Clinical Psychology with Elements of Psychiatry

Problematyka zaburzeń, dysfunkcji i stanów chorobowych należy do najważniejszych zagadnień podejmowanych przez psychologów. Celem zajęć jest poznanie podstawowych stanowisk, podejść oraz koncepcji psychologii klinicznej związanych z ich występowaniem, diagnozowanie i leczeniem. Przedyskutowane zostaną również wybrane typy i aspekty zaburzeń funkcjonowania człowieka z punktu widzenia terapii psychologicznej, ubogacone o elementy psychiatrii.

Problematyka zaburzeń, dysfunkcji i stanów chorobowych należy do najważniejszych zagadnień podejmowanych przez psychologów. Celem zajęć jest poznanie podstawowych stanowisk, podejść oraz koncepcji psychologii klinicznej związanych z ich występowaniem, diagnozowanie i leczeniem. Przedyskutowane zostaną również wybrane typy i aspekty zaburzeń funkcjonowania człowieka z punktu widzenia terapii psychologicznej, ubogacone o elementy psychiatrii.

Treści programowe:

Zapoznanie z literaturą, treściami programowymi formą zajęć oraz trybem zaliczenia

Psychologia kliniczna jako dział psychologii i zastosowanie praktyczne

Źródła i drogi rozwoju psychologii klinicznej

Psychologia kliniczna a psychopatologia i psychiatria: relacje, powiązania, granice

Diagnoza w psychologii klinicznej – modele, etapy, wyniki, metody

Zaburzenia osobowości we współczesnych koncepcjach psychologicznych

Pomiędzy normą, normalnością i zaburzeniem. Terapie psychologiczne – typy, zastosowania, ograniczenia

Schizofrenia i zaburzenia urojeniowe

Wybrane aspekty psychologii klinicznej dzieci i młodzieży

Psychologia uzależnień – koncepcje, modele, leczenie

Psychologia zaburzeń seksualnych – klasyfikacje i podejścia, zaburzenia tożsamości, zaburzenia preferencji, dysfunkcje

Rodzina w psychologii klinicznej.

Literatura podstawowa:

Sęk, H. (red.) (2013). Psychologia kliniczna. Tom 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Sek, H. (red.) (2013). Psychologia kliniczna. Tom 2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Literatura uzupełniająca:

Carson R. C., Butcher J. N., Mineka S. (2006). Psychologia zaburzeń. vol. 1. Gdańsk: GPW.

Carson R. C., Butcher J. N., Mineka S. (2006). Psychologia zaburzeń. vol. 2. Gdańsk: GPW.

Millon, T., Davis, R. i in. (2005). Zaburzenia osobowości we współczesnym świecie. Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia PTP.

Wiedza

EK_1 - student zna podstawowe pojęcia z obszaru psychologii klinicznej

EK_2 - student dysponuje uporządkowaną znajomością głównych zagadnień wchodzących w obszar psychologii klinicznej

EK_3 - student posiada wiedzę odnośnie teoretycznych koncepcji wyjaśniających przyczynę zaburzeń psychicznych oraz psychologicznych stanowisk dotyczących ich występowania, diagnozowania i leczenia.

Umiejętności

EK_4 - student potrafi posługiwać się adekwatnymi pojęciami w opisie zagadnień z obszaru psychologii klinicznej

EK_5 - student potrafi trafnie dobrać bazę teoretyczną dla wyjaśnienia zagadnień z obszaru psychologii klinicznej i krytycznie odnieść się do ich koncepcji

EK_6 - student potrafi dotrzeć do źródeł właściwych dla określonego problemu psychologicznego z obszaru psychologii klinicznej, właściwie ocenić te źródła i wykorzystać w swoim działaniu

Kompetencje społeczne:

EK_7: Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania si.ę zawodowego i rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia.

