Apology and journalism

Definicja i historia apologii, rozpoznanie kontekstu ideowego cywilizacji euroatlantyckiej, nakreslenie zagrożeń, szkic apologii wobec zagrożeń, związanych z tym kontekstem

PLAN:

I DEFINICJA I CECHY APOLOGII

I 1. Etymologia i definicja współczesna

I 2. Kontekst

I 3. Zadania apologii dzisiaj, jej cechy charakterystyczne

I 4. Apologetyka, apologia ad intra i ad extra, świadectwo

I 5. Podstawowe pytania

II Z DZIEJÓW APOLOGII

II 1. „Obrona Sokratesa”

II 1.1. Proces Sokratesa

II 1.2. Istota, podstawowa metoda apologii Sokratesa

II 1.3. Składniki apologii sokratejskiej

II 2. Apologia wczesnochrześcijańska

II 2.1. Istota

II 2.2. Tematy

II 2.3. Okresy

II 3. Przykład apologii wczesnochrześcijańskiej: Justyn Męczennik i jej rozwój późniejszy

II.3.1. Życie

II 3.2. Metoda apologii Justyna filozofa

II 3.3. Najważniejsze punkty apologii Justyna

II 4. Średniowiecze i reformacja

II 5. Apologia „racji serca” – Pascal

II 5.1. Podstawy antropologii

II 5.2. „Zakład”

II 5.3. Paradoks krzyża jako rozwiązanie paradoksów

III WSPÓŁCZESNA APOLOGIA „DZIENNIKARSKA”

III 1. Chesterton

III 1.1. Szkic biografii

III 1.2. Główne cechy apologii Chestertona (na przykładach):

III 1.3. Humor, ironia u Chestertona

III 2. Przełom ’68, pokolenie’68 i odrodzenie apologii

III 3. André Frossard (1915 – 1995)

III 3.1. Życiorys

III 3. 2. Frossardowa apologia ad intra

III 4. George Weigel

III 4.1. Życiorys

III 4.4. 2. Weigelowska apologia - spór z zsekularyzowaną współczesnością

III 5. Tadeusz Żychiewicz

III 6. Tomasz Terlikowski

III 7. Paweł Lisicki

III 8. Grzegorz Górny, 1969

III 9. Marek Magierowski przykład apologii futrystycznej

III 10. Krótkie informacje na temat „wSieci” i „wPolityce”

IV DIAGNOZA NOWOŻYTNOŚCI – DLACZEGO POTRZEBA DZISIAJ APOLOGII? (INACZEJ: DZIENNIKARSKI SŁOWNIK HISTORII IDEI)

IV 1. Wokół genezy nowożytności

IV 2. Nowożytne przemiany w rozumieniu społeczeństwa, państwa

IV 3. Deizm

IV 5. Przemiany w naukach

IV 6. Przemiany w filozofii... – o pewnej interpretacji watykańskich polichromii Michała Anioła

IV 7. Rewolucja francuska

IV 8. Dwa podejścia do nowożytności

IV 9 Wyzwania

V MISTRZOWIE PODEJRZENIA W KULTURZE EUROPEJSKIEJ

V 1. Ludwig Feuerbach (1804-1872)

V 2. Karol Marks (1818-1883) i komunizm

V 3. Fryderyk Nietzsche (1844-1900)

V 4. Zygmunt Freud (1856-1939)

V 5. Próba refleksji podsumowującej

VI IDEOLOGIA POLITYCZNEJ POPRAWNOŚCI

VI 1. Termin, definicja

VI 2. Geneza

VI 3. Elementy ideologii

VI 4. Polityczna poprawność w praktyce

VII POSTMODERNIZM (PONOWOCZESNOŚĆ)

VII 1. Geneza

VII 2. Próba określenia

VII 3. Filozofia postmodernizmu

VII 3. 1. Jean-François Lyotard

VII 3. 2. Giles Deleuze

VII 3. 3. Richard Rorty

VII 3. 4. Zygmunt Bauman

VII 3. 5. Gianni Vattimo

VII 3. 6. Podsumowanie postmoderny filozoficznej

VII 4. Socpostmoderna

VII 4. 1. Postawy

VII 4. 2. Wpływy

VII 4. 3. Język

VII 5. Ideologia, mentalność, atmosfera postmodernistyczna

VII 6. Apologia

VIII IDEOLOGIA EWOLUCJONIZMU MATERIALISTYCZNEGO

VIII 1. Ewolucja a ewolucjonizm

VIII 2. Teorie ewolucji a chrześcijańska nauka o stworzeniu

VIII 3. Wizja Pierre’a Teilharda de Chardina

IX SEKULARYZACJA, SEKULARYZMU, TEORIA LINIOWEJ SEKULARYZACJI

X ROZLEWANIE SIĘ SACRUM, KWESTIA PLURALIZMU RELIGIJNEGO A MULTIKULTURALIZM, DZIHADYZM (ORIANA FALLACI, NEUHAUS, WEIGEL)

