacji skuteczności metod działań superwizyjnych oraz analizuje powiązania superwizji z innymi obszarami działań wspierających rozwój zawodowy.

Kompetencje społeczne (EK 7-9):

Ocena 2 (ndst) – student nie rozumie potrzeby ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego oraz roli superwizji w tym obszarze; student nie posiada przekonania o konieczności postępowania w sposób etyczny i profesjonalny podczas realizacji procesu superwizyjnego; nie docenia roli współpracy międzyinstytucjonalnej w celu profesjonalizacji superwizji w pracy z rodziną.

Ocena 3 (dst) – student w ograniczonym stopniu rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego oraz rolę superwizji w tym obszarze; student nie w pełni posiada przekonania o konieczności postępowania w sposób etyczny i profesjonalny podczas realizacji procesu superwizyjnego; docenia w ograniczonym stopniu rolę współpracy międzyinstytucjonalnej w celu profesjonalizacji superwizji w pracy z rodziną.

Ocena 4 (db) – student ogólnie rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego oraz rolę superwizji w tym obszarze; student posiada ogólne przekonanie o konieczności postępowania w sposób etyczny i profesjonalny podczas realizacji procesu superwizyjnego; docenia rolę współpracy międzyinstytucjonalnej w celu profesjonalizacji superwizji w pracy z rodziną, angażuje się w przebieg prowadzonych zajęć biorąc udział w dyskusjach.

Ocena 5 (bdb) – student w pełni rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego oraz rolę superwizji w tym obszarze; student posiada zdecydowane przekonanie o konieczności postępowania w sposób etyczny i profesjonalny podczas realizacji procesu superwizyjnego; w pełni docenia rolę współpracy międzyinstytucjonalnej w celu profesjonalizacji superwizji w pracy z rodziną, bardzo często angażuje się w przebieg prowadzonych zajęć biorąc udział w dyskusjach, formułuje własne wypowiedzi oraz konstruktywne uwagi krytyczne.