ECTS

udział w wykładzie 30

lektura obowiązkowa, przygotowanie do egzaminu 30

LICZBA ECTS 2

Metody:

Efekty wiedzy

metoda dydaktyczna – wykład informacyjny, prezentacja multimedialna, indywidualna lektura literatury przedmiotu - weryfikacja: test, aktywne uczestnictwo w zajęciach

Efekty umiejętności

metody dydaktyczne – wykład konwersatoryjny, dyskusja - weryfikacja - test, obserwacja aktywności studentów

Efekty kompetencji społecznych

metody dydaktyczne – dyskusja - weryfikacja – obserwacja pracy i aktywności studentów podczas zajęć, bieżąca informacja zwrotna

Kryteria oceniania:

Wiedza

Ocena 2 (ndst) – student nie potrafi dokonać charakterystyki i zakresu zainteresowań psychologii klinicznej oraz nazwać i opisać podstawowych stanowisk psychologii klinicznej dotyczących zaburzeń psychicznych, ich występowania, diagnozowania, leczenia

Ocena 3 (dst) – student w ograniczonym stopniu potrafi dokonać charakterystyki i zakresu zainteresowań psychologii klinicznej oraz nazwać i opisać podstawowe stanowiska psychologii klinicznej dotyczące zaburzeń psychicznych, ich występowania, diagnozowania, leczenia (min. 50%)

Ocena 4 (db) – student poprawnie potrafi dokonać charakterystyki i zakresu zainteresowań psychologii klinicznej oraz nazwać i opisać podstawowe stanowiska psychologii klinicznej dotyczące zaburzeń psychicznych, ich występowania, diagnozowania, leczenia (min. 65%)

Ocena 5 (bdb) – student dokładnie i wyczerpująco dokonuje charakterystyki i zakresu zainteresowań psychologii klinicznej oraz nazywa i opisuje podstawowe stanowiska psychologii klinicznej dotyczące zaburzeń psychicznych, ich występowania, diagnozowania, leczenia (min. 75%).

Umiejętności

Ocena 2 (ndst) – student nie posiada elementarnych umiejętności interpretacji i opisu zaburzeń psychicznych oraz ich źródeł z wykorzystaniem najważniejszych perspektyw psychologicznych, w tym głównych pojęć i modeli myślowych

Ocena 3 (dst) – student w ograniczonym stopniu posiada umiejętności interpretacji i opisu zaburzeń psychicznych oraz ich źródeł z wykorzystaniem najważniejszych perspektyw psychologicznych, w tym głównych pojęć i modeli myślowych.

Ocena 4 (db) – student posiada umiejętności interpretacji i opisu zaburzeń psychicznych oraz ich źródeł z wykorzystaniem najważniejszych perspektyw psychologicznych, w tym głównych pojęć i modeli myślowych.

Ocena 5 (bdb) – student w pełni posiada wysokie umiejętności interpretacji i opisu zaburzeń psychicznych oraz ich źródeł z wykorzystaniem najważniejszych perspektyw psychologicznych, w tym głównych pojęć i modeli myślowych.

Kompetencje społeczne

Ocena 2 (ndst) – student nie uznaje wartości i potrzeby ciągłego podnoszenia poziomu swojej wiedzy i umiejętności, nie potrafi dokonać samooceny własnych kompetencji, student nie rozumie konieczności samorozwoju.

Ocena 3 (dst) – student w ograniczonym stopniu uznaje wartość i potrzebę ciągłego podnoszenia poziomu swojej wiedzy i umiejętności, w ograniczony sposób dokonuje samooceny własnych kompetencji, oraz rozumie konieczność samorozwoju.

Ocena 4 (db) – student uznaje wartość i potrzebę ciągłego podnoszenia poziomu swojej wiedzy i umiejętności, poprawnie dokonuje samooceny własnych kompetencji, oraz rozumie konieczność samorozwoju.

Ocena 5 (bdb) – student w pełni uznaje wartość i potrzebę ciągłego podnoszenia poziomu swojej wiedzy i umiejętności, dokonuje samooceny własnych kompetencji, oraz rozumie konieczność samorozwoju.

Do zaliczenia przedmiotu wymagane jest:

1. obecność i aktywny udział w zajęciach - dopuszczalne są 2 nieusprawiedliwione nieobecności; każda kolejna nieobecność skutkuje koniecznością przygotowania dodatkowej pracy pisemnej lub odpowiedzią ustną z zakresu tematycznego zajęć;

2. Zaliczenie pisemne na ocenę składające się z 2 części w formie (a) testu wiedzy wielokrotnego wyboru, (b) pytań otwartych dokumentujących umiejętności wykorzystania wiedzy teoretycznej