XI ATEIZM, NOWY ATEIZM

XII TEZY O KOŃCU HISTORII, ZDERZENIU CYWILIZACJI (FUKUYAMA, HUNTINGTON, BARBER)

XIII OFERTA RELIGII NIECHRZEŚCIAJŃSKICH

XIII 1. Judaizm

XIII 2 Islam

XIII 3 Hinduizm

XIII 4 Buddyzm

H. Seweryniak, Apologia i dziennikarstwo (skrypt, cz.1-2), Warszawa 2015.

P. Artemiuk, Renesans apologii, Płock 2016.

H. Seweryniak, K. Sitkowska, Współczesne konteksty kultury medialnej, w: M. Przybysz, T. Wielebski (red.), Media w duszpasterstwie, Warszawa 2014. ss. 15-41.

M. Kacprzak, Pułapki poprawności politycznej, Radzymin 2012.

M. Skierkowski (red.), Powracanie apologii, Płock 2013.

Student posiada pogłębioną wiedzę na temat pojęć związanych z apologią w kontekście wykorzystania jej w rzeczywistości medialnej i instytucjach kultury; posiada rzetelną wiedzę na temat historii apologii, a zwłaszcza o współczesnej apologii dziennikarskiej; odznacza się znajomością ambiwalencji nowożytności, zna współczesne nurty ideologiczne; umie rozróżniać rozmaite procesy i pojęcia, związane ze współczesnością (sekularyzacja a sekularyzm, postmodernizm w kulturowy i światopoglądowy, polityczna poprawność jako wrażliwość i polityczna poprawność jako ideologia, hipotezy ewolucji i materialistyczny ewolucjonizm, islam i dżihadyzm itp.).

Opis ECTS:

30 - udział w wykładzie

30 - przygotowanie egzaminu

20 samodzielne lektury

10 - przygotowanie do zajęć

Metodyi: wykład informacyjny, problemowy. Każdej jednostce towarzyszy pokaz multimedialny. Do przeprowadzenia 2,3 jednostek zapraszam wypromowane przeze mnie panie doktor lub doktorantki, specjalistki w danym zakresie.

Student zostaje dopuszczony do egzaminu, jeśli nie miał więcej niż 5 nieusprawiedliwionych nieobecności. W przypadku 4-5 nieobecności - zalicza dodatkową lekturę; 3 nieobecności nie pociągają ze sobą negatywnych konsekwencji.

O ocenie pozytywnej z przedmiotu decyduje liczba punktów, określona przez profesora po sporządzeniu przez niego testu egzaminacyjnego (zwykle: 0-50% - 2, 50-60% - 3; 60-70% - 3,5; 70-80% - 4; 80-90% 4,5; 90-100% - 5).

Kryteria:

Na ocenę:

Ndst (2): nie zna podstawowych pojęć z zakresu apologii, nie zna jej historii ani współczesnej apologii dziennikarskiej, nie posiadł wiedzy na temat ambiwalencji nowożytności, nie zna współczesnych nurtów ideologicznych; nie umie rozróżniać pomiędzy przedstawianymi na wykładzie procesami i pojęciami, związanymi ze współczesnością i ich definiować.

Dst (3): zna tylko kluczowe pojęcia, potrafi jedynie wymieniać najważniejsze nazwiska z zakresu współczesnej apologii dziennikarskiej, a także ogólnie rozróżniać pomiędzy przedstawianymi na wykładzie procesami i pojęciami, związanymi ze współczesnością

Db (4): poprawnie definiuje większość pojęć z zakresu apologii, zna jej historię i współczesną apologię dziennikarską, „chwyta” ambiwalencje nowożytności, zna wycinkowo współczesne nurty ideologiczne; umie rozróżniać pomiędzy przedstawianymi na wykładzie procesami i pojęciami, związanymi ze współczesnością, definiować je i przedstawiać.

Bdb (5): precyzyjnie definiuje pojęcia pojęcia z zakresu apologii, zna biegle jej historię, posiadł świetną orientację we współczesnej apologii dziennikarskiej, rozumie i szeroko omawia ambiwalencje nowożytności, zna współczesne nurty ideologiczne; umie rozróżniać pomiędzy przedstawianymi na wykładzie procesami i pojęciami, związanymi ze współczesnością, definiować je i szeroko przedstawiać, wyciągając ciekawe wnioski ze swojej wiedzy.